Χαιρετισμός του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, στην εκδήλωση για την προβολή των στόχων που πραγματοποιεί το Κίνημα Πολιτών: «Καταναλώνουμε ότι παράγουμε»

Αγαπητά μέλη του Kινήματος «Καταναλώνουμε ό,τι παράγουμε».

Γνωρίζετε πως βρίσκομαι εδώ μετά από δική σας πρόσκληση. Μια πρόσκληση, που με τιμά ιδιαίτερα, αλλά και με συγκινεί βαθύτατα.
Η Εκκλησία επιθυμεί διαχρονικά να αποτελεί για κάθε τοπική κοινωνία μια δύναμη ενότητας, σύμπνοιας και κοινού οραματισμού. Παράλληλα, επιθυμεί να διαποτίζει τις ανθρώπινες δράσεις με ένα βαθύτερο νόημα, που πηγάζει από την αγάπη, που διακήρυξε ο Χριστός με τον πιο εμφαντικό τρόπο πάνω στον Σταυρό Tου. Η αγάπη αυτή αποτελεί τη μόνη ελπίδα ανασυγκρότησης της πατρίδας μας και της υπέρβασης της πολυπρόσωπης κρίσης, που μας ταλαιπωρεί, αλλά και μας προκαλεί να δράσουμε.
Ίσως εν μέσω τέτοιων δυσκολιών, η έννοια «αγάπη» να ακούγεται ως ένας απλός συναισθηματισμός. Και όμως!!! Η πλήρης διάστασή της αφορά τη σύναψη ισχυρών δεσμών εμπιστοσύνης μεταξύ των ανθρώπων, κοινούς οραματισμούς και συντονισμένη δράση, με τελικό σκοπό την ωφέλεια ολόκληρης της κοινωνίας.
Στην ορθόδοξη παράδοσή μας, η αγάπη δεν αποτελεί απλώς μια συγκίνηση της στιγμής, αλλά καρπό άσκησης, περιορισμού του «εγώ», πρόταξη του κοινού καλού σε σχέση με την ατομική ευημερία.
Όλα αυτά τα στοιχεία τα διακρίνω στην προσπάθειά σας. Βλέπω σήμερα εδώ όλους τους παραγωγικούς φορείς της πόλης μας, που οραματίζονται ένα εναλλακτικό μοντέλο ανάπτυξης και αποφασίζουν δράσεις από κοινού. Αφουγκράζομαι το μεράκι και τη διάθεσή σας να αποτελέσετε εναλλακτική πρόταση για ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία, και είμαι βέβαιος πως σύντομα θα σας ακολουθήσουν πολλοί.
Αυτό, όμως, που ιδιαίτερα με συγκινεί, είναι ένα είδος μετάνοιας, μια αλλαγή νοοτροπίας, μια επιστροφή στον οίκο μας, ένας αληθινός και αυθεντικός επαναπατρισμός, εφαρμοσμένος στην πράξη, εφικτός, κατανοητός από τον απλό άνθρωπο, δελεαστικός, πλήρης ρεαλιστικών προοπτικών. Ίσως δεν το διακρίνετε, αλλά εγώ επιθυμώ να σας επισημάνω, πως η πρωτοβουλία σας, πέραν από την υγιή επιχειρηματικότητα, χαρακτηρίζεται από την άσκηση που προανέφερα. Και αυτό, διότι υποβάλλετε τον εαυτό σας σε έναν περιορισμό: Απαρνείστε ένα άκρατο καταναλωτικό μοντέλο, που, όπως και να το κάνουμε, μας είχε καλομάθει, και επιθυμείτε να προτάξετε αξίες ευρύτερες, όπως η συμπαράσταση στον Έλληνα παραγωγό, η ενίσχυση του Έλληνα εργαζόμενου και η ανάπτυξη αυτού του ευλογημένου τόπου. Η αληθινή πρωτοπορία του εγχειρήματός σας δεν είναι τόσο η αλλαγή ενός καταναλωτικού ήθους, όσο η επιστροφή σε κοινωνικές και ανθρωπιστικές αξίες, ως πρώτο κριτήριο επιλογής. Υπάρχει όμως και μια ακόμη διάσταση, η οποία με γεμίζει βαθύτατη ικανοποίηση: Με την πράξη σας ενώνονται πάλι οι άνθρωποι με τη γη τους. Σκύβουμε πάλι πάνω από την ευλογημένη αυτή γη τη Μαγνησίας, ανακαλύπτουμε ξανά τους θησαυρούς της, την εκτιμούμε ξανά ως τη μάνα που μας τρέφει. Η γη ξαναγίνεται πατρίδα. Γιατί πατρίδα είναι η ζωντανή σχέση του ανθρώπου με τον τόπο του, η φροντίδα του και η ευγνωμοσύνη για ό, τι έχει να μας δώσει. Ο μόχθος της γης δημιούργησε τους κοινωνικούς δεσμούς, τον κύκλο του χρόνου, τα πανηγύρια και τους κοινούς αγώνες.
Πάντα ως Έλληνες ήμασταν κοσμοπολίτες, γιατί πιστεύαμε στις δυνάμεις μας, γιατί είχαμε πατρίδα. Όσο σφυρηλατούμε τους τοπικούς μας δεσμούς, όσο απομακρύνουμε τους  στείρους ανταγωνισμούς και τα στενά συμφέροντα, αναδεικνύουμε τις πλούσιες δυνατότητες του λαού μας και του τόπου μας και ανοιγόμαστε δυναμικά στον κόσμο, ξαναβρίσκοντας  τη θέση που μας αξίζει.
Σε αυτή την έξοδο από το «εγώ « στο «εμείς», έξοδο που αποτελεί τον πυρήνα κάθε υψηλής πνευματικότητας και ιδιαίτερα της πνευματικότητας της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, αποδέχομαι με ενθουσιασμό, βαθιά συγκίνηση και ακράδαντη πίστη στην επιτυχία των στόχων σας, την πρόκλησή σας να τεθώ επικεφαλής. Επιθυμώ με όλη μου τη καρδιά να φανώ χρήσιμος. Εκλαμβάνω τον ρόλο που μου αποδίδετε, όχι  απλώς ως τυπική και συμβολική κίνηση, αλλά ως ευκαιρία ουσιαστικής συμμετοχής και απεριόριστης συμπαράστασης προς τον κόπο και τις προσπάθειές σας. Είμαι, όμως, βέβαιος και για μια ευλογημένη αλληλεπίδραση, σύμφωνα με την οποία κι εσείς με τη σειρά σας θα γίνετε αφορμή η τοπική Εκκλησία να εμπλουτίσει την πνευματική της ζωή με νέες δράσεις, νέους οραματισμούς και νέες ευκαιρίες συνδυασμού της διαχρονικής της αλήθειας με το «σήμερα».
Δεν πάσχουμε μόνον από οικονομική στενότητα. πάσχουμε και από έλλειψη ενθουσιασμού, πρωτοτυπίας και επιμονής στην επίτευξη στόχων. Εγώ σήμερα διακρίνω και τα τρία. Γι  αυτό και είμαι βέβαιος πως με τη δική σας πρόσκληση, τίθεμαι επικεφαλής μιας προσπάθειας, που ήδη έχει πετύχει.
Καλό ξεκίνημα και η χάρη του Θεού να πολλαπλασιάζει τους καρπούς των κόπων όλων μας.