Πρώτος ομιλητής της 1ης Γενικής Ιερατικής Σύναξης, ήταν ο κ. Δημήτριος Μόσχος, Λέκτορας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, ο οποίος ανέπτυξε το θέμα «Η θέση και η σημασία των Οικουμενικών Συνόδων στη ζωή της Εκκλησίας».

   Ο ομιλητής ανέδειξε την σπουδαιότητα των Οικουμενικών Συνόδων ως κεντρικό γεγονός στη ζωή της Εκκλησίας, συνδέοντάς τες με το γεγονός της Συνοδικότητας, που «ως πρακτική και ως ήθος υπήρχε από την αρχή στην Εκκλησία». Ιδιαίτερη αξία είχε η σύνδεση των Οικουμενικών Συνόδων με το γεγονός της Πεντηκοστής, κάτι που προκύπτει, αρχικώς, από τον ιστορικό Ευσέβιο Καισαρείας, ο οποίος σαφώς θεωρεί την 1^η Οικουμενική Σύνοδο «ως αντιτυπία της Πεντηκοστής, με εσχατολογικές διαστάσεις», γεγονός που υιοθετούν και οι μεταγενέστεροι ιστορικοί αναφορικά με τις επόμενες Οικουμενικές Συνόδους.

   Συμπερασματικά, ο κ. Μόσχος επεσήμανε ότι «σε μια εποχή που γίνεται κατά κόρον προσέγγιση της ουσίας της Εκκλησίας από πλευράς θεσμικής, ενώ το χαρισματικό στοιχείο θεωρείται πλέον ιδιωτικό στοιχείο, και φθάνουμε θεολογικά να μιλάμε και για το πρόβλημα σύνθεσης Χριστολογίας και Πνευματολογίας, μια θέαση χαρισματική και παραπεμπτική προς την εσχατολογική ταυτότητα της Εκκλησίας των Οικουμενικών Συνόδων μπορεί να δώσει πολλές δυνατότητες σε μια δυναμικότερη κατανόηση του επισκοπικού λειτουργήματος, μια ενεργοποίηση της χαρισματικής ταυτότητας συνολικά του πληρώματος της Εκκλησίας (και των απλών πιστών), ώστε να μην θεωρούνται παθητικοί δέκτες, οπαδοί κλπ. και ένα νέο λόγο της Ορθόδοξης Εκκλησίας στις συζητήσεις με τους μη Ορθοδόξους για την έννοια της ιερωσύνης, του χαρίσματος».