To Συνέδριο Υπευθύνων Ιερέων Νεότητος και Κατηχητών Ιερών Μητροπόλεων - Άρθρο του Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνατίου στην Εφημερίδα ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Όλοι διακηρύττουν τη σημασία του ρόλου  των νεώτερων γενεών στη διαμόρφωση μιας καλύτερης πατρίδας, με όραμα και δομές, που θα μας κάνουν να αισθανόμαστε υπερήφανοι. Λίγοι είναι όμως οι χώροι εκείνοι, που με συγκεκριμένες δράσεις και προγραμματισμό το επιδιώκουν έμπρακτα. Στις μέρες μας, μέρες απομόνωσης και έλλειψης οραμάτων, η Εκκλησία  βλέπει πλήθος νέων ανθρώπων να ανταποκρίνονται  στο κάλεσμά της και να συμμερίζονται τους οραματισμούς της για μια κοινωνία στηριγμένη πρωτίστως στην αγάπη και τη δικαιοσύνη. Παράλληλα, οι νέοι αυτοί άνθρωποι, συμμετέχουν με πάμπολλους τρόπους  στις δράσεις των ενοριών σε όλη την Ελλάδα, σφυρηλατώντας φιλίες και σχέσεις για μια ολόκληρη ζωή.

Ένα τέτοιο νεανικό έργο χρειάζεται διαρκή ανατροφοδότηση σε έμψυχο υλικό, σε γνώσεις, σε δεξιότητες, αλλά και σε υλικά μέσα. Κυρίως όμως χρειάζεται συντονισμό, συνεργασία και διατήρηση του ζήλου και των οραμάτων. Αυτούς τους σκοπούς εξυπηρετούν  τα ετήσια νεανικά συνέδρια, που διοργανώνει η Συνοδική Επιτροπή Χριστιανικής Αγωγής της Νεότητας, σε συνεργασία με το Γραφείο Νεότητος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Ειδικά όμως φέτος, οι σκοποί αυτοί, όχι μόνον εξυπηρετήθηκαν με τον καλύτερο τρόπο, αλλά και ο προβληματισμός απέκτησε περισσότερο βάθος και πλάτος.

Το φετινό Συνέδριο Υπευθύνων Ιερέων Νεότητος και Κατηχητών Ιερών Μητροπόλεων  προσέγγισε πληθώρα θεμάτων και έδωσε νέες κατευθυντήριες γραμμές. Ο τόπος πραγματοποίησής του ήταν η Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά, στην Ιερά Μητρόπολη Βεροίας και Ναούσης, της οποίας ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων αποτελεί τον σύνδεσμο ανάμεσα στην Ιερά Σύνοδο και την εν λόγω Συνοδική Επιτροπή. Οι εκπρόσωποι 55 συνολικά Ιερών Μητροπόλεων που συμμετείχαν, παράλληλα με την  υπέροχη φιλοξενία της τοπικής Εκκλησίας, είχαν την ευκαιρία να συμμετάσχουν σε εκδηλώσεις και βιωματικά εργαστήρια, με γενικό θέμα: «Ζώντας στην πολυπολιτισμική Ελλάδα» Μέσα στο γενικό αυτό πλαίσιο αναπτύχθηκαν  ποικίλα θέματα, όπως : 1) Το αίτημα της κοινωνικής δικαιοσύνης 2) Θρησκευτικός φανατισμός και μισαλλοδοξία 3) Βιοηθική και σύγχρονα προβλήματα της εποχής 4) Πίστη και πράξη 5) Το φαινόμενο της βίας 6) Αιρέσεις  7) Υλοποίηση ενός καλλιτεχνικού πρότζεκτ  8) Σύγχρονη ηγεσία και πνευματικότητα. 

Η επιτυχία τέτοιων πρωτοβουλιών κρίνεται σε βάθος χρόνου. Θα καταφέρουν οι εμπειρίες αυτές να μετουσιωθούν σε έργο διαρκείας, με ορατά αποτελέσματα; Αυτό είναι το ερώτημα, που διετύπωσαν πολλοί από τους συμμετέχοντες. Γι΄  αυτό και προέκυψαν πρωτοβουλίες δημιουργίας μικρότερων πυρήνων αλλά και διαδικτυακών δομών, προκειμένου να ανταλλάσσονται εμπειρίες και νέες προτάσεις. Αυτό θα ενισχυθεί και από την επίσημη ιστοσελίδα της νεότητας της Εκκλησίας της Ελλάδος www.catichisis.gr, η οποία επαναλειτουργεί από φέτος.

Η Εκκλησία δεν είναι βεβαίως η μόνη, η οποία προσπαθεί προς αυτή την κατεύθυνση και ουδέποτε διεκδίκησε το μονοπώλιο. Αντίθετα, είναι πλήθος οι περιπτώσεις συνεργασίας  μεταξύ Μητροπόλεων με κοινωνικούς και πολιτιστικούς  φορείς.  Αυτό όμως που διαφοροποιεί το έργο της είναι ης σύνδεση όλων αυτών των δράσεων με την πνευματικότητα της. Οι πρωτοβουλίες της, κυρίως σε νεανικό επίπεδο έρχονται να ανταποκριθούν σε ένα ευρύτερο όραμα μιας κοινωνίας θεμελιωμένης στην πίστη. Πίστη πρώτα στον Θεό, αλλά και πίστη στο όραμα δημιουργίας μιας πλατύτερης οικογένειας, της Εκκλησίας, μέσα στην οποίαν βρίσκει  αξία το ανθρώπινο πρόσωπο και η μαζικότητα δίνει τη θέση της στη συλλογικότητα. Η τραγωδία της εποχής μας, με θύματα κυρίως τους νέους, πέρα από την πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση, έχει να κάνει με ένα  αίσθημα ασημαντότητας, που επιβάλλουν δραματικές συνθήκες, όπως η ανεργία, οι παγκόσμιες εξελίξεις και η αδυναμία μας  να ελέγξουμε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Υπάρχει απόλυτη ανάγκη, οι άνθρωποι να ανακαλύψουν ξανά την αξία τους, να επανακτήσουν το κουράγιο τους και να πιστέψουν στις δυνάμεις τους. Ο χώρος της Εκκλησίας, μέσα από τις κάθε είδους δράσεις της,  εξυπηρετεί ακριβώς αυτές τις ανάγκες. Ανάγκες για δημιουργία, συλλογικότητα, πνευματικότητα και οραματισμό. Εκεί έγκειται η διαφοροποίησή της από ένα στείρο ακτιβισμό, ο οποίος, στις μέρες μας φαίνεται σαφές, πως έχει εντελώς προσωρινά αποτελέσματα.

Δράση χωρίς πνευματικότητα οδηγεί ενίοτε σε ακόμη μεγαλύτερη απογοήτευση. Γι΄ αυτό και το πνευματικό έργο της Εκκλησίας, σε συνδυασμό με την ποικιλόμορφη νεανική της δραστηριότητα, προσφέρει αξιόπιστη προοπτική, που πρέπει να διαφυλαχθεί και να ενισχυθεί με κάθε τρόπο.