«Αύτη η ημέρα, ην εποίησεν ο Κύριος, αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή».

Η προτροπή για αγαλλίαση και χαρά ίσως να ακούγεται παράξενα τούτο το Πάσχα στην πατρίδα μας. Αυτόν τον καιρό η πραγματικότητα που μας περιβάλλει μοιάζει καταθλιπτική. Στους συνανθρώπους μας κυριαρχεί η αβεβαιότητα και το άγχος. Δεν είναι λίγοι όσοι, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, δυσκολεύονται να επιβιώσουν αλλά και όσοι φθάνουν στην απελπισία και την απόγνωση. Οι νέοι μας χάνουν την έμφυτη αισιοδοξία και βλέπουν παντού αδιέξοδα. Αλλά και στην ευρύτερη περιοχή μας ο απόηχος των πολεμικών συρράξεων και το δράμα των προσφύγων κάνουν τον θάνατο να βασιλεύει κυνικά και τελικά να διαδέχεται τα πάντα. Αυτή η αγαλλίαση, την οποία επαγγέλλεται απόψε η Εκκλησία, φαίνεται ακατανόητη στον απέλπιδα πολιτισμό της ευζωίας και αφθονίας, έναν πολιτισμό στον οποίο η οικονομική χρεωκοπία φέρνει την χρεωκοπία της ελπίδας.

Ωστόσο, «αύτη η ημέρα ην εποίησεν ο Κύριος». Όσο και αν η περιρρέουσα βαριά ατμόσφαιρα μας εμποδίζει, τούτη την «ημέρα» μπορούμε να χαιρόμαστε. Διότι είμαστε μέλη μιας Εκκλησίας που αγάλλεται «στο πάθος και την ανάσταση του Κυρίου» της. Χάρη στον Αναστάντα Χριστό τολμάμε πραγματικά να ΕΛΠΙΖΟΥΜΕ! Όχι αφηρημένα και γενικά, αλλά ένσαρκα και προσωπικά. Διότι είναι Αυτός που καταργεί το θάνατο, τον έσχατο εχθρό του ανθρώπου, τον ακατάβλητο φόβο του καθενός μας. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς μας υπενθυμίζει ότι ο Υιός του Θεού «έγινε άνθρωπος για να είναι ο αρχηγός και η βεβαίωση της αναστάσεως και της αιωνιότητός μας, ΛΥΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΠΟΓΝΩΣΗ». Οι χριστιανοί δεν αγνοούμε την πραγματικότητα αλλά την υπερβαίνουμε στο φως της Αναστάσεως του Κυρίου μας. Ο ενωμένος με τον αναστάντα Χριστό, όσες οικονομικές κρίσεις, δοκιμασίες και βάσανα εάν βιώσει, στο βάθος έχει ελπίδα και αγαλλίαση, διότι νοηματοδοτεί τη ζωή του και συνειδητοποιεί την αιώνια προοπτική του. Γιορτάζει Ανάσταση και Πάσχα κάθε ημέρα της ζωής του.

Έτσι λοιπόν, «αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή». Ο τόπος μας σήμερα έχει το οξύμωρο «προνόμιο της απελπισίας». Διότι ακριβώς μπορεί να μεταποιήσει τη σημερινή απελπισία σε ευκαιρία σωτηρίας και ζωής. Έχοντας φθάσει σ  ἕνα τέλμα γενικό, έχοντας πεισθεί ότι τα ανθρώπινα επιτεύγματα σωριάζονται, ο άνθρωπος διψάει αληθινά για ανάσταση και ελπίδα. Και ο λαός μας έχει ΕΛΠΙΔΑ. Γιατί γιορτάζει ακόμα το Πάσχα! Η γιορτή των Ελλήνων είναι κατεξοχήν το Πάσχα. Όσο θα το γιορτάζουμε, η απόγνωση και η απελπισία δεν θα κυριαρχούν. Όσο η παιδεία μας θα μορφώνει παιδιά της αναστάσεως και όχι υιούς του θανάτου, δεν θα «ζητείται ελπίς». Όσο οι ιθύνοντες θα συνειδητοποιούν ότι η αναστάσιμη πίστη μας προσφέρει ενότητα και ελπίδα στο λαό μας, η κοινωνική μας συνοχή δεν θα κινδυνεύει.

Αδελφοί μου, ας αγωνιστούμε προσωπικά και συλλογικά να μη σκοτώσουμε την ελπίδα. Να δούμε τα ουσιώδη του βίου μας. Να καλλιεργήσουμε την πίστη και τη βιωματική σχέση με τον Αναστάντα Χριστό. Μ  αὐτόν τον τρόπο θα γεννηθεί μέσα μας η αγαλλίαση της Αναστάσεως, παρ' όλες τις γύρω μας δυσμενείς συνθήκες. Μια χαρά και αγαλλίαση που θα πολλαπλασιάζεται, όταν θα προσφέρει αγάπη, αλληλεγγύη και ελπίδα αναστάσιμη!