Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Σεβαστείας κ.κ. Δημήτριε, Εκπρόσωπε της Α. Θ. Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου,
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Φιλαδελφείας κ.κ. Μελίτων,
Σεβασμιώτατοι Άγιοι Αρχιερείς,
Σεβαστοί Πατέρες και αδελφοί,
Εντιμότατοι άρχοντες,
Κυρίες και κύριοι.
«Η Χάρις του Παναγίου Πνεύματος ημάς συνήγαγε» απόψε, στον φιλόξενο χώρο του Συνεδριακού Θεσσαλίας, για μια εξέχουσα εκδήλωση, εις τιμήν και αιωνίαν μνήμην του μακαρία τη λήξει γενομένου και εν αποστολικαίς αρεταίς διαλάμψαντος, αειμνήστου και πολυφιλήτου Οικουμενικού Πατριάρχου κυρού Δημητρίου.
Περιποιεί ιδιαίτερη τιμή για την τοπική μας Εκκλησία η φιλοξενία της σημαντικής αυτής εκδηλώσεως, την οποία κοσμεί η παρουσία σεπτών Αρχιερέων από την Βασιλεύουσα των πόλεων, την μεγαλόνησο Κρήτη, την ηρωϊκή μας Μακεδονία· ακόμη δε, σεβαστών Πνευματικών Πατέρων και αδελφών και ελλογιμωτάτων Καθηγητών, οι οποίοι θα μας μυήσουν στην αγιασμένη προσωπικότητα του αοιδίμου Πατριάρχου. Όλους ευχαριστούμε για την εδώ χαροποιό παρουσία τους.
Ιδιαιτέρως, όμως, η αποψινή εκδήλωση κοσμείται από την νοερά παρουσία του ιδίου του μεγάλου αυτού Πατρός της Ορθοδόξου Χριστιανοσύνης, που διέλαμψε όλα τα έτη της επί γης παρουσίας και διακονίας του με το κάλλος των αρετών και το βάθος της υψοποιού ταπεινώσεώς του. Και είναι αγαθή η συγκυρία που επέτρεψε ο Θεός, να πραγματοποιείται η εκδήλωση τιμής και μνήμης του στον τόπο μας, ο οποίος πριν από 23 χρόνια, στα τέλη Σεπτεμβρίου του έτους 1990, είχε την ευλογία να υποδεχθεί ζώντα τον Πατριάρχη, εν τω προσώπω του μακαριστού προκατόχου μας και κατόπιν Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρού Χριστοδούλου.
Τότε η πόλις εσείσθηκε κυριολεκτικά από την μεγαλόπρεπη μέσα στην απλότητα και την ταπείνωσή της παρουσία του αειμνήστου Πατριάρχου, του «μαρτυρικού Γίγαντος του Φαναρίου, του από αιώνων συντηρούντος, εν μέσω περιπετειών και συμπληγάδων, άσβεστον την λαμπάδα της πίστεως και το φως της ενότητος των αγίων ορθοδόξων ανά τον κόσμον Εκκλησιών».
Σήμερα, η μυστική εν πνεύματι παρουσία του σεπτού, ταπεινού και αγίου Πρωθιεράρχου έρχεται εν τω μέσω ημών ως «ήχος αύρας λεπτής», για να προτρέψει και πάλι σιωπηλά στην ειρήνη, την αγάπη, την ενότητα, σε ό,τι δηλαδή έχει περισσότερο από ποτέ άλλοτε ανάγκη η Ορθόδοξος Εκκλησία μας και ο κόσμος ολόκληρος. Διότι, όντως, «η συσπείρωση όλων των πνευματικών δυνάμεων της Ορθοδοξίας γύρω από το σεπτό της Κέντρο και η προσφορά στον κόσμο ανοθεύτου, γνησίου και ακεραίου του μηνύματος της ελπίδος και του φωτός, που απορρέει από την Ανάσταση του Χριστού», θα γίνει εν τέλει «το κερί που θα διώξει το σκοτάδι», όπως είχε πει στον αείμνηστο Πατριάρχη, σε επίσκεψή του στην Αμερική, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ.
«Η ιερά πορεία ειρήνης, αγάπης και ενότητος του Πατριάρχου Δημητρίου», είναι έργο της γραφίδος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Φιλαδελφείας κ.κ. Μελίτωνος, ενός ιεράρχου εγνωσμένης αξίας, με τεράστια προσφορά στον Οικουμενικό Θρόνο, την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό. Είναι ένα πόνημα ιερό, έκφραση της βαθειάς εμπειρίας του από τον αείμνηστο Πατριάρχη, του οποίου υπήρξε επί σειρά ετών αρχιγραμματεύς και στενός συνεργάτης. Είναι ένα «συναξάρι» αγιότητος, που παραδίδεται σε μας σήμερα ως υιϊκό μνημόσυνο ευγνωμοσύνης, από μία οσία γραφίδα για μία εξίσου οσία και θεοπρόβλητη μορφή, διά της οποίας η Χάρις του Θεού φανερώθηκε και παρηγόρησε τον κόσμο.
Είναι δε μεγάλη η ευλογία του Θεού για μας το ότι το έργο αυτό όχι μόνο εγράφη από εξέχον πνευματικό τέκνο του μακαριστού Πατριάρχου, αλλά και το ότι θα παρουσιασθεί απόψε από τρία ιδιαιτέρως αγαπητά σε αυτόν πρόσωπα, με τα οποία ο αείμνηστος συνδεόταν με πνευματικούς δεσμούς εν Χριστώ αγάπης και συνεργασίας.
Το πρώτο είναι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σεβαστείας κ.κ. Δημήτριος, ο συνώνυμος του Πατριάρχου και επί πολλά έτη αρχιδιάκονός του, συνοδός και συνοδοιπόρος του σε έργα και πορείες αγάπης και σήμερα προς χάριν μας αφηγητής του αγίου αυτού οδοιπορικού, που σημάδεψε τη ζωή και την μετέπειτα Ποιμαντορική πορεία του μέσα στον χώρο της Οικουμενικής Ορθοδοξίας.
Το δεύτερο είναι ο πολυσέβαστος Γέροντας Βασίλειος Γοντικάκης, Προηγούμενος της Ιεράς και σεβασμίας Μονής των Ιβήρων, εκπρόσωπος απόψε της μοναστικής πολιτείας του αγιοβαδίστου Άθωνος. Με τον Γέροντα συνδεόταν ο αοίδιμος Πατριάρχης με ακατάλυτους δεσμούς αγάπης και βαθέος σεβασμού, το δε Περιβόλι της Παναγίας πλειστάκις τον εδέχθη ταπεινό προσκυνητή της Χάριτός Της.
Το τρίτο πρόσωπο είναι ο Ελλογιμώτατος Καθηγητής Φιλοσοφίας και συγγραφεύς κ. Χρήστος Γιανναράς, πολύ αγαπητός συνεργάτης του μακαριστού, για τον οποίο πάντοτε ευφήμως και επαινετικώς εκφραζόταν και αισθανόταν ο ταπεινός Πατριάρχης.
Και τους τρεις αυτούς εγκρίτους εισηγητές ευγνωμονώ από καρδίας, διότι χάρη στην αγάπη, την προθυμία και τον κόπο τους να είναι σήμερα ανάμεσά μας, γίνονται για όλους μας μυσταγωγοί στην αγιασμένη προσωπικότητα του τιμωμένου και αίτιοι ωφελείας για την δική μας πορεία ειρήνης, αγάπης και ενότητος, ως προσώπων και ως τοπικής Εκκλησίας, μέσα στον σύγχρονο κόσμο. Εύχομαι πλούσια τη χάρη του Αγίου Θεού στην Ποιμαντορική, ασκητική και επιστημονική διακονία και προσφορά τους μέσα στην Εκκλησία.
Από της θέσεως αυτής επιθυμώ να εκφράσω τις ένθερμες ευχαριστίες μου και προς τον Εντιμολογιώτατο Άρχοντα Μεγάλο Πρωτόδικο της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας κ. Αλέξανδρο Μπακατσέλο, διότι ως τέκνο της πιστό και ευγνώμον την ενισχύει με τις πολλαπλές ευεργεσίες του και τελευταίως με την φιλότιμη χορηγία του σήμερα παρουσιαζομένου τόμου. Είθε η ευλογία του Κυρίου, δια της πατρικής μεσιτείας του αειμνήστου Πατριάρχου, να είναι πάντοτε παρούσα και δαψιλής στην ζωή την δική του και της ευγενούς οικογενείας του.
Τελειώνοντας, επιτρέψατέ μου, κατά την εύσημο αυτή εσπέρα της τιμητικής μνήμης του Πατριάρχου Δημητρίου, να αναφερθώ σε ένα δικό του λόγο, που δύναται να χαρίσει πολλή την ελπίδα και την αισιοδοξία στον σημερινό χειμαζόμενο κόσμο. Είχε γράψει ο αείμνηστος: «Η Μονή των Ακοιμήτων εις την Κωνσταντινούπολιν σήμερον δεν υπάρχει. Όμως, η προσευχή της Μεγάλης Εκκλησίας, η οποία εγέννησε τους Ακοιμήτους, είναι ακοίμητος, ασίγαστη και αδιάλειπτος και επί πλέον οικουμενική, διότι απευθύνεται προς τον Θεόν υπέρ της οικουμένης, υπέρ της αγίας καθολικής και αποστολικής Εκκλησίας». Αυτήν την προσευχή του Κέντρου της Ορθοδοξίας ως τέκνα πιστά επικαλούμεθα, για το έθνος, την πατρίδα, την κοινωνία, τον λαό μας και την τοπική μας Εκκλησία. Η δε αντοχή μας στις παρούσες αντιξοότητες, που δεν είναι δική μας αλλά Θεού δώρο, μας δίνει την βεβαιότητα ότι, πράγματι, διαθέτουμε την πολύτιμη πανοπλία αυτής της προσευχής.
Ευχαριστώ.