Ο Ιερός Ναός Αγίας Τριάδος Νοσοκομείου και ο Γ. Γουναρόπουλος

Στην περιοχή του Αναύρου, δίπλα στο Νοσοκομείο του Βόλου, βρίσκεται η Εκκλησία της Αγίας Τριάδος. Ο επισκέπτης της, έχει την ευκαιρία να δει και να θαυμάσει από κοντά τις τοιχογραφίες και τις αγιογραφίες του τέμπλου, μοναδικής ομορφιάς και πρωτοτυπίας από το χέρι του γνωστού ζωγράφου Γεωργίου Γουναρόπουλου.
Ο Γ. Γουναρόπουλος, ο επιφανής και διακεκριμένος αυτός καλλιτέχνης, δραστηριοποιήθηκε εικαστικά την περίοδο του 19ου αιώνα. Γεννήθηκε στις 22 Μαρτίου του 1889 στη Σωζόπολη (αρχαία Απολλωνία) της Ανατολικής Ρωμυλίας, στη Μαύρη Θάλασσα. Ήταν το έκτο παιδί και το μικρότερο της οικογένειας.
Την περίοδο της παιδικής του ηλικίας διαρκώς μετακινείται μαζί με την οικογένειά του και εγκαθίσταται πρώτα στην Αθήνα. Όμως, για πολύ λίγο διάστημα, αφού η ζωή στην πρωτεύουσα τότε, το 1904, για τους πρόσφυγες ήταν σκληρή και αβάσταχτη. Θα αναχωρήσουν και θα εγκατασταθούν στον Αλμυρό του Βόλου. Εκεί ασχολούνται με την γεωργία. Διάφορες, όμως, επιδημίες που μαστίζουν την περιοχή κατά την περίοδο εκείνη όπως η ελονοσία, θα δημιουργήσουν νέες δυσκολίες και έτσι θα αναγκαστούν να φύγουν και πάλι, αυτή τη φορά για την Ξάνθη. Ο Γ. Γουναρόπουλος στο μεταξύ έχει μεγαλώσει. Είναι περίπου τότε 17 ετών. Αποφασίζει να κατέβει μόνος του και να εγκατασταθεί στη Θεσσαλονίκη, όπου και θα εργασθεί σε ένα επιγραφοποιείο. Πάλι, όμως, θα φύγει και θα επιστρέψει στην Αθήνα. Και εκεί θα εργασθεί σε επιγραφοποιείο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως σταματά να σχεδιάζει και να ζωγραφίζει. Δεν παύει ποτέ να ασκείται στο σχέδιο και στο χρώμα. Η δουλειά στο επιγραφοποιείο είναι απλώς για να βγάζει τα προς το ζην.
Στη συνέχεια θα ακολουθήσουν πολλές διακρίσεις, βραβεία από την σχολή Γραφικής όπου και φοιτά, υποτροφίες και πολλές ομαδικές εκθέσεις με το έργο του, που άρχισε ήδη να επικρατεί, να ξεχωρίζει και να επιβραβεύεται.
Ο Γ. Γουναρόπουλος μετά από διαμονή γεμάτη καλλιτεχνική δραστηριότητα στον Ελλαδικό χώρο, έχοντας αποφοιτήσει από το Ελληνικό σχολείο των Τεχνών. Με το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου θα φύγει για το Παρίσι, συγκεκριμένα το φθινόπωρο του 1919. Το Παρίσι την εποχή εκείνη αποτελεί το κέντρο, τον πυρήνα της σύγχρονης τέχνης. Καινοτομίες, πρωτοποριακές αναζητήσεις και προτάσεις, εικαστικά ρεύματα, διεθνείς καλλιτέχνες να βρίσκονται στην ακμή και στο απόγειο της δημιουργικής τους εξέλιξης.
Ο Γ. Γουναρόπουλος, βρίσκεται στο χώρο μιας τόσο έντονης, ποικιλόμορφης εικαστικής έκφρασης, διαφορετικής από τον τρόπο σκέψης που μέχρι τότε είχε διδαχθεί και συνηθίσει στο Σχολείο των Τεχνών. Δέχεται ερεθίσματα και καταλυτικές επιδράσεις που συντελούν στο πέρασμά του από διάφορες υφολογικές διακυμάνσεις.
Ρεύματα όπως ο Ιμπρεσιονισμός, ο Φοβισμός, ο Κυβισμός, ο Πουαντιλισμός, ο Ντανταϊσμός, ο Κονστρουκτιβισμός, ο Σουπρεματισμός, ο Φουτουρισμός, το De Stijil, ο Γαλλικός Σουρεαλισμός και καλλιτέχνες όπως ο Picasso, o Matisse, o De Chirico, o Derain, o Leger, o Modigliani και κυρίως ο Paul Cezanne δεσπόζουν στην Γαλλική και ευρωπαϊκή γενικότερα εικαστική σκηνή και εύλογα συγκεντρώνουν την προσοχή του νεοαφιχθέντα τότε Γ. Γουναρόπουλου στα νεωτεριστικά στοιχεία και χαρακτηριστικά της τεχνικής τους.
Από το 1924 μέχρι και την δεκαετία του '50 θα πραγματοποιηθούν πολλές σημαντικές αλλαγές στην τέχνη του: διαφοροποιήσεις στο φως, στις πλατιές φωτεινές και σκιερές επιφάνειες, στις κινήσεις και θέσεις της γραμμής... αλλαγές ανά περίοδο και στην χρωματική κλίμακα, καθώς και τεχνικές τροποποιήσεις.
Το 1951 θα είναι η χρονιά που θα αγιογραφήσει τον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδος Νοσοκομείου Βόλου.
Η αγιογράφηση του Ι. Ναού θα γίνει ύστερα από παραγγελία του βιομηχάνου κ. Παπαγεωργίου. Στο τέμπλο έχουμε οχτώ Εικόνες. Παριστάνονται οι μορφές της Θεοτόκου, του Ιησού Χριστού, του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, της Αγίας Τριάδος, της Αγίας Βαρβάρας, του Αγίου Παντελεήμονος, του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και του Αρχαγγέλου Γαβριήλ. Οι αγιογραφίες κοσμούν τον τρούλο
και τα τεταρτοσφαίριά του, την κόγχη του Ιερού και τους χώρους ανάμεσα στις θύρες και τα τρίβηλα παράθυρα του Β. και Ν. κλίτους ,καθώς και της Δ. πλευράς.
Στην πραγματικότητα, η τεχνική που ακολουθεί ο Γ. Γουναρόπουλος για την αποπεράτωση της αγιογράφησης του Ι. Ναού, δεν διαφέρει από το ύφος της κυρίως ζωγραφικής του. Πρόκειται για μια ελεύθερη απόδοση, πέρα από τα κοινά που πρεσβεύει η παραδοσιακή βυζαντινή αγιογραφία.
Οι φιγούρες των αγίων διακρίνονται για το άρτιο σχέδιο, τον αέρα της ελεύθερης γραμμής. Πρόσωπα λιτά, έντονη ζωγαφικότητα και πλαστικότητα της φόρμας, γλυκές, ήρεμες μορφές. Το φως αποδίδεται με κόκκινους, κίτρινους, πορτοκαλί, ιώδεις τόνους...το ημίφως με πρασινοκίτρινες αποχρώσεις...η σκιά με μοβ - μπλε...Γενικά αν εξετάσουμε τη χρωματική κλίμακα εκείνης της φάσης της ζωγραφικής του όσο και την αγιογραφία του, παρατηρούμε ότι δεν χρησιμοποιούνται από άλλους ζωγράφους. Χρώματα όχι τόσο γήινα και φυσικά, δίνουν μια εξωπραγματική διάσταση, οδηγούν σε μια προσωπική ερμηνεία του θρησκευτικού ιδεώδους. Πετυχαίνει ο Γ. Γουναρόπουλος και εδώ όπως και στην κοσμική του ζωγραφική, τον συγκερασμό του υπερφυσικού και του πραγματικού στοιχείου.
Φόντο και κυρίως θέμα δουλεύονται με τα ίδια ακριβώς χρώματα. Τόσο στο φόντο όσο και στο κυρίως θέμα, συναντούμε μεγάλες σχετικά επιφάνειες φωτός και σκιάς να εναλλάσσονται, δημιουργώντας δυνατές αντιθέσεις...τα πρόσωπα των αγίων προβάλλονται ολοφώτιστα μέσα στο σκούρο μπλε - μοβ χρώμα.
Ένα άλλο αξιοπρόσεκτο στοιχείο στο αγιογραφικό έργο του Γ. Γουναρόπουλου. Είναι η σχεδιαστική απόδοση των ματιών. Το σχέδιο και η έκφραση, το βλέμμα του ματιού είναι σχεδόν ίδιο σε όλες τις εικόνες, ένα βλέμμα ήρεμο, γαλήνιο, μακάριο...
Επίσης, το φόντο δεν αποδίδεται παντού μόνο με πλατιές, φωτεινές και σκιερές επιφάνειες. Σε μερικές περιπτώσεις διακρίνουμε στο δεύτερο επίπεδο, παραστάσεις με θέματα που σχετίζονται με τη ζωή του αγίου δοσμένες με αφαιρετικό τρόπο. Π. χ. στην εικόνα του τιμίου Προδρόμου, έχουμε το σχήμα των βράχων και του νερού γύρω από αυτούς.
Η αγιογράφηση του Ι. Ναού, αποτέλεσε μεγάλη και σημαντική καινοτομία για την εποχή και οπωσδήποτε θα εντυπωσιάζει και θα γοητεύει πολλούς, μάλλον τους πιο τολμηρούς και τους πιο δεκτικούς σε πρωτοποριακές ιδέες. Αναμφίβολα, όμως, κάποιους άλλους θα τους αιφνιδιάζει, ίσως και αρνητικά. Μια τέτοια αντίδραση είναι εύλογη αφού το μεγαλύτερο μέρος του κοινού είναι εξοικειωμένο με την παραδοσιακή, βυζαντινή αγιογραφία. Ίσως να ξαφνιάζει η αίσθηση του εξωπραγματικού στοιχείου που χαρακτηρίζει αυτό το αγιογραφικό έργο. Αυτός ο επιτυχής και ενδιαφέρων συνδυασμός του πραγματικού και (του λίγο σουρεαλιστικού) υπερπραγματικού.

Για να δείτε το τελευταίο σχετικό δημοσίευμα από την εφημερίδα Ταχυδρόμος, πατήστε εδώ ή πάνω στην εικόνα.

Η ποιμαντική διακονία στο Αχχιλοπούλειο νοσοκομείο του Βόλου.

Η Ιερά Μητρόπολις Δημητριάδος στα πλαίσια της ποιμαντικής της διακονίας στον χώρο των ασθενών και ειδικότερα στο Αχχιλοπούλειου γενικό νοσοκομείο του Βόλου, έχει τοποθετήσει με την Χάρη του Θεού και με μόνιμο κίνητρο την αγάπη όπως μας την δίδαξε ο αγαπήσας ημάς Ιησούς Χριστός, μόνιμο εφημέριο Ιερέα. Ο εφημέριος του νοσοκομείου έχει καθημερινή επαφή με τους ασθενείς, και με όλους τους παράγοντες που απαρτίζουν αυτόν τον ευαίσθητο χώρο που λέγεται νοσοκομείο.
Δηλαδή τον διοικητή του νοσοκομείου, τους ιατρούς, τη διευθύνουσα, τη νοσηλευτική υπηρεσία, τους νοσηλευτές, τις νοσηλεύτριες, τους νοσοκόμους, τους τραυματιοφορείς, τους υπευθύνους των εργαστηρίων, το κέντρο αιμοδοσίας, τους τεχνικούς όλων των ειδικοτήτων, την ασφάλεια του νοσοκομείου, και όλες τις διοικητικές υπηρεσίες. Όλοι στην υπηρεσία του πάσχοντος ανθρώπου. Το πρόσωπο που ξεχωρίζει και διαφέρει από τους άλλους από την εμφάνιση και ως προς τον τομέα της εργασίας είναι ο Ιερέας, ο εφημέριος του νοσοκομείου. Έχει στενή και ουσιαστική σχέση με τον ασθενή. Η αποστολή του Ιερέα είναι ξεχωριστή, έχει ιδιαίτερο χαρακτήρα. Τελεί τις Ιερές Ακολουθίες της Εκκλησίας μας για την πνευματική ωφέλεια ολόκληρου του νοσοκομείου και τα Μυστήρια για την σωματική και ψυχική υγεία των ασθενών. Εδώ έγκειται το κέντρο της αποστολής του Ιερέα στο νοσοκομείο. Να κάνει ότι μπορεί για να ανταποκριθεί στις όποιες ανάγκες τους, πρακτικές, υλικές, πνευματικές. Ο Ιερέας για το μεγαλύτερο ποσοστό των ασθενούντων είναι η καλύτερη συντροφιά. Τον βλέπουν ως άγγελο παρηγοριάς και τον υποδέχονται με χαρά, ζητούν συνήθως ειδική ευχή για την υγεία τους.

Η ποιμαντική στο νοσοκομείο πραγματοποιείτε ως εξής.

• Επίσκεψη των ασθενών σε καθημερινή βάση.
• Συζήτηση και συντροφιά με τους ασθενείς.
• Δίνεται βαρύτητα στα μοναχικά άτομα.
• Επικοινωνία με ασθενείς με λοιμώδη νοσήματα.
• Ιερά εξομολόγηση όπου χρειασθεί και όπου ζητηθεί.
• Μετάδοση των Τιμίων Δώρων. Ιδιαιτέρως κατά τις Άγιες ημέρες ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ, ΠΑΣΧΑ & 15 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ.

ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ.

• Για απόρους ασθενείς, σε συνεργασία με την κοινωνική υπηρεσία του νοσοκομείου γίνεται διευθέτηση των υποθέσεών τους και των αναγκών τους, όπως:
• Προσέγγιση προσωπική, επικοινωνία, συζήτηση.
• Κάλυψη προσωπικών τους αναγκών.

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

• Αγιασμός κάθε πρώτη εκάστου μήνα.
• Τέλεση του Ιερού Ευχελαίου και χρίση όλων των ασθενών και όλων όσοι ασχολούνται με το νοσοκομείο κάθε μήνα.
• Τέλεση του Ιερού Ευχελαίου την Μεγάλη Τετάρτη το πρωί από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας και χρίση όλων των ασθενών.
• Προσφορά σταφυλιών στα τμήματα και στις κλινικές την 6η Αυγούστου.
• Προσφορά βασιλικού στα τμήματα και τις κλινικές την 14η Σεπτεμβρίου.
• Προσφορά πασχαλινών αυγών το Πάσχα.
• Τα Χριστούγεννα ψάλλονται τα κάλαντα και χριστουγεννιάτικοι ύμνοι από την νεανική χορωδία της Ιεράς μας Μητροπόλεως & γίνεται παράλληλα επίσκεψη του Σεβασμιωτάτου στους ασθενείς όπου τους εύχεται καλή ανάρρωση και χρόνια πολλά.
• Προσφέρονται εικόνες, βιβλία και έντυπο υλικό προσφορά του Σεβασμιωτάτου κ.κ. Ιγνατίου.
• Προσφορά άρτων από την αρτοκλασία της πανηγύρεως του Ιερού Ναού μας την Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος όπου και πανηγυρίζει.

Ιερείς που διακόνησαν στον Ιερό Ναό

π. Δημήτριος Χιώτης.
π. Δήμος Παπαποστόλου.
π. Απόστολος Οικονόμου.
π. Γεώργιος Δημόπουλος.
π. Δημήτριος Τσαντός
π. Δημήτριος Γιαννούλης
π. Αλέξανδρος Σαγάνης.
π. Σπυρίδων Τσιρογιάννης.

Εφημέριος τώρα είναι
π. Βασίλειος Αδάμ.

ΙΕΡΟΨΑΛΤΕΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΕΙΝΑΙ:
ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗΣ: κ. Δημήτριος Τζήμας
ΛΑΜΠΑΔΑΡΙΟΣ: κ Απόστολος Αγόρος.

ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ.
π. Βασίλειος Αδάμ
Κων/νος Ζαφειρόπουλος
Βύρων Λιάπης
Δήμητρα Σοφιάδου
Ευθυμία Κοτούλα