Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί,
Παιδιά  μου  ἐν  Κυρίῳ ἀγαπημένα,

Μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ στεκόμαστε σήμερα στό κατώφλι μιᾶς καινούριας χρονιᾶς,
ἑνός ἀκόμη ἔτους παρουσίας μας πάνω στή γῆ. Καθώς, ὅμως, ἀτενίζουμε τό
μέλλον, πολλοί προσπαθοῦν νά μᾶς φοβίσουν γιά δυσκολίες, συμφορές καί
προβλήματα πού θά φέρει ἡ οἰκονομική κατάσταση, στήν ὁποία ἔχει βρεθεῖ ἡ
χώρα μας.
Ἄς κοιτάξουμε, ὡστόσο, μπροστά μέ αἰσιοδοξία. Κι αὐτή τή χρονιά θά γεννηθοῦν
παιδιά, ἄνθρωποι θά ἀγαπηθοῦν, γάμοι καί βαπτίσεις θά εὐλογηθοῦν, φιλίες θά
δεθοῦν, εὐκαιρίες μετανοίας καί ἁγιασμοῦ θά προσφερθοῦν καθημερινά στόν
καθένα μας.

Γιατί νά μήν κοιτάξουμε μπροστά μέ αἰσιοδοξία καί ἐμπιστοσύνη καί ὄχι μέ
φόβο; Ἄς κοιτάξουμε δίπλα μας καί θά καταλάβουμε. Δίπλα μας εἶναι ὁ ἀδελφός
μας, ὁ συνάνθρωπός μας. Ἐνώπιόν μας σήμερα, ὅμως, εἶναι καί μία λαμπερή
μορφή, τήν ὁποία ἔθεσε ἡ Ἐκκλησία γιά νά εὐλογεῖ τό νέο χρόνο. Ἡ Ἐκκλησία
μας τοποθέτησε δίπλα μας τόν Μέγα Βασίλειο νά μᾶς παραστέκει στό ξεκίνημα
τῆς νέας χρονιᾶς.

Ἄραγε, τί ἔχουμε νά ἀντιμετωπίσουμε τή νέα αὐτή χρονιά; Μήπως διχασμούς καί
ἀντιπαραθέσεις; Ὁ Ἅγιος Βασίλειος, ὅπως καί οἱ ἄλλοι μεγάλοι Πατέρες τῆς
Ἐκκλησίας, διακόνησε τή συνάντηση καί ἕνωση  δύο κόσμων πού αντιπαρατίθονταν
καί ἀλληλοσπαράσσονταν γιά ἱκανό χρονικό διάστημα. Τόν ἑλληνορωμαϊκό καί τόν
χριστιανικό κόσμο. Ὁ ἕνας δαιμονοποιοῦσε τόν ἄλλο μέ ἀμοιβαία καχυποψία,
προκατάληψη καί φόβο. Ὁ Ἅγιος διεῖδε καί κοπίασε γιά τή δυνατότητα τῆς
δημιουργικῆς τους συνάντησης καί τή πρόσληψη τοῦ ἑλληνικοῦ πνέυματος ἀπό τό
χριστιανισμό. Ἔκοψε καί μπόλιασε. Ὁ ἑλληνικός τρόπος σκέψης, τό λεξιλόγιο,
οἱ ὅροι τῆς ἑλληνικῆς φιλοσοφίας ἀλλά καί ἡ ρητορική μπολιάστηκαν στό σῶμα
τῆς Ἐκκλησίας, λαμβάνοντας χριστιανικό νόημα καί περιεχόμενο. Τό οἰκουμενικό
μήνυμα τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας γιά τή σάρκωση καί τήν Ἀνάσταση τοῦ
Χριστοῦ καί τή σωτηρία τοῦ κόσμου, τό Εὐαγγέλιο δηλαδή, βρῆκε ἔκφραση μέσα
ἀπό τήν ἑλληνική γλῶσσα καί τίς ἑλληνικές κατηγορίες σκέψης.

Δέν περιφρόνησε τόν πολιτισμό τῶν Ἑλλήνων, δέν τόν εἶδε ἐχθρικό ὅπως πολλοί
σύγχρονοί του, ἀλλά τόν προσέλαβε κριτικά καί τόν κατέστησε μαζί καί μέ
ἄλλους Πατέρες τό ὄχημα γιά τή σάρκωση τοῦ εὐαγγελίου στήν ἐποχή του. Ἀπό τή
συγκομιδή τῆς μακρόχρονης σπουδῆς του καί τίς ἀπαράμιλλες συγγραφές του
ὠφελήθηκαν καί ὠφελοῦνται ἑκατομμύρια ψυχές  μέχρι καί σήμερα.

Ἐκεῖ πού ἄλλοι ἔβλεπαν τόν διχασμό καί κίνδυνο, ὁ Ἱεράρχης τῆς Καισάρειας
ἔβλεπε εὐκαιρίες προόδου πνευματικῆς. Ἐκεῖ πού ἄλλοι ἔβλεπαν ἐχθρούς,  ὁ
μέγας Διδάσκαλος καί θεολόγος εἶδε δασκάλους καί ἀδελφούς. Ἐκεῖ πού ἄλλοι
ἔβλεπαν παρακμή καί διαφθορά, ὁ στοργικός ποιμένας ἀνακάλυπτε δυνατότητες
πνευματικῆς ἀναγέννησης καί ἀνάτασης.

Ὁ Ἅγιος Βασίλειος μᾶς παραστέκει ἐδῶ στό κατώφλι τοῦ νέου ἔτους. Τί λοιπόν
ἔχουμε νά ἀντιμετωπίσουμε; Κακουχίες καί στερήσεις; Ὁ Ἅγιος τίς ἀποδέχτηκε
καί τίς ἐπιδίωξε γιά τόν ἴδιο τόν ἑαυτό του, ἐνῶ παράλληλα προστάτευε ὅλους
τους ἄλλους. Ἀρχοντόπουλο ἦταν πού ἀπαρνήθηκε τά πλούτη γιά νά μή μείνει
δεμένος μ΄ αὐτά. Ἐπέλεξε τήν ἄσκηση, ἀλλά δέν ἀπέρριψε τόν κόσμο καί τήν
ἐπιστήμη. Ἀσκήτεψε καί ἐκτός κόσμου καί μέσα στόν κόσμο, πιστός πάντα στό
καθῆκον του. Σιώπησε καί νήστεψε, ἀλλά καί στή κρίσιμη καί ἀναγκαία ὥρα
μίλησε στεντόρεια καί ἔγραψε Λόγους καί θεολογικά ἔργα. Ἐνέπνευσε καί
στήριξε τούς πιστούς, βοήθησε, ἔθρεψε τούς πειμασμένους, περιέθαλψε ὅσους
εἶχαν ἀνάγκη στήν περίφημη Βασιλειάδα του.

Δέν ἦταν εὔκολοι οἱ καιροί πού ἔζησε ὁ Μέγας Βασίλειος. Ἦταν καιροί εὐθύνης
καί δοκιμασίας. Αὐτοί οἱ καιροί ἀναδεικνύουν Ἅγιους καί Μάρτυρες. Ὑπῆρχαν
βέβαια καί εἰρηνικές γωνιές στήν ἐποχή του, πού πρόσφεραν ἀνέσεις καί
πλούτη. Ὁ Ἅγιος ἐπιδίωξε ὅμως νά βρεθεῖ ὄχι ἐκεῖ πού θά ἐπιθυμοῦσε ὁ ἴδιος,
ἀλλά ἐκεῖ πού τόν χρειάζονταν οἱ ἄλλοι. Τά ἑλληνικά γράμματα ἴσως ἔχασαν
ἔτσι ἕναν μεγάλο ρήτορα καί φιλόσοφο, ἀλλά οἱ χριστιανοί κέρδισαν ἕναν
μεγάλο θεολόγο καί Πατέρα τῆς Ὀρθοδοξίας. Ὁ κόσμος ἔχασε ἕναν εὐγενικό
ἄρχοντα, ἕναν ἱκανό διοικητή καί πολιτικό, οἱ μαθητές τῆς φιλοσοφίας ἕναν
διακριτικό δάσκαλο καί ρήτορα, ἀλλά ὁ Χριστός καί ἡ Ἐκκλησία Του κέρδισαν
ἕναν Ἅγιο.

Εἶναι αὐτός ὁ Ἅγιος πού στέκεται δίπλα μας στό κατώφλι τῆς νέας χρονιᾶς καί
μᾶς χαρίζει ἐλπίδα καί αἰσιοδοξία.  Δέν μετρᾶ ὅσα θά χαθοῦν, μά τόν πολύ
μεγαλύτερο ἀριθμό ὅσων μποροῦν νά κερδηθοῦν. Μετρᾶ τά παιδιά πού θά
γεννηθοῦν, τήν ἀγάπη πού θά δυναμώσει, τήν ἀλληλεγγύη πού θά ἀνθίσει, τίς
ἀνθρώπινες ψυχές πού θά προοδεύσουν πνευματικά καί θά συναντηθοῦν σωτήρια μέ
τόν Χριστό. Μᾶς θυμίζει ὅτι μεγαλύτερη ἀξία ἔχει ὄχι τό τί εἶσαι ἀλλά τό τί
μπορεῖς νά γίνεις, δηλαδή Ἅγιος στήν αἰωνιότητα.

Εὐλογεῖ τή χρονιά πού εἶναι μπροστά μας, γιατί πιστεύει στή δύναμή μας,
γιατί ἐλπίζει στή σταθερότητά μας, γιατί δυναμώνει τήν ἀγάπη μας. Καί σέ
κάθε δύσκολη στιγμή μᾶς βεβαιώνει ὅτι μαζί μέ τόν Κύριό μας θά εἶναι καί
αὐτός δίπλα μας γιά νά μᾶς στηρίξει, νά μᾶς φωτίσει καί νά εὐλογήσει κάθε
καλό μας ἀγώνα.

Καλή καί εὐλογημένη χρονιά!



Μετά πατρικῆς ἀγάπης καί θερμῶν εὐχῶν

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ



† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ