Αγαπητοί μου Πατέρες και Αδελφοί,

παιδιά μου εν Κυρίω αγαπημένα,

Ανοίγει απόψε η αυλαία του Θείου Δράματος και ο Μεγάλος Πρωταγωνιστής ανεβαίνει στα Ιεροσόλυμα. Το πρωί ήλθε ως Βασιλιάς και ηγέτης, απόψε έρχεται ως τραγικός Μελλοθάνατος. Έρχεται γενναία και δυναμικά να πάρει τη θέση Του στη σκηνή. Η σκηνή όπου θα παιχθεί κάθε πράξη αυτού του Κορυφαίου Δράματος δεν είναι κάποιος συγκεκριμένος τόπος^. είναι η καρδιά του κάθε πιστού, που στέκεται ταπεινός προσκυνητής στα γεγονότα της σωτηρίας και της λυτρώσεως.

    «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός...» Ο Μεγάλος Πρωταγωνιστής αυτής της Εβδομάδος είναι ο αγαπημένος Νυμφίος της καρδιάς μας. Είναι Εκείνος που, από παράφορη αγάπη για μας, έρχεται μέσα στη νύχτα των παθών μας, για να πάθει για όλους μας. Έρχεται μέσα στο σκοτάδι του μίσους, για να μάς αγαπήσει έως θανάτου. Έρχεται μέσα στη μαυρίλα του θανάτου, για να θανατώσει το θάνατό μας με το δικό Του θάνατο. Έρχεται μέσα στον απόλυτο παραλογισμό του φθαρτού συμφέροντος, για να μάς διδάξει πως το αληθινό μας συμφέρον είναι η θυσία  για το διπλανό μας. «Εν τω μέσω της νυκτός...» έρχεται, για να φωτίσει. Να μάς διαβεβαιώσει πως σε λίγο η νύκτα θα περάσει και πάλι όλα θα γίνουν φωτεινά και καινούργια. Τώρα που νομίζουμε πως όλα τελείωσαν, Εκείνος έρχεται, για να φέρει την ελπίδα.

    «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός...» Έρχεται ο αγαπημένος Νυμφίος μέσα στο σκοτάδι της νύκτας, την οποία εμείς υφάναμε με την ανυπακοή και την αμαρτία. Εκείνος κάνει έναν αγώνα να νικήσει αυτή τη νύχτα, γι' αυτό και πάντοτε έρχεται κοντά μας, για να διαπιστώσει αν και πώς Τον περιμένουμε. Θέλει να τρέξουμε κοντά Του φωνάζοντας το της μετανιωμένης αμαρτωλού: «Απέρχομαι προς αυτόν, δι'  ἐμὲ γαρ ήλυθεν». Θέλει να Τον περιμένουμε ανύστακτα, φροντίζοντας να είναι η καρδιά μας γεμάτη αρετή. Ο Πάγκαλος Ιωσήφ, που σήμερα προβάλλει η Εκκλησία ως πρότυπο, μάς διδάσκει να γεμίσουμε τη ζωή μας με αρετή. Σε μια εποχή όπου η αρετή είναι ξεχασμένη, καλούμαστε να φορτωθούμε με τους γλυκούς της καρπούς. Την ακαρπία της ξηρανθείσης συκής, που πάλι η Εκκλησία απόψε προβάλλει, τη δοκιμάσαμε. Φτιάξαμε έναν κόσμο φανταχτερό, εντυπωσιακό σε επιτεύγματα και κοσμικά κατορθώματα, γεμάτο θεωρία και φυλλωσιά, αλλά άκαρπο! Ξεχάσαμε τη νοστιμιά του καρπού, γιατί θαμπωθήκαμε από τα πολλά φύλλα. Τώρα που πεινάμε, τα φύλλα είναι άχρηστα και το δέντρο καταραμένο από τις απροσεξίες μας. Αυτό το άκαρπο δέντρο της μάταιης ζωής μας σε λίγο θα ξεραθεί και θα πέσει στη φωτιά των δικαίων συνεπειών. Η λογική μας αυτό δεν το συνέλαβε. Η μόνη ελπίδα που μάς απομένει τώρα πλέον είναι η «μωρία του Σταυρού».

    «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός...» Ο ερασμιώτατος Νυμφίος έρχεται με πόθο κοντά στον κάθε πιστό. Έρχεται, να στολίσει το νυμφώνα Του, να παραθέσει τον Εαυτό Του ζωντανό σφάγιο, να μάς ταΐσει με το σώμα Του, να μάς κεράσει από το αίμα Του, για να αρχίσει το γαμήλιο δείπνο της ένωσής μας μαζί Του. Σ' αυτή την αιώνια γιορτή της χαράς και της ζωής μάς θέλει λαμπροφορεμένους. Να πετάξουμε τα κουρέλια των παθών και των λαθών και να στολιστούμε με την αλουργίδα του Θείου πόθου. Να αλλάξουμε για Εκείνον, που μάς αγάπησε χωρίς μέτρο. Το φίλημα που θα Τού δώσουμε να μην είναι προδοτικό σαν του Ιούδα. Να είναι ένα φίλημα αγάπης, μετανοίας και συγχώρεσης. Αυτή την εβδομάδα θα φιλήσουμε πολλές φορές τον γλυκύτατο Ιησού. Θα τον φιλήσουμε ως Νυμφίο τις τρεις πρώτες ημέρες, ως Εσταυρωμένο τη Μεγάλη Πέμπτη, ως πανέμορφο νεκρό στο ανθοστολισμένο φέρετρό Του, στον Επιτάφιο, τη Μεγάλη Παρασκευή, ως Νικητή του θανάτου και Λυτρωτή της ζωής το βράδυ της Λαμπρής. Πριν πλησιάσουμε, για να φιλήσουμε το Χριστό, ας έχουμε φροντίσει ν' ανοίξουμε την καρδιά μας και την αγκαλιά μας στον κάθε διπλανό. Χωρίς διακρίσεις, χωρίς ρατσισμούς, χωρίς συμφέρον και υστεροβουλία, χωρίς πάθος, μόνο με πόθο για τον άνθρωπο. Έναν πόθο καθαρό και χαρούμενο, που πηγάζει μέσ' από τον πόθο της ψυχής μας για τον Ιησού.

    Ανατέλλουν απόψε τα σεπτά Πάθη του Χριστού μας σαν ένας λαμπερός ήλιος. Με την έναρξή τους «η παρούσα ημέρα λαμπροφορεί». Όλοι εμείς, οι πιστοί και φιλέορτοι, ας τα υποδεχθούμε με τα μυστικά τραγούδια και τους ύμνους της ψυχής μας. Ο Κτίστης του σύμπαντος και Κύριός μας έρχεται να ραπισθεί, να υβρισθεί, να εξευτελιστεί, να σταυρωθεί, να ταφεί και να αναστηθεί για μάς. Έρχεται να μάς λυτρώσει από τον απαγωγέα μας, το Διάβολο. Αφού εγκαταλείψουμε κάθε μάταιη σκέψη αυτού του κόσμου, ας ψάξουμε να βρούμε μία γνώμη «επάξιον της Θείας Βασιλείας». Ας προσφέρουμε στον Κύριό μας τους ωραίους καρπούς της μετανοίας μας. Όσο μάς αγγίζει το «σωτήριον Πάθος» του Χριστού, ας δοξάσουμε «την άφατον αυτού μακροθυμίαν», διότι δεν μάς εγκατέλειψε μέσα στη νέκρωση της αμαρτίας, αλλά πάντοτε με τη θυσία Του μάς συνεγείρει «ως αγαθός και φιλάνθρωπος».

Μετά πατρικών ευχών και πολλής αγάπης,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ

+ Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ