Με ιδιαίτερη λαμπρότητα και ιεροπρέπεια εορτάστηκε και φέτος στο Βόλο η εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, με επίκεντρο του εορτασμού την Ευαγγελίστρια της Νέας Ιωνίας, όπου τελέστηκε ο Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου. Στο τέλος του Εσπερινού εψάλησαν τα Εγκώμια της Παναγίας και έγινε η λιτάνευση του Επιταφίου Της στον προαύλιο χώρο του Ναού, όπου τελέστηκε η Αρτοκλασία ενώπιον χιλιάδων λαού. Παρόντες ήταν ο Βουλευτής Μαγνησίας κ. Μεϊκόπουλος, ο Δήμαρχος Βόλου κ. Πάνος Σκοτινιώτης, ο Αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας κ. Γεώργιος Καλτσογιάννης, εκπρόσωποι των Στρατιωτικών αρχών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Στην ομιλία του ο κ. Ιγνάτιος τόνισε την πληθωρικότητα της τιμής που αποδίδουμε οι Χριστιανοί στο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, γεγονός απολύτως φυσικό, «αφού η Παναγία προέρχεται από εμάς, είναι το δώρο της ανθρωπότητας στο Θεό». Στη συνέχεια έκανε μία σύντομη αναδρομή στη ζωή Της: «Η γέννησή Της ήταν ένα θαύμα από την στείρα Άννα, όπως και κάθε γέννα είναι το θαύμα της ζωής, στο οποίο και η Ίδια πολλές φορές, έρχεται και συμβάλλει θαυματουργικά. Αλλά και η αφιέρωσή Της στα Άγια των Αγίων δίδει το μήνυμα πως, όταν ο άνθρωπος προσεγγίζει τον Θεό και ταυτίζει το θέλημά του με Εκείνον, τότε όντως είναι ελεύθερος... Έτσι, όταν ήρθε η στιγμή του Ευαγγελισμού, τότε ελεύθερα είπε το «ναι», γιατί ο Θεός σέβεται την ελευθερία μας, σε τέτοιο απόλυτο βαθμό, ώστε ν' ανέχεται και την άρνησή μας. Η ελεύθερη αποδοχή του θελήματος του Θεού ήταν πράξη σωτήρια για όλη την ανθρωπότητα... Η ίδια η Παναγία είναι που θέλει οι άνθρωποι να χαιρόμαστε και αυτό φάνηκε στην παρέμβασή Της στο Γάμο της Κανά, όταν τελείωσε το κρασί και, τελικά, υπέδειξε υπακοή στον Χριστό, που έφερε το θαύμα. Η Παναγία μάς θέλει πάντα χαρούμενους, ακόμα και τώρα που γιορτάζουμε την Κοίμησή Της, αλλά γνωρίζουμε ότι είναι στιγμή αναστάσιμης χαράς. Η Παναγία είναι εκείνη που συνόδευσε τον Υιό Της στην επίγεια πορεία Του, έχοντας ζήσει την απόρριψη των ανθρώπων, ψάχνοντας τόπο να γεννήσει στη Βηθλεέμ, βιώνοντας την ταπείνωση, που από τους ανθρώπους περιφρονείται, αλλά στα μάτια του Θεού είναι το ύψιστο γεγονός. Βίωσε, όμως και την τιμή στα πρόσωπα των Μάγων, ενώ έζησε και την προσφυγιά, για να γλιτώσει από τους διώκτες της. Σκέπτομαι, τούτο τον καιρό, πόσο θα θλίβεται η Παναγιά, όταν βλέπει ότι δικά Της παιδιά, Έλληνες και Ορθόδοξοι, βιαιοπραγούν απέναντι σε ανθρώπους που αναζητούν μια θέση στον ήλιο. Πώς δικαιολογείται αυτή η συμπεριφορά σε μια Παναγιά που έζησε η ίδια την προσφυγιά; Με την επιστροφή Της γίνεται η σκιά του Υιού Της, ζει τα θαύματα, ακούσει τους λόγους Του, βλέπει την πατρική μέριμνά Του για τις ανάγκες των ανθρώπων. Διδάσκει με τη σιωπή Της, γιατί ξέρει ότι αυτή είναι, συχνά, ο πιο ισχυρός λόγος. Και φθάνει στο έσχατο σημείο του πόνου, όταν βλέπει τον Χριστό, ως ληστή, να ανεβαίνει στο Σταυρό. Γνωρίζει ότι πρόκειται για την λυτρωτική επιλογή που καταργεί τον θάνατο και την κυριαρχία του Άδη στη ζωή των ανθρώπων. Σαν μάνα πονά, αλλά γεύεται και την αγάπη όταν ο Χριστός Την αναθέτει στον Αγαπημένο Μαθητή, ενώ βιώνει την ευδαιμονία της Αναστάσεως, είναι εκεί την ώρα της Αναλήψεως. Και έφθασε η στιγμή της δικής Της εξόδου, μιας διαδικασίας φανερά διαφορετικής, μετά την Ανάσταση του Χριστού. Δεν κυριαρχεί, πλέον, ο Άδης, αλλά η Ανάσταση. Αυτό το γεγονός απεικονίζει η σημερινή εορτή. Η Παναγία μάς δείχνει αυτό που θα είναι και η δική μας εμπειρία. Δεν πρέπει να φοβηθούμε θάνατο. Η Ανάσταση μάς χαρακτηρίζει, πλέον, χάρη στη θυσία του Υιού Της...»

Ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε να γίνουμε αντάξιοι της προφοράς και της ευεργεσίας της προς το ανθρώπινο γένος και επεσήμανε: «Νιώθω ότι, στις μέρες μας η Παναγία πικραίνεται και θλίβεται, από λανθασμένες συμπεριφορές. Κι όμως, όλοι προστρέχουμε πάλι στη χάρη Της και ζητούμε το έλεός Της και Αυτή μάς συγχωρεί, μάς στηρίζει και μάς κρατά ενωμένους. Η ενότητα είναι το μόνο όπλο που μάς έμεινε. Δείτε τί συμβαίνει σε λαούς γειτονικούς, όπου χύνεται αίμα αδελφικό. Κανείς δεν ξέρει τί ξημερώνει στη γειτονιά μας. Η δική μου ευχή και προσευχή, με όλες μου τις δυνάμεις είναι: «ενωμένοι, όχι διχασμένοι. Όποιος καλλιεργήσει τον διχασμό στο λαό μας, θα φέρει τεράστια την ευθύνη. Τούτος ο τόπος, ειδικά της Νέας Ιωνίας, ξέρει πολύ καλά το τίμημα του διχασμού. Οι πρόσφυγες ήρθαν εδώ διωγμένοι, εξαιτίας του διχασμού, έχοντας απολέσει δίκαια αιώνων. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του και ας δούμε, τελικά, τί ζητάει ο λαός μας. Θέλει τα παιδιά του να μένουν στον τόπο μας και να εργάζονται, θέλει να βλέπει τους ηγέτες του συνεπείς προς το καθήκον τους, θέλει ν' ακούει μόνο την αλήθεια, θέλει να παραμείνει ενωμένος με την πίστη του, μέσα στην παράδοσή του, διατρανώνοντας την ιστορία της ελευθερίας του, που κανείς δεν επιτρέπεται να τού διακυβεύσει, μάλιστα στον 21^ο αιώνα. Δε μάς φθάνουν τα παραδείγματα άλλων λαών που έζησαν τον διχασμό; πρέπει να τα ζήσουμε κι εμείς;»

Τελειώνοντας, ο κ. Ιγνάτιος ευχήθηκε την χάρη της Παναγίας στο λαό μας, σωφροσύνη και σοφία στους ηγήτορες του τόπου, «που χαίρομαι να τους βλέπω εδώ, κοντά στον πιστό λαό, που θέλει και την δική τους πίστη και την θετική παρουσία τους σε κάθε πτυχή της ζωής του»

Ανήμερα της εορτής ο Σεβασμιώτατος λειτούργησε στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Παναγίας Άνω Ξενιάς, παρουσία πλήθους προσκυνητών. Στη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας αναγνώσθηκε το Μήνυμά του, επί τη εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου.