Παρουσία πλήθους προσκυνητών και αντιπροσωπειών άλλων Ιερών Μονών της Τοπικής μας Εκκλησίας, πραγματοποιήθηκε η μεγαλοσχημία της νέας Ηγουμένης Ανθίμης της νεοσύστατης Αδελφότητας της Ιεράς Μονής Αγίου Σπυρίδωνος Προμυρίου από τον Σεβ. Μητροπολίτη Δημητριάδος κ. Ιγνάτιο, την Τρίτη 12/8, στο τέλος της Ακολουθίας της Ιεράς Παρακλήσεως στην Υπεραγία Θεοτόκο.

Στην ομιλία του ο Σεβ. κ. Ιγνάτιος επεσήμανε ότι «η κλίση των Μοναχών αποσκοπεί στην μεταμόρφωση του ανθρώπου... είναι εκείνοι που αναζητούν την μετοχή στο Άκτιστο Φως καθόλη τη διάρκεια της μοναχικής τους ζωής, ζουν τον Θείο έρωτα και ακολουθούν τον δρόμο της ασκήσεως, της προσφοράς, της θυσίας, της ζωντανής προσευχής...»

Στη συνέχεια ο κ. Ιγνάτιος χαρακτήρισε την Παναγία «το πρότυπο των Μοναχών, καθώς πρώτη δίδαξε τί σημαίνει παρθενία, υπακοή, ταπείνωση και ακτημοσύνη»

Ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι «σήμερα ξεκινά μία νέα σελίδα για τον Μοναστικό βίο της Τοπικής μας Εκκλησίας, καθώς αναβιώνει το Μοναστήρι που είναι αφιερωμένο στον Άγιο Σπυρίδωνα και, πλέον, η προσευχή θα είναι νυχθημερόν ζωντανή στο Θεό και η Μοναχική ζωή θα αναβιώσει και πάλι, ύστερα από κάποια χρόνια στέρησης της παρουσίας Μοναχών»

Στη συνέχεια ο κ. Ιγνάτιος χαρακτήρισε την ανασύσταση της Μονής «θαύμα, που δε στέκει στη λογική... η εποχή μας ζητεί αφιερωμένες ψυχές, ανθρώπους που θα κρατήσουν ζωντανή την παράδοση, θα υπερασπιστούν την Ορθόδοξη πίστη μας σ' ένα κόσμο που παραπαίει, θα στηρίζουν ψυχές, με την παρουσία και την προσευχή τους. Ο Μοναχισμός στην Ελλάδα είναι μέγας θησαυρός. Τα Μοναστήρια συμβάλουν στην ενότητα και στην εμψύχωση του λαού μας. Βλέπετε πόσους προσελκύει το Άγιον Όρος! Βιάστηκαν πολλοί να μιλήσουν εις βάρος του Αγίου Όρους και του Μοναχισμού γενικότερα και τελικά, γίνονται ταπεινοί προσκυνητές αυτής της μοναδικής Μοναστικής Πολιτείας, αποδεχόμενοι την πραγματικότητα για το τί σημαίνει Ορθόδοξος Μοναχισμός για τον λαό, την Παράδοση και την Ιστορία μας...»

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τον Γέροντα της Μονής π. Γεώργιο Σχοινά, εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Λουμπαδιάρη της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, για την πνευματική καθοδήγηση της νέας αδελφότητας, αλλά και τους κατοίκους της περιοχής χάρη στους οποίους το Μοναστήρι κρατήθηκε όρθιο και ζωντανό τα προηγούμενα χρόνια.