Αγαπητοί  μου  πατέρες και  αδελφοί, παιδιά  μου  εν  Κυρίω αγαπημένα,

   Εδώ, μαζί σας, μπροστά στο μνημείο,  που ετοιμάζεται να παραδώσει τα σκήπτρα του στον Βασιλέα της ζωής, σας εύχομαι με βαθιά πατρική αγάπη Καλή Ανάσταση!!!

   Μαζί Του περιμένουν ν' αναστηθούν το κουράγιο, η ελπίδα και η χαρά μας, που οι δύσκολοι καιροί μας φυλάκισαν μέσα σ' αυτό το σκοτεινό μνήμα.

   Όσοι συνετάφημεν με τον Χριστό, συνεγειρόμεθα σήμερα μαζί του. Όσοι θελήσαμε να ακουμπήσουμε στις δικές Του πλάτες τον πόνο και την απόγνωσή μας, τον βλέπουμε σήμερα να λυτρώνει τις ζωές μας από τη φθορά και την απελπισία. Όσοι προσηλώσαμε στον Σταυρό Του τα πάθη μας και τον εγωκεντρισμό μας, γευόμαστε σήμερα την άφεση των σφαλμάτων μας και καλούμεθα στο πανηγύρι μίας νέας ζωής.

   Νέος, ολόφωτος δρόμος ανοίγεται μπροστά μας, δρόμος  ζωής και αθανασίας. «Ας μην υπάρξει κανείς, που να φοβάται πια τον θάνατο», κραυγάζει γεμάτος υπερκόσμια χαρά ο ιερός Χρυσόστομος.

   Πάντα η Ανάστασή του Υιού του ανθρώπου υπήρξε το σκάνδαλο των σοφών και των λογικών. Πάντα αυτοί περίμεναν και περιμένουν ένα θαύμα για να πιστέψουν. Όταν όμως οι μαθητές Του βεβαίωσαν  την Ανάσταση, πέραν πάσης αμφιβολίας, δεν άντεξαν το μέγα αυτό θαύμα και βάλθηκαν να μας πείσουν για τον παραλογισμό και τη ματαιότητα της πίστης, δείχνοντάς μας τα αδιέξοδα και τον ανθρώπινο πόνο που δεν τελειώνουν ποτέ.

   Εμείς όμως σήμερα μαθαίνουμε, πως τίποτε δεν μπορεί να στερήσει τη χαρά από εκείνους που έβαλαν οδηγό στη ζωή τους τον αναστημένο Χριστό.

   Αιώνες τώρα οι ακοές πολέμων και οι προφητείες της καταστροφής τραντάζουν συθέμελα τους λαούς και σπέρνουν τον πανικό και την απόγνωση. Κι όμως! Η αναστάσιμη χαρά της Εκκλησίας του Χριστού δίνει συνεχώς την ζωντανή μαρτυρία της βεβαιότητας για έγερση και  έξοδο από το μνήμα του καταρρακωμένου ανθρώπου.

   «Χαίρετε», θα παροτρύνει σήμερα τις μυροφόρες ο Χριστός. «Χαίρετε», λέμε κι εμείς στον κόσμο, ως μαθητές δικοί Του, που Τον πίστεψαν, τον αγάπησαν και θέλουν να Τον ακολουθήσουν στη ζωηφόρο Του έγερση. Η Ανάστασή Του αποτελεί διαρκή επιλογή μας, διότι πάντα ο Θάνατος καραδοκεί.

   Έτσι και σήμερα, μία σκια θανάτου σκοτεινιάζει τη ζωή μας. Έτσι και σήμερα, έναν Γολγοθά ανεβαίνουμε, ως κοινωνία και ως Έθνος.  Σε  μία ανθρωπότητα όμως, που βλέπει μόνον  ανήφορο και πόνο, η Εκκλησία κρατάει, σαν τη φλόγα της λευκής αποψινής λαμπάδας, τη χαρά της Αναστάσεως και φωτίζει τον  δρόμο προς την κοινή Βασιλεία.

   Την ώρα που ο κόσμος νιώθει να χάνει τη χαρά του μαζί με την καταναλωτική του δύναμη, εμείς, με τα χαρούμενα πρόσωπά μας και τις ολόφωτες καρδιές μας, ετοιμαζόμαστε να διακηρύξουμε  τη χαρά ενός άλλου κόσμου, που ξέρει να δυναμώνει μέσα από τη δυσκολία. Ανίκητος μοιάζει ο Θάνατος. Και όμως τελικώς θα πικρανθεί. Ανίκητες μοιάζουν και οι σημερινές αντιξοότητες. Κι  όμως, όπως λέει ο ποιητής, «Ταραχή θα πέσει στον Άδη» της λύπης των καιρών μας, «και τό σανίδωμα θα υποχωρήσει από την πίεση τη μεγάλη του ήλιου» της δικαιοσύνης, που σήμερα θα ξεχυθεί από το νικημένο μνήμα.

   Κι αν η κοινωνία μας και η ανθρωπότητα ολόκληρη απαρνιέται την ελπίδα και σύρεται άβουλη και παθητική στον τάφο των επιλογών της, ας ετοιμαστούμε να κηρύξουμε τα της χαράς Ευαγγέλια. Κι αν η κατήφεια κυριαρχεί στα πρόσωπα των ανθρώπων,  ας αποτυπωθεί στα δικά μας αυτή η ανίκητη αναστάσιμη χαρά της ζωής, που σήμερα ενώνει τους ορθοδόξους όπου γης και ξαναδίνει στην καταρρακωμένη ανθρωπότητα ακόμη μία ευκαιρία.

Μετά θερμών  πασχαλίων  ευχών

και  της  εν  Χριστώ Αναστάντι αγάπης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ  ΙΓΝΑΤΙΟΣ