ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ & ΑΛΜΥΡΟΥ κ.κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΠΙ ΤΩ ΝΕΩ ΕΤΕΙ 2005

Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί,
παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα,

Η Χάρις του Κυρίου ευλόγησε την είσοδό μας σε ένα ακόμη έτος της Χρηστότητός Του, το οποίο μάς προσφέρει και πάλι ως δώρο, για τον αγιασμό και τη σωτηρία μας.

Η ηθική αντίληψη του χρόνου ως δωρήματος υπήρχε και στους αρχαίους προγόνους μας, που συνήθιζαν να συμβουλεύουν: " φείδεσθε χρόνου, του πολυτελεστάτου δαπανήματος". Για μας τους χριστιανούς, όμως, αποκτά ασυγκρίτως μεγαλύτερη αξία, όταν φωτισθεί από το πρίσμα της αγίας πίστεώς μας.

Τον ιστορικό χρόνο αγίασε ο Χριστός με την ενανθρώπηση και την παραμονή Του μέσα σ' αυτόν, καθ' όλη την επίγεια ζωή Του. Η έλευση Του μας απεκάλυψε πως "πεπλήρωται ο καιρός και ήγγικεν η Βασιλεία του Θεού". ( Μαρκ.Α'15). Η ένσαρκη παρουσία του Χριστού διαίρεσε τον ανθρώπινο χρόνο και την ιστορία σε "προ" και " μετά".

Έτσι, οι χριστιανοί ζούμε σε μια νέα εποχή, που ξεκίνησε από την Σάρκωση του Θεού Λόγου και θα τελειώσει με την δευτέρα και ένδοξη έλευσή Του. Είναι ο "ευπρόσδεκτος καιρός" του Αποστόλου Παύλου, κατά τον οποίο αγωνιζόμαστε για την υποδοχή της " ημέρας του Κυρίου", όταν θα περάσουμε από τον παρόντα στον μέλλοντα αιώνα. Είναι ο χρόνος της Εκκλησίας, που συνδέει στενά την ανθρώπινη ζωή με το μυστήριο της σωτηρίας.

Το γεγονός αυτό καθιστά πράγματι τον χρόνο " πολυτιμότατον δαπάνημα" με μια σωτηριολογική σημασία. Γι' αυτό οφείλουμε, σαν τον έξυπνο έμπορο του Ευαγγελίου, να μην τον αφήνουμε να περνά ανεκμετάλλευτος. Μην τον "σκοτώνουμε" ξοδεύοντας τον άσκοπα, σε οδούς που μας αποπροσανατολίζουν από την πραγμάτωση του αιωνίου σκοπού μας, της ενώσεώς μας δηλαδή με τον Θεό. Η έμπρακτη αγάπη προς εκείνον και προς τον αδελφό μας είναι ο οδηγός πορείας μας στην πρόσκαιρη αυτή ζωή. " Ως καιρόν έχομεν, εργαζόμεθα το αγαθόν προς πάντας", ( Γαλ. ΣΤ', 10) συμβουλεύει ο Απόστολος Παύλος.

Πολύ περισσότερο ας μην ξοδεύουμε τον χρόνο μας σε αμαρτωλές επιθυμίες. Ως υιοί φωτός εμείς οι χριστιανοί, που φέρουμε την σφραγίδα του Χριστού μας, Ας πράττουμε και έργα φωτός, ας σκορπίσουμε απλόχερα αγάπη, αντάξια της κλήσεώς μας. Αν πρόκειται να δώσουμε λίγο εν ημέρα κρίσεως για έναν αργό και περιττό λόγο, κατά την προειδοποίηση του Κυρίου μας, πόσο μάλλον για πράξεις σκοτεινές και ανοίκειες προς την ιδιότητά μας, που διαπράξαμε "εν οδώ αμαρτωλών".

Ας μην αναβάλλουμε ακόμη να πράξουμε σήμερα ό,τι χρειαζεται για την σωτηρία μας. Το καλοβόλεμα των σύγχρονων ανέσεων, η αμέλεια και η πνευματική ραθυμία είναι παγίδες του πονηρού, για να αφήσουμε για την "αύριον" την επιμέλεια της ψυχής μας. όμως, " το σχήμα του κόσμου τούτου παράγει" και δεν γνωρίζουμε πόση θα είναι η διάρκεια της επίγειας ζωής μας. Ας μην βραδύνουμε, λοιπόν, να εργασθούμε όσο έχουμε καιρό, για να βρεθούμε έτοιμοι, κατά την ημέρα του Κυρίου, που έρχεται απροειδοποίητα " ως κλέπτης εν νυκτί". Δικαίως ο μακαριστός Γέρων Πορφύριος συνήθιζε να λέγει: " να εργάζεσαι σαν αθάνατος, αλλά να ζείς σαν ετοιμοθάνατος". Με αυτή την προοπτική ο χρόνος που μας δίδεται από τον Θεό παίρνει νέες διαστάσεις. Γίνεται ιερός και συνεργός στην υπηρεσία του αιωνίου μας συμφέροντος.

Με αυτές τις λίγες και απλές σκέψεις, εύχομαι σε όλους σωτήριο, ειρηνικό και κατά πάντα ευλογημένο το νέο έτος!