Ἡ τέχνη εἶναι μία ἀπό τίς πιό λεπτές δημιουργίες τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ Ἐκκλησία υἱοθέτησε τήν τέχνη σ' ὅλες τίς μορφές της καί σ' ὅλες τίς ἱστορικές φάσεις της. Πλησιάσαμε ἕναν κληρικό καί ἄνθρωπο τῆς τέχνης, γιά νά μᾶς μιλήσει γιά πολλά καί διάφορα. Τόν βρήκαμε στή Σχολή Ἁγιογραφίας «Διά χειρός» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος, στήν Ἁγίου Νικολάου 108, μία μονοκατοικία πού δωρήθηκε στή Μητρόπολη καί ἡ ὁποία στεγάζει τίς περισσότερες ἐργασίες τῆς Σχολῆς Ἁγιογραφίας.

Δημοσιογράφος: Πατέρα Δημήτριε, χαίρετε. Βρισκόμαστε στό χῶρο σας καί βλέπουμε ἀρκετά καβαλέτα, πινέλα καί χρώματα ἐδῶ γύρω. Καταλαβαίνει ἀμέσως κανείς πώς ἐδῶ γίνεται μία δημιουργική ἐργασία.

π. Δημήτριος: Καλῶς ἤλθατε στή Σχολή μας. Στή Σχολή Ἁγιογραφίας «Διά χειρός» γίνεται πράγματι μία ἔξοχη δημιουργική ἐργασία. Εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς εὐλογίας τοῦ Θεοῦ καί τοῦ ἐπισκόπου μας. Συγγνώμη γιά τήν ἀκαταστασία, ἀλλά δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει τακτοποιημένο ἐργαστήριο πού νά παράγει δουλειά. Τά τακτοποιημένα ἐργαστήρια εἶναι ἤ κλειστά ἤ ἄδεια. Ἐξάλλου οἱ καλλιτέχνες χαρακτηρίζονται γιά τήν ἐπιμελημένη ἀκαταστασία τους...

Δημ/φος: Πεῖτε μας πῶς προέκυψε αὐτή ἡ Σχολή τῆς Ἁγιογραφίας.

π. Δημ.: Ἡ Σχολή «Διά χειρός» γεννήθηκε τό ἔτος 1999. Ἕνα βράδυ, κάπου στό χειμώνα τοῦ 1998 ὁ τότε νεοενθρονισθείς Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Ἰγνάτιος κατέβηκε στήν «Κατακόμβη» τοῦ Ἁγίου Νικολάου, τό Πνευματικό Κέντρο τοῦ Μητροπολιτικοῦ μας Ναοῦ, καί μᾶς βρῆκε, μία παρέα τριάντα περίπου ἀνθρώπων, νά μουντζουρώνουμε κάτι ξύλα. Ἐνθουσιάστηκε πού μᾶς εἶδε γύρω ἀπό ἕνα τραπέζι ν' ἀσχολούμαστε μέ τήν ἱερή αὐτή τέχνη τῆς εἰκονογραφίας καί ἀμέσως ἔδωσε τό σύνθημα τῆς δημιουργίας μίας ἐπαγγελματικῆς Σχολῆς Ἁγιογραφίας μέ σοβαρούς στόχους καί καλές προοπτικές γιά τούς σπουδαστές της. Τρέξαμε, μιλήσαμε μέ ἀνθρώπους, ζητήσαμε τή βοήθεια εἰδικῶν, εἴδαμε πῶς ἐργάζονται ἄλλες Σχολές Ἁγιογραφίας καί τόν Ὀκτώβριο τοῦ 1999 ἔγινε τό μεγάλο τόλμημα. Ἔτσι γεννήθηκε ἡ «Διά χειρός».

Δημ/φος: Ὑπῆρξε ἀποδοχή ἀπό τόν κόσμο;

π. Δημ.: Ὑπῆρξε μεγάλη ἀποδοχή καί ἀπό τόν κόσμο καί ἀπό ἀρκετά νέα παιδιά πού θέλησαν νά ἔλθουν κοντά μας καί νά σπουδάσουν τήν ὡραία τέχνη τῆς ἁγιογραφίας. Δημιουργήθηκε ἕνα πολύ σοβαρό πρόγραμμα σπουδῶν, πού δέν εἶχε νά ζηλέψει σέ τίποτε ἀκόμη καί προγράμματα Πανεπιστημιακοῦ ἐπιπέδου.

Δημ/φος: Μιλῆστε μας γιά τό πρόγραμμα σπουδῶν τῆς Σχολῆς.

π. Δημ.: Τό βασικό πρόγραμμα σπουδῶν τῆς Σχολῆς ἔχει διάρκεια τέσσερα χρόνια καί τά μαθήματα γίνονται γιά τέσσερις διδακτικές ὧρες κάθε ἀπόγευμα τῆς ἑβδομάδος.

Δημ/γος: Δηλ. θέλετε νά μᾶς πεῖτε πώς οἱ σπουδαστές τῆς Σχολῆς παρακολουθοῦν κάθε μήνα 80 ὧρες μαθημάτων;

π. Δημ.: Ἀκριβῶς! 80 ὧρες μαθήματα τό μήνα. Τά μαθήματα γίνονται καθημερινά, ἀπό Δευτέρα μέχρι καί Παρασκευή, γιά ἑννέα μῆνες τό χρόνο, ἀπό τόν Ὀκτώβριο μέχρι καί τόν Ἰούνιο.

Δημ/φος: Εἶναι τόσο μεγάλο τό ἀντικείμενο; Τί κάνουν τόσες ὧρες οἱ σπουδαστές; Τί μαθήματα διδάσκονται;

π. Δημ.: Τά μαθήματα πού διδάσκονται χωρίζονται σέ δύο μεγάλες κατηγορίες. Εἶναι τά πρακτικά μαθήματα καί τά θεωρητικά μαθήματα. Σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τά πρακτικά μαθήματα, στό πρῶτο καί στό δεύτερο ἔτος διδάσκονται ἐλεύθερο σχέδιο καί χρωματολογία, ἀσκήσεις φωτός καί σκιᾶς, φόρμες καί ἡ τεχνοτροπία τῆς αὐγοτέμπερας. Στό τρίτο ἔτος διδάσκεται ἡ τεχνοτροπία τῆς φορητῆς εἰκόνος, τό φύλλο χρυσοῦ καί οἱ διάφορες τεχνοτροπίες στό φωτοστέφανο. Οἱ σπουδαστές μαθαίνουν τά χαρακτηριστικά καί τόν τρόπο ἐργασίας τῆς Κρητικῆς Σχολῆς. Στό τέταρτο ἔτος διδάσκεται τοιχογραφία καί οἱ σπουδαστές μαθαίνουν τά χαρακτηριστικά τῆς Μακεδονικῆς Σχολῆς.

Δημ/φος: Κρητική καί Μακεδονική Σχολή, τί εἶναι αὐτά;

π. Δημ.: Εἶναι οἱ δύο πιό σημαντικοί σταθμοί στήν ἐξέλιξη τῆς ἁγιογραφίας. Εἶναι δύο διαφορετικές εἰκαστικές τάσεις μέσα στό χῶρο τῆς εἰκονογραφίας μέ πολύ δυναμικό χαρακτῆρα. Καί οἱ δύο Σχολές ἄφησαν πίσω τους ἀριστουργήματα τέχνης, τά ὁποῖα ἄν καί ἔχουν διαφορετικό ὕφος, δείχνουν τή μεγαλοπρέπεια τοῦ ἑλληνικοῦ πνεύματος. Ἡ ἁγιογραφία δέν εἶναι κάτι στεῖρο καί στεγνό. Δέν εἶναι μία τέχνη μουσειακή καί στατική. Ἔχει δυναμισμό, παρουσιάζει μία ζωντανή ἐξελικτική πορεία ἀκόμη καί σήμερα, ἀνάλογα μέ τό πνεῦμα τῆς κάθε ἐποχῆς καί μέ τίς θεωτικές ἐμπειρίες πού διαθέτει ὁ κάθε ἁγιογράφος.

Δημ/φος: Ἄς γυρίσουμε στή Σχολή. Μᾶς μιλήσατε γιά τά πρακτικά μαθήματα. Μᾶς εἴπατε ὅμως ὅτι ὑπάρχουν καί κάποια θεωρητικά. Ποιά εἶναι αὐτά καί σέ τί βοηθοῦν;

π. Δημ.: Θά σᾶς ἀπαντήσω ἀρχίζοντας ἀντίστροφα. Τά θεωρητικά μαθήματα εἶναι ἐξίσου σημαντικά μέ τά πρακτικά. Ἀποτελοῦν τήν πνευματική βάση πάνω στήν ὁποία ὁ κάθε μελλοντικός καλλιτέχνης θά πατήσει γιά νά οἰκοδομήσει τήν προσωπική του δημιουργική πορεία. Εἶναι ἀδιανόητο νά μή γνωρίζει ὁ ἁγιογράφος κάποια στοιχεῖα ἀπό τή θεολογία μας, ἀπό τήν ἱστορία μας καί ἀπό τή γλώσσα μας, ὅταν καταπιάνεται μέ τά ἱερά αὐτά ἀντικείμενα πού εἶναι οἱ εἰκόνες. Πῶς θά ζωγραφίσεις ἕνα πρόσωπο ἤ ἕνα γεγονός, ὅταν δέν γνωρίζεις πότε ἔζησε, ποιά εἶναι ἡ σημασία του γιά τή ζωή τῆς Ἐκκλησίας καί ποιά εἶναι ἡ πνευματική ποιότητα τοῦ θέματος πού θά ἱστορήσεις μέ τό πινέλο σου; Ἡ Σχολή δέν ἔχει στόχο νά βγάλει ἀνειδίκευτους ἐργάτες, ἁπλούς ἐκτελεστές μιᾶς παραδεδομένης τέχνης. Ἡ Σχολή «Διά χειρός» θέλει νά βγάλει συνειδητοποιημένους δημιουργούς, ἀνθρώπους πού θά μποροῦν νά προχωρήσουν μόνοι τους στά μονοπάτια τῆς τέχνης καί πού θά βαδίζουν σ' αὐτά τά μονοπάτια μέ γνώση καί συναίσθηση τοῦ τί εἶναι καί τοῦ τί κάνουν. Ἔτσι λοιπόν, γιά νά μή σᾶς κουράζω, ἐν συντομίᾳ, νά ποῦμε ὅτι τά μαθήματα πού διδάσκονται εἶναι ἡ Ἁγιολογία, ἡ Θεολογία τῆς εἰκόνος, ἡ Ἐκκλησιαστική Ἱστορία, στοιχεῖα τῶν Ἀρχαίων Ἑλληνικῶν σέ ἁπλή μορφή, στοιχεῖα Βυζαντινῆς Διακοσμητικῆς καί στοιχεῖα Βυζαντινῆς Ἀρχαιολογίας.

Δημ/φος: Μοῦ κάνουν ἐντύπωση ὅλ' αὐτά τά μαθήματα. Ποιός τά διδάσκει;

π. Δημ.: Σ' αὐτό τό σημεῖο ἔχουμε σταθεῖ ἐξόχως εὐνοημένοι ἀπό τό Θεό. Ὅπως καί ὅλα τά πράγματα μέσα στήν Ἐκκλησία, ἔτσι καί στόν τομέα τῆς διδασκαλίας βρέθηκαν καταξιωμένοι ἐκπαιδευτικοί, οἱ ὁποῖοι μέ πραγματικό ἀλτρουϊσμό προσφέρουν τίς ὑπηρεσίες τους ἐθελοντικά καί διακονοῦν τούς σπουδαστές μας χωρίς κανένα οὐσιαστικό συμφέρον, χαρίζοντας ὄχι μόνο τίς γνώσεις τους, ἀλλά στήν πραγματικότητα καί ἕνα κομμάτι ἀπό τήν ψυχή τους. Πρέπει νά σᾶς πῶ βεβαίως πώς δέν εἶναι τυχαῖοι δάσκαλοι. Οἱ περισσότεροι ἔχουν δύο πανεπιστημιακά πτυχία καί τίτλους μεταπτυχιακῶν σπουδῶν καί διδακτορικῶν. Οἱ δέ καλλιτέχνες μας, πού διδάσκουν τά πρακτικά μαθήματα, εἶναι ἄνθρωποι καταξιωμένοι στό χῶρο τους, ἀπόφοιτοι τῆς Ἀνωτάτης Σχολῆς Καλῶν Τεχνῶν καί καθηγητές τῆς Μέσης Ἐκπαιδεύσεως.

Δημ/φος: Καλά ὅλ' αὐτά. Σέ τί ἐξυπηρετεῖ ὅμως ἡ ὕπαρξη μίας τέτοιας Σχολῆς; Γιατί ἕνας νέος, μία νέα ἤ ὁποιοσδήποτε ἄνθρωπος νά θελήσει νά ἔλθει νά γίνει σπουδαστής στή «Διά χειρός»;

π. Δημ.: Ὁ σκοπός τῆς δημιουργίας τῆς Σχολῆς εἶναι διπλός. Πρῶτον ἡ Σχολή ἔχει σά φιλοδοξία νά μυήσει κάποιους ἀνθρώπους στήν ὑπέροχη καί θαυμάσια ἀλλά καί σπάνια τέχνη τῆς ἁγιογραφίας καί δεύτερον προσπαθεῖ, μέ τή συστηματική ἐργασία πού γίνεται μέσα σ' αὐτή, νά ἐμπνεύσει τό σωστό ἐπαγγελματισμό στούς νέους πού τήν πλησιάζουν, ἔτσι ὥστε νά δώσει καί μία ἀπάντηση στό δύσκολο πρόβλημα τοῦ βιοπορισμοῦ καί τῆς ἀνεργίας, πού ταλαιπωρεῖ πολλούς ταλαντούχους νέους τῆς ἐποχῆς μας. Ἡ Ἐκκλησία μέσ' ἀπό τή Σχολή τῆς Ἁγιογραφίας «Διά χειρός» δίνει μία λύση στά ἐπαγγελματικά ἀδιέξοδα τῶν νέων, ἀφοῦ μπορεῖ ὁ σπουδαστής πού τελειώνει τό τρίτο ἔτος νά ἀναλαμβάνει τήν κατασκευή φορητῶν εἰκόνων ἤ νά ἀπασχοληθεῖ σέ κάποιο ἀπό τά ἐργαστήρια τῶν καθηγητῶν. Πτυχιοῦχοι τῆς Σχολῆς καταξιώνονται ἐπαγγελματικά μέσα ἀπό τά ἐργαστήρια πού ἔχουν ἀνοίξει οἱ ἴδιοι καί μέσα ἀπό τίς προσωπικές τους ἐκθέσεις.

Δημ/φος: Αὐτό εἶναι πολύ καλό. Στίς ἡμέρες μας λοιπόν ἡ Ἐκκλησία δέν ἀσχολεῖται μόνον μέ τή ζωή μετά θάνατον, ἀλλά καί μέ τά καθημερινά προβλήματα τῶν ἀνθρώπων.

π. Δημ.: Αὐτό σέ ἄλλους ἀρέσει καί ἄλλους τούς ἐνοχλεῖ. Ἡ Ἐκκλησία ἀσχολεῖται μέ τά καθημερινά μας προβλήματα, ἀλλά δέ σταματάει νά μᾶς ὑπενθυμίζει πώς ὅλ' αὐτά εἶναι μάταια καί ψεύτικα, ἀφοῦ αὐτό πού πρέπει οὐσιασικά νά μᾶς ἀπασχολεῖ εἶναι ἡ σωτηρία μας, ἡ ὁποία βεβαίως καί αὐτή ξεκινάει ἀπό τούτη τή ζωή, ἀλλά διαρκεῖ γιά πάντα, ἀφοῦ ἐπεκτείνεται καί στήν αἰωνιότητα.

Δημ/φος: Μάλιστα. Ἐπί τοῦ πρακτικοῦ καί πάλι. Τί ἄλλο ὑπάρχει στή Σχολή Ἁγιογραφίας πού θά θέλατε νά μᾶς ἀναφέρετε;

π. Δημ.: Παράλληλα μέ τήν ἐκμάθηση τῆς εἰκονογραφίας στή Σχολή «Διά χειρός» ὑπάρχουν καί μερικά ἀκόμη τμήματα. Κατ' ἀρχήν ὑπάρχει τό τμῆμα Συντηρήσεως ἔργων τέχνης, τό ὁποῖο λειτουργεῖ κάτω ἀπό τήν ἐποπτεία τῆς οἰκογενείας Μαργαριτώφ. Ὑπεύθυνη καθηγήτρια τοῦ προγράμματος σπουδῶν εἶναι ἡ κ. Μάνια Μαργαριτώφ, μέ τήν ἐργασία τῆς ὁποίας οἱ σπουδάστριες καί οἱ σπουδαστές μαθαίνουν τήν εὐαίσθητη ἐργασία τῆς συντηρήσεως καί ἀποκαταστάσεως παλαιῶν εἰκόνων, τή συντήρηση καί θεραπεία τῶν φθαρμένων ἀπό τό χρόνο ξύλων καί γενικότερα τήν ἀξιολόγηση τῶν παλαιῶν ἔργων τέχνης καί τήν ἀποκατάστασή τους μέ τόν καλύτερο δυνατό τρόπο.

Τό δεύτερο τμῆμα πού λειτουργεῖ μέσα στά πλαίσια τῆς Σχολῆς ἁγιογραφίας «Διά χειρός» εἶναι τό παιδικό τμῆμα. Τό τμῆμα αὐτό ἀπευθύνεται σέ παιδιά καί ἐφήβους καί προσφέρει πλούσιες γνώσεις πάνω στή ζωγραφική καί στό ἐλεύθερο σχέδιο. Ὅσα παιδιά τό ἐπιθυμοῦν, μέ τήν προσεκτική καθοδήγηση τῶν καθηγητῶν τους μποροῦν νά κάνουν καί τά πρῶτα βήματα στήν εἰκονογραφία. Μέσα σ' ἕνα ἀσφαλές, ἀπό πολλές ἀπόψεις, περιβάλλον τά παιδιά γνωρίζουν τόν ὑπέροχο κόσμο τῶν εἰκαστικῶν τεχνῶν καί ἐλεύθερα ἐπιλέγουν τίς κατευθύνσεις στίς ὁποῖες ἐνδιαφέρονται νά ἐπιδοθοῦν καί νά προοδεύσουν.

Δημ/φος: Ἄρα λοιπόν μπορεῖ κάποιος πού πλησιάζει καί ἐντάσσεται στή Σχολή νά μάθει καί ἄλλα πράγματα, ἐκτός ἀπό τό νά ζωγραφίζει εἰκόνες. Μαθαίνουμε καί γιά κάποιες ἀκόμη δραστηριότητες τῆς Σχολῆς. Θέλετε νά μᾶς μιλήσετε καί γι' αὐτές;

π. Δημ.: Βεβαίως καί σᾶς εὐχαριστοῦμε. Οἱ δραστηριότητες τῆς Σχολῆς ἁγιογραφίας «Διά χειρός» στρέφονται κυρίως γύρω ἀπό τή διοργάνωση ἐκθέσεων. Κάθε χρόνο ὁ Δῆμος Βόλου παραχωρεῖ δικούς του χώρους στή Σχολή «Διά χειρός», γιά τήν ὀργάνωση τῆς ἐτήσιας ἐκθέσεως τῶν ἔργων τῶν σπουδαστῶν, μέ τήν εὐκαιρία τῆς λήξεως τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ ἔτους. Γιά φέτος παραχωρήθηκε στή Σχολή τό γνωστό νεανικό στέκι «Δίαυλος», τό ὁποῖο βρίσκεται στή συμβολή τῶν ὁδῶν Τοπάλη μέ Δημητριάδος. Στό «Δίαυλο» λοιπόν, τή Δευτέρα 27 Ἰουνίου 2005, στίς 8.30 τό ἀπόγευμα τελέσθηκαν τά ἐγκαίνια τῆς 6^ης κατά σειράν ἐκθέσεως τῶν ἔργων τῶν σπουδαστῶν τῆς σχολῆς. Στήν ἔκθεση αὐτή, ἡ ὁποία φιλοξενήθηκε στό «Δίαυλο» μέχρι τήν 3^η Ἰουλίου 2005, παρουσιάστηκαν παράλληλα καί δημιουργίες τῶν παιδιῶν ἀπό τό παιδικό τμῆμα ἀλλά καί ἀποσπάσματα ἀπό τήν ἐργασία πού συντελεῖται στό τμῆμα συντηρήσεως εἰκόνων, ξύλου καί ἔργων τέχνης. Ἡ ἔκθεση σημείωσε μεγάλη ἐπιτυχία καί ἄφησε ἄριστες ἐντυπώσεις.

Μέσα στό καλοκαίρι στή Σχολή «Διά χειρός» λειτούργησε καί θερινό τμῆμα. Τό τμῆμα αὐτό λειτούργησε τρεῖς φορές τήν ἑβδομάδα γιά τούς μῆνες Ἰούλιο, Αὔγουστο καί Σεπτέμβριο καί ἡ συμμετοχή σ' αὐτό ἦταν δυνατή γιά ὅποιον ἐπιθυμοῦσε νά γνωρίσει τή φορητή εἰκόνα.

Ἐπίσης ἀπό τίς 16 Αὐγούστου μέχρι τίς 7 Σεπτεμβρίου λειτούργησε ἕνα σεμινάριο 36 ὡρῶν, τό ὁποῖο εἶχε ὡς ἀντικείμενό του τή γνωριμία μέ τήν παμπάλαια τεχνοτροπία τῆς ἐγκαυστικῆς εἰκόνας. Μ' αὐτόν τόν τρόπο εἶναι ζωγραφισμένες πολλές εἰκόνες πού φυλάσσονται στήν Ἱερά Μονή τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης τοῦ Σινᾶ καί τοποθετοῦνται στήν ἐποχή πρίν ἀπό τήν εἰκονομαχία. Ὑπεύθυνη τοῦ σεμιναρίου αὐτοῦ ἦταν ἡ κ. Κατερίνα Περιμένη, ζωγράφος καί ὑπεύθυνη διδασκαλίας τῆς ἐγκαυστικῆς στό Μουσεῖο Μπενάκη τῶν Ἀθηνῶν.

Δημ/φος: Πάτερ Δημήτριε, μέσ' ἀπ' ὅλες αὐτές τίς δραστηριότητες γίνεται μία μεγάλη προσφορά σέ ἀρκετούς φιλομαθεῖς ἀνθρώπους τῆς περιοχῆς μας. Πέρα ἀπό τή διδασκαλία, ὅμως, ἄν κάποιος θέλει νά γνωρίσει τή Σχολή μέσα ἀπό κάποια συγκεκριμένα καλλιτεχνήματα ἤ καί νά τά ἀποκτήσει, ἔχει αὐτή τή δυνατότητα;

π. Δημ.: Μία ἀκόμη δραστηριότητα τῆς Σχολῆς εἶναι ὅτι μπορεῖ πλέον νά ἀναλαμβάνει παραγγελίες γιά τή φιλοτέχνηση φορητῶν εἰκόνων, τοιχογραφιῶν ἤ ἄλλων ἔργων τέχνης. Ὁ σκοπός βεβαίως δέν εἶναι κερδοσκοπικός, ἀφοῦ ἡ Σχολή τελεῖ κάτω ἀπό τήν αἰγίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος, γι' αὐτό καί οἱ τιμές κυμαίνονται σέ πολύ λογικά ἐπίπεδα, ἔχοντας σά στόχο νά ἐνισχύουν τή βιβλιοθήκη τῆς Σχολῆς καθώς καί τήν ὀργάνωση τῶν διαφόρων ἐκδηλώσεών της. Κυρίως ὁ στόχος εἶναι νά ἔλθει τό πλατύ κοινό σέ ἐπαφή μέ τή σωστή εἰκόνα, μέ τό αὐθεντικό ἀντικείμενο τέχνης, μέ τό σωστό ἐργαλεῖο προσευχῆς καί ὄχι μέ τίς φτηνές χάρτινες καρικατοῦρες, μέ τίς ἀπατεωνίστικες μεταξοτυπίες, πού πλασάρονται ὡς χειροποίητες σ' ὅσους δέ γνωρίζουν καί μέ τίς ἀμέτρητες ἄλλες κακοτεχνίες πού κυκλοφοροῦν ἀνεμπόδιστα καί ἐλεύθερα στό ἐμπόριο. Ἡ φτήνεια καί ἡ εὐτέλεια σκοτώνουν τήν ὀμορφιά καί τήν αὐθεντικότητα πού κρύβει μέσα του αὐτό τό ἔργο ψυχῆς πού ὀνομάζεται εἰκόνα. Ἡ Σχολή ἁγιογραφίας «Διά χειρός» μέ τίς παραγγελίες της θέλει νά μάθει στούς ἀνθρώπους νά περιφρονοῦν τά ὑποκατάστατα τῶν εἰκόνων καί νά διαλέγουν τίς ἀληθινές εἰκόνες, ἔτσι ὥστε νά ἔχουν στά χέρια τους πραγματικά πολύτιμα ἐργαλεῖα προσευχῆς, ὅπως ταιριάζει στή λατρεία τοῦ Θεοῦ μας.

Δημ/φος: Ποῦ θά σᾶς βρεῖ ὅποιος ἐνδιαφέρεται νά ἔλθει σέ ἐπαφή μέ τή Σχολή «Διά χειρός»;

π. Δημ.: Εἶναι πολύ εὔκολο νά μᾶς βρεῖ κάποιος. Γιά ὅλες τίς παραπάνω δραστηριότητες, ἀλλά καί γιά κάθε ἄλλη πληροφορία μπορεῖ, ὅποιος τό ἐπιθυμεῖ, νά ἀπευθύνεται στή γραμματεία τῆς Σχολῆς «Διά χειρός» στή διεύθυνση: Ἁγίου Νικολάου 108 ἤ στά τηλέφωνα: 2421041058 καί 6972225448 καθημερινά ἀπό τίς 6.00 τό ἀπόγευμα μέχρι τίς 9.00 τό βράδυ.

Δημ/φος: Σᾶς εὐχαριστοῦμε πολύ.

π. Δημ.: Εὐχαριστοῦμε κι ἐμεῖς γιά τήν ἀγάπη σας. Εὐχόμαστε στίς δύσκολες ἡμέρες μας οἱ ἄνθρωποι νά βρίσκουν παρηγοριά κοντά στίς εἰκόνες, γιά νά γεμίζει ἡ ζωή τους ἀπό ὀμορφιά, νά ἐνισχύεται ἡ πίστη τους καί νά γεύονται ἀπό τώρα τή χαρά πού ὁ Κύριός μας ὑποσχέθηκε σέ ὅσους τόν ἀγάπησαν.