ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ & ΑΛΜΥΡΟΥ κ. κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (2007)

Αγαπητοί μου πατέρες καί αδελφοί,
παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα,

«Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει», μας λέγει ο Ιερός Ψαλμωδός στο θεόπνευστο Κοντάκιο της σημερινής μεγάλης εορτής της Χριστιανοσύνης και μας καλεί να γνωρίσουμε από κοντά, εμπειρικά, το καινότατον αυτό θαύμα, «το μόνο καινόν υπό τον ήλιον», πού εκτυλίχθηκε στην ιστορική Βηθλεέμ πριν από 2000 περίπου χρόνια, και επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο από τότε στην Βηθλεέμ των ψυχων όσων πίστεψαν και πιστεύουν σ' αυτό.

«Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει». Ο Υπερούσιος γεννάται. Ο Αψηλάφητος ψηλαφάται από το πλάσμα Του. Ο Υιός και Λόγος του Ουρανίου Πατρός γίνεται Μονογενής Υιός της Παρθένου Μητρός. «Ο Υιός του Θεού Υιός ανθρώπου γίνεται» και «νόμοι φύσεως καταλύονται», κατά τον Θεολόγο Γρηγόριο. Ανερμήνευτο θαύμα και μέγα μυστήριο ότι στο πρόσωπο του Χριστού συνυπάρχουν η θεϊκή με την ανθρώπινη φύση, το κτιστό με το άκτιστο, ο δημιουργός με το δημιούργημα.

«Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει». Η ημέρα των Χριστουγέννων είναι η εορτή της ʼπειρης Αγάπης, κατά την οποία ο Ουράνιος Επισκέπτης «τοις ανθρώποις συνανεστράφη». «Ο Λόγος σαρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημιν», γιατί «Ούτως ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν Αυτού τον Μονογενή έδωκαν, ίνα πας ο πιστεύων εις Αυτόν μη απόληται, αλλά έχει ζωήν αιώνιον».

«Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει». Δυστυχώς ένα μέρος της ανθρωπότητας εορτάζει την απύθμενη αυτή αγάπη του Θεού χωρίς επίγνωση, και, ενώ ο Θεός έρχεται να γίνει άνθρωπος, εκείνη ψάχνει νά Τόν βρει μόνο στά λαμπιόνια, τίς ψεύτικες φάτνες, τα χριστουγεννιάτικα δέντρα, τούς διαδρόμους και τα ράφια των εμπορικών κέντρων. Την καρδιά της, όμως, δεν την προετοιμάζει για την φιλοξενία του Δημιουργού, που κατέρχεται ως Παιδίον για να ενωθεί μαζί μας.

«Η Παρθένος σήμερον τον Υπερούσιον τίκτει». Όλοι μας επιθυμούμε να έχωμε τον Χριστό και δικό μας φιλοξενούμενο.

Ας θελήσουμε, λοιπόν, να Τον έχωμε όχι μόνο επισκέπτη άλλα μόνιμο ένοικο της καρδιάς μας. Ας Του ετοιμάσωμε μέσα μας, με την προσεκτική μας ζωή και την μυστηριακή προετοιμασία μας, «τόπον εν τω καταλύματι». Τότε, κι όταν ακόμα οι ημέρες των εορτών περάσουν και η ζωή μας επιστρέψει στον καθημερινό της ρυθμό, «ο τεχθείς βασιλεύς», ο Εναθρωπήσας Θεός θα μένει για πάντα κοντά μας. Έτσι η θεία Γέννηση θα γίνει δική μας αναγέννηση και τα Χριστούγεννα δεν θα περνούν αλλά θα διαρκούν όλη μας την ζωή, γιατί θα είμαστε μαζί με τον Χριστό, πού ήλθε και μένει «μεθ' ημών πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος».

Τέτοια Χριστούγεννα με την παρουσία του Χριστού μόνιμη στην ζωή σας εύχομαι να διέλθετε και εφέτος, αλλά και όλο τον χρόνο της ζωής σας.

Χρόνια πολλά, χριστοκεντρικά, ευλογημένα!