Χριστούγεννα 2004

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ & ΑΛΜΥΡΟΥ κ. κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ (2004)

Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί,

Παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα,
«Χριστός επί γης, υψώθητε»
Χριστούγεννα σήμερα, ημέρα χαράς και πανηγύρεως. Λαμπροφορεί ο κόσμος και χαίρεται η ανθρωπότητα. «Χριστός επί γης». Η γη δεν είναι πλέον μόνη, δεν είναι ορφανή, δεν είναι αιχμάλωτη στη φρικτή μέγκενη της αμαρτίας. Ο μεγάλος Πατέρας και Δημιουργός έρχεται ανάμεσά μας, για να γίνει φίλος, να γίνει ένα μ’ εμάς.

«Χριστός επί γης». Είναι μια πραγματικότητα. Στη γη του πόνου, της απανθρωπιάς και του εγωισμού, στη γη του συμφέροντος και των παθών, στη γη του παραλόγου και της αδιαφορίας, στη γη της αγωνίας για την επιβίωση, στη γη της ανεργίας και της εκμετάλλευσης, στη γη που την πατούν «του Παραδείσου οι ναυαγοί», βρίσκεται ο Χριστός. Στη γη όπου περισσεύει το δάκρυ, στη γη που ποτίζεται από το άδικο αίμα του αδελφού από τον αδελφό, βρίσκεται πλέον ο Χριστός.

«Χριστός επί γης». Σε μια γη που ο ήλιος από απόλαυση έγινε απειλή, εξ αιτίας της απροσεξίας του ανθρώπου, σε μια γη που την άρμεξε η αλόγιστη κατάχρηση βρίσκεται ο Χριστός. Ο Χριστός είναι ανάμεσά μας κι ας λεκιάζει τις οθόνες των τηλεοράσεών μας το αίμα και το δάκρυ από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.

«Χριστός επί γης». Είναι στη γη ο Κύριος και ας παγώνει το αίμα στις φλέβες μας από την οικονομική αβεβαιότητα κι ας κόβεται η ανάσα μας από την συνεχώς προβαλλόμενη ανηθικότητα και ας γοργοκτυπάει η καρδιά μας για το μέλλον των παιδιών μας.

Μέσα σ’ αυτή τη ζοφερή κατάσταση που μας πονάει και μας προβληματίζει, μη φύγει από τη σκέψη μας η μεγάλη αλήθεια ότι «Χριστός επί γης». «Χριστός επί γης» και η ελπίδα σήμερα ανατέλλει για όλους μας. «Χριστός επί γης» και η φθορά της αμαρτίας φθείρεται από τον άφθαρτο νηπιάσαντα Θεό. «Χριστός επί γης» και η οικουμένη αλλάζει την ιστορία της. «Χριστός επί γης» και η κοινωνία με το συνάνθρωπο γίνεται η καινούργια θεϊκή εντολή. «Χριστός επί γης» και η αγάπη γίνεται ανάγκη. «Χριστός επί γης» και το σκοτεινό σπήλαιο της Βηθλεέμ φωτίζεται από το Θείο Βρέφος, για να φωτισθεί μεσ’ από εκεί όλος ο κόσμος. Σήμερα νικιέται το σκοτάδι, για να νικηθεί και ο θάνατος. Σήμερα ο Θεός ενανθρωπίζεται και ο άνθρωπος θεώνεται. Σήμερα καταργείται το ψέμα της απιστίας. Σήμερα ο άνθρωπος νιώθει πως δεν είναι μόνος. Μαζί του έχει το Θεό. Σήμερα η χαρά εγκαθίσταται στη γη. Η θλίψη και ο πόνος συνεχίζουν να υπάρχουν, αλλά τώρα πλέον για να παιδαγωγούν, για να οικοδομούν, για να μας κάνουν καλύτερους και όχι για να μας τσακίζουν. Το αντίδοτό τους είναι η παρουσία του Εμμανουήλ ανάμεσά μας. Έρχεται ο Χριστός στη γη, για να μας κλείσει όλους στην αγκαλιά Του, που είναι η Εκκλησία μας. Έρχεται ο Χριστός στη γη, για να μας θρέψει με το σώμα Του, και να μας ποτίσει με το αίμα Του. Έρχεται ο Χριστός στη γη, για να μας κάνει αδέλφια, καθώς γίνεται αδελφός μας και όλοι μας πλέον γεννιόμαστε από την ίδια μήτρα της Εκκλησίας, την κολυμπήθρα.

«Χριστός επί γης υψώθητε». «Υψώθητε» μας λέει σήμερα η ημέρα. «Υψώθητε» από το σκοτάδι της άγνοιας και της απιστίας. «Υψώθητε» από την κατασπατάληση των αγαπών της γης. «Υψώθητε» από τις χαμερπές και το εφήμερο. «Υψώθητε» από τη δουλική διακονία των κατωτέρων ενστίκτων και των ανομολόγητων παθών. «Υψώθητε» από τη μοναξιά της φιλαυτίας. «Υψώθητε» από τα δεσμά της φιλοχρηματίας. «Υψώθητε» από την υποταγή στη φιλοδοξία.

«Χριστός επί γης υψώθητε» στην αγάπη Του. Ήλθε ο Χριστός κοντά μας, ας ανέβουμε από τη σκάλα των αρετών κοντά Του. Ας πετάξουμε με τα φτερά της προσευχής στο θέλημά Του. Ας ανέβουμε στην Ουράνια Βασιλεία Του με τη μετάνοια και τη Θεία Ευχαριστία. Ας γίνουμε οι άρχοντες του πνεύματος με τη μελέτη του λόγου Του. Ας γίνουμε οι οδοδείκτες του κόσμου με την εφαρμογή των εντολών Του. Ας αδειάσουμε από αγάπη, για να γεμίσουμε από χαρά. Ας προσπαθήσουμε να ακούσουμε, για να μάθουμε να μιλάμε.

«Χριστός επί γης υψώθητε». Χριστούγεννα σήμερα κι εμείς αποφασίζουμε αν θα είναι σαν γιορτή ή πραγματικά μια γιορτή. Αν μείνουμε δεμένοι με τα βαρίδια της γης, θα είναι σαν γιορτή, ένα λαμπερό ψεύτικο ομοίωμα γιορτής. Αν αφήσουμε το μεγάλο Επισκέπτη να κυριαρχήσει στην ύπαρξή μας, θα είναι μια πραγματικάή γιορτή, ένα πανηγύρι που ξεκινάει όποτε θέλουμε εμείς και δεν τελειώνει ποτέ.

Εύχομαι ολόψυχα αυτή τη χαρά, την αγάπη και την ελευθερία της Θεϊκής παρουσίας ανάμεσά μας να την απολαμβάνετε πάντοτε στη μέγιστη δυνατή ένταση εσείς και οι οικογένειές σας, μέσα σε μια ατμόσφαιρα υγείας και προόδου.