Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος
κ.κ. Χριστοδούλου
Περιοδικό Πληροφόρηση, Μάιος 1994
Ἡ Ἑλλάδα ἔχει γίνει, ἀπό τῆς μεταπολιτεύσεως καί
ἐντεῦθεν, στόχος ἐπιθέσεως αἱρετικῶν καί παραθρη-
σκευτικῶν ὁμάδων, πού τήν ἐκλαμβάνουν ὡς «ἀμπέλι ξέ-
φραγκο», γι᾽ αὐτό καί δραστηριοποιοῦνται, μέ ἰσχυρή μάλι-
στα νομική προστασία, ἐκμεταλλευόμενες τήν ἀδυναμία τῆς
ἑλληνικῆς νομοθεσίας νά προστατεύσει τήν ἀνεξιθρησκεία
στή χώρα μας. Οἱ ἐπιθέσεις εἶναι συνεχεῖς καί ἀλληλοδιάδο-
χες καί δίδονται κυρίως στό νομικό καί στό πολιτικό ἐπίπε-
δο, μέ ὅπλα τήν παραπληροφόρηση, τήν κατασυκοφάντηση
τῆς Ἑλλάδος στό ἐξωτερικό καί τήν ἀπειλή κατά τῆς ἑλλη-
νικῆς κυβερνήσεως ὅτι θά συρθῆ ὡς κατηγορουμένη ἐνώπιον
τῶν ὀργάνων τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἕνωσης ὡς δῆθεν χώρα μι-
σαλλόδοξη πού καταπιέζει τίς θρησκευτικές μειονότητες.
Ἐνδεικτικές περιπτώσεις τῶν ἀνωτέρω καταγγελλομένων
μεθόδων τῶν διαφόρων αἱρετικῶν καί παραθρησκευτικῶν πού
δροῦν στήν Ἑλλάδα, εἶναι, μεταξύ πολλῶν ἄλλων, καί οἱ ἑξῆς:
- Ἡ διαστρέβλωση ἀπό τούς χιλιαστές τοῦ ἀληθοῦς νοή-
ματος τῆς ὑπ. ἀριθμ. 3 / 1992/ 421 /23 - 5 -93 ἀποφάσεως τοῦ
Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, ἡ ὁποία
παρουσιάσθη ὅτι κατεδίκασε τήν Ἑλλάδα, διότι ἐφαρμόζει
τόν περί προσηλυτισμοῦ νόμον. Μέ ἄλλα λόγια, οἱ χιλιαστές
σκοπίμως καί παραπλανητικῶς διέδωσαν ὅτι ἡ ἀπόφαση
αὐτή στρέφεται κατά τοῦ νόμου τῆς Ἑλλάδος πού διώκει τόν
προσυλυτισμό καί μάλιστα διετύπωσαν τήν ἀξίωσι πρός τήν
κυβέρνηση νά καταργήσει αὐτόν τόν νόμο, ὥστε αὐτοί ἀσύδο-
τοι καί ἀνενόχλητοι νά ἐπιδίδονται στό φθοροποιό ἔργο των
χωρίς σέ βάρος τους κυρώσεις! Ὅμως, ἡ ἀλήθεια εἶναι διαφο-
ρετική. Ἡ ἀπόφαση αὐτή δέν στρέφεται κατά τοῦ νόμου περί
προσηλυτισμοῦ πού ἰσχύει στήν Ἑλλάδα, ὅπως καί σέ ὅλα τά
πολιτισμένα κράτη, ἀλλά στρέφεται ἐναντίον μιᾶς συγκεκρι-
μένης ἀποφάσεως ἑλληνικοῦ δικαστηρίου πού κατεδίκασε ἕνα
χιλιαστή γιά προσηλυτισμό, ἐπειδή, ὅμως, ἡ ἀπόφαση αὐτή δέν
ἦταν ἐπαρκῶς αἰτιολογημένη. Ἀντιθέτως τό Εὐρωπαϊκό Δικα-
στήριο ἔκρινεν ὅτι ὁ ἑλληνικός νόμος πού τιμωρεῖ τόν προση-
λυτισμό, δέν προσβάλλει τά ἀτομικά δικαιώματα πού ἡ εὐρω-
παϊκή σύμβαση ἐγγυᾶται (Βλ. καί «Πληροφόρηση»).
2 - Κάθε φορά πού ἕνα ἑλληνικό δικαστήριο καταδικάζει
κάποιον αἱρετικό γιά ἄσκηση προσηλυτισμοῦ, ἰδίως μάλιστα,
σέ βάρος ἀνηλίκων, οἱ αἱρετικοί πού θίγονται, χαλοῦν τόν κό-
σμο διαδίδοντες πρός τά ἔξω ὅτι στήν Ἑλλάδα δέν ὑπάρχει
ἐλευθερία θρησκευτικῆς συνειδήσεως καί ὅτι καταδιώκονται
οἱ μειονότητες. Ἔτσι δυσφημεῖται ἡ χώρα μας ὡς μισαλλόδο-
ξη στά ὄργανα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, πράγμα πού κάθε
ἑλληνική κυβέρνηση τό ὑπολογίζει. Γιά παράδειγμα ἀναφέ-
ρουμε τήν περίπτωση τοῦ 1985 , ὅταν καταδικάσθησαν ὀπα-
δοί τῆς νεοπροτεσταντικῆς ὀργανώσεως «Νέοι μέ Ἀποστο-
λή». Οἱ ὀπαδοί τῆς αἱρέσεως κατέκλυσαν τότε μέ ἐπιστολές
διαμαρτυρίας ὄχι μόνο τούς Ἕλληνες πολιτικούς ἡγέτες, ἀλ-
λά καί τούς ξένους, διαμαρτυρόμενοι διότι, τάχα, ἡ Ἑλλάδα
εἶναι χώρα μισαλλόδοξη καί καταγγέλοντας διεθνῶς τή χώρα
μας. Καί ὅλα αὐτά, ἐνῶ στήν Ἑλλάδα ὅλοι οἱ αἱρετικοί, καί
μάλιστα οἱ χιλιαστές, ἀπολαμβάνουν μέχρι καί ἀτελειῶν γιά
νά συνεχίσουν τό φθοροποιό ἔργο των σέ ἰδιόκτητα τυπογρα-
φεῖα στά ὁποῖα τυπώνονται τά φυλλάδιά των σέ 20 ἑκατομ-
μύρια ἀντίτυπα, γιά νά ἐξακολουθοῦν νά διαδίδουν (ὅπως τό
ἔκανε ἡ ὀργάνωση τῶν χιλιαστῶν) ὅτι «ἡ θρησκευτική ἐλευ-
θερία δέχεται ἐπίθεση στήν Ἑλλάδα» .
- Στήν κατά τῆς Ἑλλάδος πολεμική οἱ ὀργανώσεις αὐτές
συνεργάζονται, ἔχουν δέ βρῆ συνηγόρους καί Ἕλληνες νομι-
κούς, συνταγματολόγους, διεθνολόγους, ἰνστιτοῦτα καί ἄλλα
ἐπιστημονικά ἱδρύματα πού τούς συμπαρίστανται στήν ἐνα-
ντίον τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς πατρίδος σταυροφορία. Καί
πρῶτα-πρῶτα ἀσκοῦν τρομοκρατία μηνύσεων σέ βάρος τῶν
ὀρθοδόξων γιά νά τούς ἀποτρέπουν ἀπό τό νά καταφεύγουν
στά δικαστήρια γιά νά προστατευθοῦν, ὕστερα δυσφημοῦν
τούς δικαστάς καί τούς δικηγόρους πού εἶναι ἐναντίον των,
καί τέλος, ὅλοι μαζί δυσφημοῦν τήν Ἑλλάδα ἕως ὅτου τήν
ἀναγκάσουν νά καταργήσει τούς ἐλάχιστους νόμους πού
ἰσχύουν, γιά νά προστατεύουν τούς Ἕλληνες ἀπό τήν καται-
γίδα τῆς δικῆς των εἰσβολῆς. Ἄς σημειωθῆ ὅτι σέ πολλές εὐ-
ρωπαϊκές χῶρες ἡ ὕπαρξη καί ἡ δραστηριοποίηση τέτοιων
αἱρετικῶν ὀργανώσεων ἔχει κηρυχθῆ ἐκτός νόμου, ἐπειδή ἐκρί-
θη ὅτι ἀποβλέπουν, μέ πρόσχημα τή θρησκεία, σέ σκοπούς
ἀντεθνικούς, ἀπάνθρωπους καί ἐξευτελιστικούς ἤ ἐμπορι-
κούς. Σάν παράδειγμα ἀναφέρουμε τήν ὀργάνωση Σαηεντό-
λοτζυ (Scientology) ἡ ὁποία ἐκρίθη στή Γαλλία καί στή Γερ-
μανία ὡς ἐμπορική ἑταιρεία καί ὄχι φιλοσοφική ἤ θρησκευτι-
κή ὁμάδα ὅπως ἐμφανιζόταν, ἀφοῦ μόνο στήν Γερμανία τά
ἐτήσια κέρδη της ἀπό τούς ἀφελεῖς πού τήν ἀκολουθοῦν, ὑπο-
λογίσθησαν σέ 150 ἑκατομμύρια γερμανικά μάρκα. Στή δέ
Γαλλία κατεδικάσθη ἐπί αἰσχροκερδίᾳ.
Ὡστόσο, θά πρέπει νά λεχθῆ καί τοῦτο, ὅτι δηλ. μόνο στήν
Ἑλλάδα οἱ ἡγέτες καί οἱ ὀπαδοί τέτοιων αἱρέσεων, ψευτο-
θρησκειῶν καί παραθρησκειῶν ἔχουν τόσο ἐλεύθερο πεδίο
δράσεως. Ἄν ἐξαιρέσει κανείς μερικές μόνο περιπτώσεις πού
ἄγονται στά δικαστήρια, ὅλες οἱ ἄλλες πού ἀφοροῦν προση-
λυτισμό νέων, ἀφαίρεσή τους ἀπό τίς οἰκογένειές των, δημι-
ουργία στρατευμένων στελεχῶν πού διακινοῦν τά προϊόντα
τῶν αἱρέσεων πού εἶναι ἀπό ἔντυπα μέχρι ναρκωτικά, ὅλα
αὐτά ἐξακολουθοῦν νά λειτουργοῦν σχεδόν ἐλεύθερα. Μάλι-
στα, ἔχει καταγγελθῆ ὅτι μόνο στήν Ἑλλάδα παρουσιάζεται
τό φαινόμενο ἕνα ἀνώτατο στέλεχος τοῦ Κορεάτη Μούν νά
εἶναι συγχρόνως καί ἀνώτατο στέλεχος τοῦ Ὑπουργείου
Ἐθνικῆς Ἀμύνης καί ὅτι τό ἑλληνικό Κοινοβούλιο εἶναι τό μό-
νο στήν Εὐρώπη στό ὁποῖο δέν ἔχει κατατεθῆ καμμία ἐπερώ-
τηση σχετική μέ τίς «νέες αἱρέσεις». Ἔτσι ἡ χώρα μας εἶναι
ἡ πιό ἰδανική γιά νά ὀργιάζουν οἱ αἱρετικοί, πού ἀπό πάνω
μᾶς κατηγοροῦν κιόλας γιατί τούς ἐνοχλοῦμε... Ἐδῶ ἰσχύει
τό «φωνάζει ὁ κλέφτης, νά φύγει ὁ νοικοκύρης». Ἕως πότε
ὅμως; Πότε θά ξυπνήσει τό κράτος μας νά δῆ πόσοι τερμίτες
κατατρώγουν στά θεμέλιά του; Πότε θά ξυπνήσουν οἱ ἐκπαι-
δευτικοί μας νά δοῦνε τί χαλασμός γίνεται στήν νεολαία μέ
τά πλάνα κηρύγματα τῶν παραθρησκειῶν; Πότε θά ξυπνή-
σουν οἱ γονεῖς γιά νά δοῦνε πόσο εὔκολο εἶναι νά χάσουν
μέσ᾽ ἀπό τά χέρια των τά παιδιά των, ἀρκεῖ νά πιασθοῦν στά
δόκανα μιᾶς αἱρέσεως; Πότε θά ξεσηκωθῆ ὅλος ὁ κόσμος νά
προστατεύσει τόν ἑαυτόν του ἀπό τή μανία τῶν ξενόφερτων
πού μέ τόν πακτωλό τῶν χρημάτων των διαλύουν σπίτια καί
ἐξανδραποδίζουν συνειδήσεις; Μήπως εἶναι ἤδη ἀργά;
1. Βλ. «Σκοπιά», 1 - 12-86.