ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ & ΑΛΜΥΡΟΥ κ. κ. ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΟΙΣ (2003)

Αγαπητοί μου πατέρες και αδελφοί, παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα,

Με συναισθήματα χαράς και δοξολογίας προς τον Τριαδικό Θεό, εορτάζουμε για άλλη μια χρονιά το "Ξένον και παράδοξον Μυστήριο", που άλλαξε τη ροή της ανθρωπότητας, διαιρώντας στη μέση την ιστορία της: Τη Σάρκωση, δηλαδή, και την Είσοδο του Σωτήρος Χριστού στην πορεία του κόσμου.

Ευχαριστούμε τον Κύριο, διότι μας αξίωσε και φέτος να υποδεχθούμε τη Θεία Του Γέννηση και να συμψάλουμε μαζί με τα τάγματα των Ασωμάτων το "Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία".

Είναι αλήθεια, βέβαια πως στις ακοές μας ηχεί παράξενα η χαρμόσυνη αυτή αγγελική υμνωδία. Για ποιά "επί γης ειρήνη" μιλούμε, όταν η γη μας, από την πτώση των πρωτόπλαστων και εντεύθεν, βιώνει την ταραχή και τη σύγχυση της αποστασίας από το θέλημα του Θεού;

Η ανθρώπινη φύση επαναστάτησε κατά του Δημιουργού της και διασπάσθηκε. Μέχρι σήμερα, όλοι εμείς οι απόγονοι του Αδάμ βιώνουμε τις συνέπειες της διασπάσεως αυτής: ο πόλεμος είναι η μόνιμη κατάσταση της ανθρωπότητας. Τα έθνη, οι λαοί, οι κοινωνίες, οι θεσμοί, τα ήθη και οι αξίες, όλα περνούν σήμερα μέσα από τη διασπαστική μάχαιρα της ανειρήνευτης και απάνθρωπης ανταγωνιστικότητος και ξέφρενης τεχνολογικής αναπτύξεως. Η υφήλιος συνταράσσεται καθημερινά από το φρικτό φάσμα ενός πολέμου, πιο τρομακτικού από όσους προηγήθηκαν. Προανακρούσματα και ακοές πολέμων φθάνουν ως την μικρή μας πατρίδα από τους γείτονες λαούς. "Έξωθεν μάχαι, έσωθεν φόβοι". "Ο άνθρωπος για τον άνθρωπο έγινε λύκος".

Ωστόσο ο αγγελικός ύμνος μέσα στην χριστουγεννιάτικη νύχτα δεν είναι ουτοπία. Ο 'Αρχων της Ειρήνης ήρθε όντως στον κόσμο μας και μας έδωσε την ειρήνη Του. Μια ειρήνη όμως που δεν είναι εκ του κόσμου τούτου. "Ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν, ούχ, ως ο κόσμος δίδωσιν , εγώ δίδωμι υμίν..." Τη δική μου ειρήνη σας δίνω, είπε ο Χριστός στους μαθητές Του τη νύχτα του πάθους και όχι την ειρήνη του κόσμου.

'Αλλη η ειρήνη του κόσμου και άλλη η ειρήνη του Χριστού. Η ειρήνη του κόσμου είναι μια προσωρινή διακοπή του πολέμου, η θεία ειρήνη όμως, είναι Αυτός ο Ίδιος ο Ιησούς, που γίνεται σημείο επαφής και ενότητας, ενώνοντας τους ανθρώπους σε μια αγαπητική κοινωνία ειρήνης. Με τη σάρκωσή Του, ενώνεται με όλους τους ανθρώπους ενώ ταυτόχρονα τους ενώνει και μεταξύ τους, διότι όλοι οι άνθρωποι κοινωνούμε της δική Του αναμάρτητη φύση με ισότητα και αδελφοσύνη.

Αγαπητοί μου αδελφοί. Αν διώξαμε τον Θεάνθρωπο από τη ζωή μας, δυστυχώς διώξαμε και τον άνθρωπο. Όμως ο Θεάνθρωπος Χριστός μας "ενηνθρώπησε ίνα ημείς θεοποιηθώμεν". Έρχεται και μας προσφέρεται πάλι Εκείνος που είναι η Αυτοζωή, η Αυτοαγάπη, η Αυτοειρήνη. Μας απευθύνει ξανά το χαιρετισμό της ενότητος "Ειρήνη υμίν". Εμείς πώς θα δεχθούμε την ειρήνη που μας προτείνει;

Ας προετοιμάσουμε τις καρδιές μας για να υποδεχτούμε το δώρο της "Υπερ νούν" υπερέχουσας αγάπης και ειρήνης του Κυρίου μας. Η συνειδητή ένταξή μας στην Εκκλησία, το Σώμα του Χριστού και η χρήση των λυτρωτικών της μέσων, θα ευπρεπίσει μέσα μας "τόπον εν τω καταλύματι" για την υποδοχή του 'Αρχοντος της Ειρήνης. Η μόρφωση μέσα μας του Χριστού δια της αγάπης, της υπομονής, της πραότητας και των λοιπών αρετών θα μας καταστήσει "Θεοτόκους", "ειρηνεύοντας εν εαυτοίς και εν πάσι". Τότε και μόνο τότε, διαβαίνοντας μέσα από τον καθένα μας, θα έρθει και στον κόσμο μας η πολυπόθητη ειρήνη.