Με τη συμμετοχή πλήθους προσκυνητών, των Μοναζουσών και Κληρικών της Επαρχίας Αγιάς, εορτάστηκε και φέτος η μνήμη της Αποτομής της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, στην ομώνυμη Ιερά Μονή της Ανατολής Αγιάς.

Στον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, ο οποίος αναφέρθηκε στους δύο κόσμους που ήρθαν σε αντιπαράθεση την εποχή του Τιμίου Προδρόμου: «από τη μια η έρημος κι από την άλλη το παλάτι και η εξουσία. Από τη μια ο λόγος της μετανοίας και από την άλλη εκείνοι που δεν θέλουν να ακούσουν για μετάνοια και επιστροφή. Από τη μια ο λόγος της αλήθειας, που καυτηριάζει, που ελέγχει την ανομία, που δείχνει τον ορθό δρόμο και από την άλλη η ζωή της ανομίας, της αμαρτίας και της πτώσεως, που, αν και νιώθει ότι όντως τα πράγματα είναι όπως η αλήθεια ομολογεί και κηρύττει, επιμένει στην αμαρτία και στη νομή της εξουσίας...»

Ο κ. Ιγνάτιος επεσήμανε ότι η ίδια εικόνα παρατηρείται και με την έλευση του Χριστού, αλλά και στις μέρες μας: «Ήρθε ο Κύριος, αλλά οι άνθρωποι παραμένουμε σε δύο κόσμους. Συνεχίζεται αυτή η αντιπαράθεση όπως και τότε. Για ρίξτε μια ματιά στην εποχή μας, τί συμβαίνει; Και πάλι μια αντιπαράθεση ανάμεσα στον λόγο της μετανοίας και στη ζωή της κραιπάλης, ανάμεσα στο λόγο της αλήθειας και στο ψέμα που κυριαρχεί, ανάμεσα στους ανθρώπους που αγωνίζονται να μείνουν και να είναι τίμιοι με τον Θεό και σ' αυτούς που πατούν επί πτωμάτων για να κυριαρχήσουν και να εξουσιάσουν στους ανθρώπους. Η αντιπαράθεση συνεχίζεται... Και ο καθένας τοποθετείται και επιλέγει ή το δρόμο της αλήθειας και την καταγραφή στην αιωνιότητα ή το δρόμο που φαίνεται να είναι πολλές οι φορές σπαρμένος δήθεν με δόξα και τιμές, αλλά γίνεται δρόμος απώλειας, καταστροφής και ουσιαστικού σωματικού και πνευματικού θανάτου... ένας είναι ο δρόμος: να ξανακούσουμε τον Πρόδρομο και το κήρυγμά του της μετανοίας»

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στα τύμπανα ενός γενικευμένου πολέμου, που ηχούν, πλέον, απειλητικά στη γειτονιά μας και κάλεσε όλους σε προσευχή: «Δυστυχώς ως μη όφειλε, ο ήχος από τα τύμπανα του πολέμου φτάνει πλέον μέχρι τα αυτιά μας, γιατί χτυπάνε στη γειτονιά μας. Προσεύχεστε για τους Χριστιανούς της Μέσης Ανατολής. Προσεύχεστε για τους Χριστιανούς που γίνονται Μάρτυρες στον 21ο αιώνα μόνο και μόνο γιατί πιστεύουν στον Χριστό. Προσεύχεστε για την ειρήνη λαών που σπαράσσονται από τον εμφύλιο και που φαίνεται ότι κάποιοι άλλοι θέλουν να διαφεντέψουνε τις τύχες τους και το μέλλον τους. Είναι τόσο κοντά μας. Εύχομαι και προσεύχομαι οι ηγέτες μας να γρηγορούν, να σταθούν αντάξιοι των περιστάσεων, να μπορέσουν να φέρουν εις πέρας το έργο που ο λαός τους έχει εμπιστευθεί. Εγώ, ένα ξέρω, ότι το μόνο, πλέον, όπλο που έχουμε είναι η ενότητά μας. Προς Θεού, μην επιτρέψουμε σε κανέναν να μας διχάσει. Ο διχασμός πάντοτε επέφερε Εθνικά δεινά και συμφορές σε αυτόν τον τόπο. Ενωμένοι και θριαμβεύσαμε και γίναμε παράδειγμα προς μίμηση. Έχουμε φτάσει σε έσχατο σημείο. Τουλάχιστον ας κρατήσουμε την ενότητά μας. Και είμαι βέβαιος ότι τότε ο Θεός θα μας ανταμείψει και θα μάς προσφέρει και πάλι αυτό που λαχταράει η καρδιά μας, μια Πατρίδα ειρηνική, αληθινά ελεύθερη, όπως την αξίζουν τα παιδιά και τα  παιδιά των παιδιών μας»