Ο Βίος της Αγίας

Στην Αλεξάνδρεια τα χρόνια όπου βασίλευε ο Μαξιμιανός, βγήκε διάταγμα από τον ίδιο, όπου πρόσταζε σ΄όλους τους υπηκόους του να προσφέρουν θυσίες στα είδωλα. Εκεί ζούσε μια ευσεβείς νέα στην ηλικία και πανέμορφη γυναίκα που την έλεγαν ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ. Η καταγωγή της ήταν βασιλική και ξεχώριζε για την σοφία της αφού είχε μελετήσει σε βάθος τα έργα των αρχαίων ελλήνων ποιητών, ρητόρων και σοφών, καθώς επίσης και την Αγία Γραφή και τα συγγράμματα των εκκλησιαστικών συγγραφέων.
   Διατηρούσε άσπιλο το κάλλος της ψυχής της και μοναδικός έρωτας της καρδιάς της ήταν ο Νυμφίος Χριστός.
   Όταν ο βασιλιάς τελούσε τις θυσίες στα είδωλα με πολύ κόσμο συγκεντρωμένο εκείνη με πόνο ψυχής έβλεπε τους ανθρώπους να τελούν τις ψεύτικες θυσίες. Έτσι αποφάσισε να πάει στον ειδωλολατρικό ναό για να κηρύξει με την παρουσία της και με τα λόγια της προς όλους την αλήθεια για τον Ιησού.
   Η Αγία μίλησε με ισχυρά και ατράνταχτα επιχειρήματα έτσι ώστε ο Μαξιμιανός αναψοκοκκίνισε από την οργή του και για πολλή ώρα έμεινε άφωνος.
Όταν τελείωσε τις θυσίες έδωσε εντολή να φέρουν την Αικατερίνη μπροστά του με σκοπό να την μεταπείσει και να αναιρέσει όσα είχε πεί. Ο βασιλιάς διαπίστωσε ότι η Αγία ήταν σοφή και ανυποχώρητη στις απόψεις της, φοβήθηκε μήπως τον νικήσει με τα επιχειρήματά της και δεν είχε την ικανότητα να κάνει διάλογο μαζί της γι΄αυτό  έδωσε εντολή να έρθουν σοφοί και ρήτορες για να διαλεχτούν μαζί της.
   Οι ρήτορες έμειναν κατάπληκτοι από τα λόγια της Αγίας Αικατερίνης και δεν μπορούσαν να αρθρώσουν λέξη. Ο Μαξιμιανός εξεπλάγη από το γεγονός αυτό και πρόσταξε να ανάψουν φωτιά στο μέσον της πόλεως και να ρίξουν πάνω σ΄αυτήν και τους πενήντα ρήτορες. Αυτοί μόλις άκουσαν την απόφαση αυτή έπεσαν στα πόδια της Αγίας και θερμοπαρακαλούσαν και καθικέτευαν να τους συγχωρέσει ο Θεός.  Η  Αικατερίνη τους ενίσχυε και τους στήριξε με λόγια παρήγορα, τους έδωσε ελπίδες και τους σφράγισε τον καθένα χωριστά με το σημείο του Σταυρού αποστέλοντες τους προς το μαρτύριο.
2.
   Ήταν 17 Νοεμβρίου όταν οι στρατιώτες έριξαν με χαρά τους ρήτορες στη φωτιά. Το βράδυ της ίδιας μέρας οι χριστιανοί πήγαν να συνάξουν τα λείψανα, τα οποία βρήκαν σώα και άθικτα και ούτε μια τρίχα από αυτά δεν είχε καεί στις φλόγες.
    Ο βασιλιάς όμως είχε στρέψει αποκλειστικά τη σκέψη του και την φροντίδα του στο πως θα αποσπάσει την Μεγαλομάρτυρα από το Χριστό. Άρχισε να την κολακεύει μέχρι στο σημείο να της υποσχεθεί ότι εάν θυσιάσει στα είδωλα θα της χάριζε το μισό μέρος από την εξουσία του.
     Η Αγία ως συνετή που ήταν κατάλαβε πολύ καλά το νόημα των λόγων του βασιλιά, τις κολακείες του και τα σοφίσματά της πανουργίας του και του απάντησε: '' βασιλιά μου θεωρώ πολυτιμότερη τη στολή του μαρτυρίου από κάθε βασιλική αλουργίδα και πορφύρα''. Ο βασιλιάς οργισμένος από την απάντηση της Μεγαλομάρτυρος πρόσταξε να της καταξεσχίσουν ολόκληρο το σώμα χτυπώντας την με βούνευρα. Επί δύο ολόκληρες ώρες την έδερναν ανηλέητα. Έτσι το παρθενικό της σώμα κατέστη αιμόφυρτο ενώ η Αγία υπέμεινε με καρτερία. Μόλις βράδιασε ο βασιλιάς  πρόσταξε να την οδηγήσουν στη φυλακή για δώδεκα μέρες.
     Η γυναίκα του Μαξιμιανού πήγε στη φυλακή να δεί την Αικατερίνη με διακόσιους στρατιώτες και να της πουν ότι και εκείνοι προσχωρούν στην πίστη του Χριστού.
     Όταν ο βασιλιάς κατάλαβε ότι η γυναίκα του ήταν πιστή στο Χριστό δίνει εντολή να την οδηγήσουν σε φοβερό μαρτύριο και μετά να την αποκεφαλίσουν. Οι δήμιοι την έβγαλαν έξω από την πόλη και έκαναν πράξη την απόφαση του βασιλιά στις 23 Νοεμβρίου. Την άλλη μέρα την ακολούθησαν στο μαρτύριο και οι διακόσοι στρατιώτες.
    Μετά από όλα αυτά ο Μαξιμιανός έδωσε εντολή και έφεραν την Μεγαλομάρτυρα πάλι μπροστά του. Άρχισε πάλι με πονηριές και με κολακείες να προσπαθεί να την πείσει να θυσιάσει στα είδωλα. Όταν επιτέλους κατάλαβε ότι δεν μπορεί να την αλλάξει γνώμη έδωσε εντολή να την οδηγήσουν στο   θάνατο. Οι στρατιώτες παρέλαβαν την Αγία και αφού έφθασαν στον τόπο του μαρτυρίου εκείνη ζήτησε να προσευχηθεί. Εκείνοι της έκαναν την χάρη και όταν τελείωσε ένας απ΄αυτούς σήκωσε το ξίφος και με όλη τη δύναμή του απέκοψε την μακαρία κεφαλή στις 25 του μηνός Νοεμβρίου.
     Αλλά κι εκείνη τη στιγμή έγινε ένα θαύμα και από την αποκοπήσα κεφαλή αντί για αίμα έτρεξε γάλα και άγγελοι σκέπασαν το τίμιο σώμα της και φάνηκαν να το πηγαίνουν προς το όρος Σινά για να την ενταφιάσουν.

Ο Ιερός Ναός

Στα όρια σήμερα του Δήμου Βόλου και παλαιότερα της κοινότητας Ανακασιάς, της ονομαζόμενης περιοχής '' Κήπια '',  γιατί στον τόπο αυτό οι κάτοικοι φύτευαν κηπευτικά, βρίσκεται ο Ιερός Ναός της Μεγαλομάρτυρος Αγίας Αικατερίνης.
      Την εποχή του 1979 ελάχιστες είναι οι κατοικίες που υπήρχαν στην περιοχή αυτή όπου σήμερα έχει αναπτυχθεί οικοδομικά η πόλη του βόλου. Τότε στο σημείο όπου υπήρχε ένα μικρό προσκυνητάρι της Αγίας Αικατερίνης και στο χώρο του οικοπέδου της κ. Ναυσικάς Σφέτσιου και ένα μικρό τμήμα του κ. Θεοδώρου Σούλιου αποφασίστηκε από λίγους αρχικά κατοίκους της περιοχής να κτισθεί ο νέος Ναός .
        Την 17η  Δεκεμβρίου του 1979 πραγματοποιείται η τελετή της Θεμελίωσης του Ιερού Ναού από τον νυν Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.κ. Χριστόδουλο και τότε Μητροπολίτη Δημητριάδος, με την παρουσία των κατοίκων της περιοχής που με δάκρυα στα μάτια από χαρά έβλεπαν οι πολλές προσπάθειες που είχαν καταβάλει να παίρνουν '' σάρκα και οστά''. Οι μεγάλες θυσίες από όλους τους πιστούς και της ευρύτερης περιοχής της Μαγνησίας για την κατασκευή του υπογείου χώρου του ναού, έφτασαν στο τέλος τους και έτσι για πρώτη φορά τελείται η Θεία Λειτουργία την Κυριακή των Βαΐων του 1980. Όμως συνεχίζονται, με αργούς βέβαια ρυθμούς, λόγω της δυσχερής οικονομικής κατάστασης, η πρόοδος των εργασιών για την ολοκλήρωση του πάνω χώρου όπου θα λειτουργούσε ο ναός αφιερωμένος σε δύο Μεγαλομάρτυρας την Αγία Αικατερίνη και τον Άγιο Χριστοφόρο, με την εμπνευσμένη πνευματική καθοδήγηση του ιερέως π. Σταύρου Κωστίμπα.
       Ύστερα από έξι χρόνια πολλών κόπων και προσπαθειών όλων των κατοίκων της περιοχής και του τότε εξωραϊστικού συλλόγου με τον πρόεδρο του Απόστολο Καραουλάνη ήρθε η πιο σημαντική στιγμή του έτους 1986 για την λειτουργία του Ναού.
          Ο ρυθμός του Ναού είναι η τρίκλιτος βασιλική και ο αγιογραφικός κύκλος που ιστορείται και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, είναι έργο του γνωστού αγιογράφου κ. Ζαχαρία Καραφέργια.

Ιεραποστολική δράση και κοινωνική Προσφορά

Το μικρό ποίμνιο προσφέρει την δυνατότητα να ζεί κανείς την οικογενειακή ζωή των πρώτων Χριστιανικών χρόνων της Εκκλησίας μας. Έτσι η κοινότητα της Αγίας Αικατερίνης δραστηριοποιείται στην μελέτη της Αγίας Γραφής και των κατηχητικών σχολείων που λειτουργούν στον Ιερό Ναό από την ημέρα της ιδρύσεως του και μέχρι σήμερα.
       Επίσης από το έτος 1995 με απόφαση της Διαχειριστικής επιτροπής λειτουργεί το ''Σπίτι Γαλήνης Χριστού'' όπου προσφέρει καθημερινά φαγητό σε άπορους. Η σωστή και εύρυθμη λειτουργία του οφείλεται αποκλειστικά στην εθελοντική προσφορά των ευλαβών γυναικών της περιοχής.
        Στις 19 Μαίου του έτους 2002 η χαρά των πιστών ολοκληρώνεται αφού ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ.κ. Ιγνάτιος τελεί δια των τιμίων και αγίων χειρών του τα εγκαίνια του Ιερού Ναού.
           Επίσης στον προαύλιο χώρο η ευλάβεια των πιστών με πρωτοστάτρια την κ. Αικατερίνη Γιαμούρογλου ~ Γιολδάση  κτίζει το μικρό αλλά όμορφο με εξωτερικό πέτρινο διάκοσμο παρεκκλήσιο επ΄ονόματι των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων.
          Έτσι ο Ιερός Ναός εορτάζει τρεις φορές το χρόνο :
Α) 25 Νοεμβρίου  της Αγίας Αικατερίνης.
                Β) 9 Μαίου   του Αγίου Χριστοφόρου και
     Γ) 30 Ιουνίου των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων.

Πανήγυρις 2013

Πανήγυρις 2012