Ριζωμένο στους πρόποδες οροσειράς του Χαλκοδονίου όρους με πανεποπτική και πανοραμική θέα στην πεδιάδα του Βελεστίνου βρίσκεται το Περίβλεπτο. Οι αρχές του, σύμφωνα με τις μέχρι τώρα ιστορικές πηγές, χάνονται στα βάθη της τουρκοκρατίας. Το Περίβλεπτο στην τουρκοκρατία ονομαζόταν Σερατζί, που σημαίνει χωριό των καλλιεργητών (F. Toncay - Λ. Καρατζάς : Τουρκοελληνικό λεξικό σελ. 639), και υπαγόταν στο κατηλίκιο του Βελεστίνου. Στις πηγές ακόμη αναφέρεται και ως τσιφλίκι (χωριό ιδιόκτητο) του Αλή-Πασά της Ηπείρου (1750 - 1822).

    Κεντρική θέση στο μικρό πανέμορφο χωριό έχει η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Μικρή, όμορφη, σεβάσμια με απλόχωρο προαύλιο και το πανύψηλο καμπαναριό. Όταν κάθεσαι στο πεζούλι της βλέπεις όλο τον κάμπο στα πόδια σου. Στεφάνωμα ο Τσιμπούραγας οι γύρω καταπράσινοι λόφοι και τα τριγύρω γελαστά χωριουδάκια.

    Το κτίσμα της εκκλησίας παλιό, με την ιστορία του αποτυπωμένη στους αρμούς, στο παμπάλαιο αρχιτεκτονικό της σχέδιο και στο ανώφλι της πόρτας της κυρίας εισόδου, απ' όπου μαθαίνουμε τη χρονολογία της κτίσης της το 1860.

    Σε μια ενθύμηση που υπάρχει στη σελίδα 138 του «Μηνιαίου του Ιουνίου του ναού» που εκδόθηκε το 1852 από το Ελληνικό τυπογραφείο του Αγίου Γεωργίου μαθαίνουμε πότε έγιναν τα εγκαίνια του Αγίου Αθανασίου∙ έγιναν την ημέρα των Αγίων Πάντων στις 26 Μαΐου 1868. Πιο συγκεκριμένα αναφέρεται «όταν έγιναν τα εγκαίνια Μαΐου είκοσι έξι των Αγίων Πάντων». Για το Περίβλεπτο και την εκκλησία του μαθαίνουμε από μια μελέτη (1879) του μητροπολίτη Δημητριάδος Δωροθέου Σχολαρίου. Να τι μας αναφέρει : «Σερατζί, χωρίον τσιφλίκι απέχον του Βελεστίνου ώρα 2 και ½, έχει οικογένειας 16 και κατοίκους 80 και εκκλησίαν του Αγίου Αθανασίου».

    Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι τα γειτονικά με το Περίβλεπτο χωριά έχουν ως προστάτες και πολιούχους τους καβαλάρηδες Αγίους της Εκκλησίας μας: Τον Άγιο Γεώργιο η Κοκκίνα και το Ελευθεροχώρι, και το Μυροβλύτη Άγιο της Eκκλησίας μας ο οικισμός Άγιος Δημήτριος.

    Αυτό μας κάνει να συμπεραίνουμε με κάθε επιφύλαξη ότι οι τότε κάτοικοι του Περιβλέπτου προτίμησαν τον Άγιο Αθανάσιο, τον Αρχιεπίσκοπο της Αλεξανδρείας και «τον στύλο της Ορθοδοξίας», όπως τον αποκαλεί το απολυτίκιο του Αγίου για να τονίσουν και τον και τον προεξάρχοντα ρόλο που έχει και έχει ακόμη για την γύρω περιοχή το Περίβλεπτο.

    Η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου Περιβλέπτου είναι τρίκλιτη σαμαρωτή Βασιλική με περίστωο από την νότια πλευρά, με υπερυψωμένο το Γυναικωνίτη. Κεντρική θέση στην εκκλησία κατέχει η θαυματουργή εικόνα του Αγίου Αθανασίου, σκέπη και παραμυθία όχι μόνο των κατοίκων του χωριού μου, αλλά και όλων των κατοίκων των γύρω οικισμών.

    Τελειώνοντας νομίζω ότι είναι χρέος ν' αναφέρουμε και τους ιερείς που διακόνησαν τούτη την εκκλησία. Πρώτος ιερέας που αναφέρεται από τους συγχωριανούς μου είναι ο παπα-Γιάννης-Παπαϊωάννου (Καφίδας). Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Καφίδας αλλά επειδή διακόνησε την εκκλησία από το 1860 μέχρι το θάνατό του 1928 και ήταν άνθρωπος απλός, αγαπητός και καλοσυνάτος και ήταν για το ποίμνιό του ο δικός του παπα-Γιάννης του λαού και του Θεού υποσκέλισε και αντικατέστησε το επώνυμό του (Καφίδας).  Το έργο του παπα-Γιάννη συνέχισαν με προσφορά μεγάλη και ταπείνωση ο παπα-Γιώργης ο Μπατζιάκας, ο παπα-Θανάσης ο Καφίδας και ο παπα-Λάμπρος Τσιάκας.

    Πανέμορφο, ευάερο και ευήλιο το Περίβλεπτο αποτελεί με μόνη τη θωριά του μια πρώτης τάξης ευκαιρία για μια ευφροσύνη όσο και ευλογημένη απόδραση από τη τύρβη της πύλης μέσα στη παραδεισένια φύση του.

     Σήμερα στον Ιερό Ναό διακονεί ο π.Δημήτριος Γουρνάρης, ψάλτης ο Παναγιώτης Τσατσούλης και το εκκλησιαστικό συμβούλιο αποτελείται από τους: Γεώργιο Βελέτζα, Χρήστο Τσιακούμη, Χαράλαμπο Καπετάνο και Σπυρίδωνα Σιαμέτη.