Η Εκκλησία της Παναγίας κτίσθηκε το 1975 στο διάμεσο ανάμεσα σ' ένα λόφο και στην αρχαία Ακρόπολη των Φερών και αποτελεί το λατρευτικό κέντρο της ομώνυμης ενορίας. Άρχισε η θεμελίωση με τον π. Γεώργιο Αλεξίου και τελείωσε ο Ναός με τον μακαριστό πλέον π. Βασίλειο Μανούρα. Ο Ναός, όπου εκκλησιαζόταν ο Ρήγας Βελεστινλής, λεγόταν Άγιος Αθανάσιος και κάηκε από τους Τούρκους εκείνο τον καιρό. Μετά κτίστηκε νέος Ναός Η Κοίμηση της Θεοτόκου που κράτησε μέχρι το 1957, έτος μεγάλου σεισμού, εξ αιτίας του οποίου γκρεμίστηκε σε μεγάλο βαθμό. Τον παλιό εκείνο καιρό στο πανηγύρι γίνονταν χοροί μέχρι το έτος που θεσπίστηκε η εμποροπανήγυρη του Βελεστίνου από τον τότε Δήμο. Ιερείς που διακόνησαν ήταν οι μακαριστοί πια Δημήτριος Παπαζήσης, Αθανάσιος Καφίδας,  παπά Τριαντάφυλλος Κανάρης, παπά Αρτέμιος Καλούτσας και Βασίλειος Μανούρας κτήτορας του σημερινού Ναού

Β΄ Ιερό Παρεκκλήσιο του Αγίου Χαραλάμπους Βελεστίνου

          Η αφετηρία του χάνεται εκεί γύρο στα 1890. Τα πρώτα χρονολογημένα σημάδια αναφαίνονται στα 1902 σε ένα υπάρχον προσκυνητάρι, δώρο κάποιας γυναίκας που άκουε στο επώνυμο Αποστολίδου. Τον παλιό Ναό, θύμα και αυτού του σεισμού του έτους 1957, διαδέχτηκε ο σημερινός σεμνός απέριττος του Αγίου Χαραλάμπους του θαυματουργού από την Μαγνησία την προ Σμπύλου όρους της δυτικής Μικράς Ασίας. Δεδομένου ότι όλοι οι γάμοι γίνονταν στην ενορία την ημέρα της εορτής οι χοροί, τα όργανα, τα τραγούδια και οι αθλοπαιδιές έπαιρναν και έδιναν με αξιόλογα έπαθλα. Έτσι ο τρόπος του βίου αντάμα με τον τόπο του Αγίου διαμόρφωναν και το είναι και το έχειν του Ρωμιού μέσα στην διαχρονία.

Γ΄ Ιερό Παρεκκλήσιο του Προφήτου Ηλία Βελεστίνου

          Νεότατο αυτό το Παρεκκλήσιο επί του όρους Μαλούκα κείμενο και δεσπόζον επί της κατωφερείας αναπαύον την όρασιν μέχρι των οφρύων της αρχαίας Βιβυϊδος. Το δε αίτιον το εν εγρηγόρσι όραμα απλής τινός γραΐδος Φανής Ζασίμη καλουμένης, η οποία εν έτει 1962 εξαίφνης άρχισε να ανεβαίνει και να κατεβαίνει το άνωθεν του Βελεστίνου τούτον όρος, δια να ανάπτει καθημερινώς εν κανδήλιον στον παππού Ησίαν, ως διετείνετο. Ως δε συνέβαινεν παλαιόθεν εις τούτο το ανάδελφον Γένος των Ρωμιών εκινήθη η βαθυτέρα του υπαρξιακή πηγή. Ουχί πολλού χρόνου παριπνεύσαντος επάγη ναός απλούς μεν πλην μακρόθεν ορατός του Προφήτου Ηλιού. Της Μακαριστής Φανής αιωνία η μνήμη.