«Γαλάζια που ΄ναι η θάλασσα.....» - Κεραμιδιώτικα Τραγούδια και Χοροί της Θάλασσας
Δελτίο Τύπου «Μαγνήτων Κιβωτός»
«Γαλάζια που ΄ναι η θάλασσα.....» - Κεραμιδιώτικα Τραγούδια και Χοροί της Θάλασσας
Χορεύουν και τραγουδούν:
Πολιτιστικός Σύλλογος Κεραμιδίου
Αθλητικός και Εκπολιτιστικός Σύλλογος Πορταριάς «Ορμίνιο»
Μουσική Σχολή Τραγουδάρα
με την συμμετοχή και των ηλικιωμένων κατοίκων του χωριού
ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015 και ώρα 12.00
ΚΕΡΑΜΙΔΙ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ «ΑΛΩΝΑΚΙ»
Η παραπάνω αναφερόμενη προγραμματισμένη εκδήλωση της «Μαγνήτων Κιβωτού» για την προσεχή Κυριακή 5 Ιουλίου , όπως είναι φυσικό , λόγω των πολιτικών εξελίξεων αναβάλλεται για την επόμενη Κυριακή 12 Ιουλίου 2015 , την ίδια ώρα , στον ίδιο τόπο και με τα ίδια δρώμενα.
Το πρωί της Κυριακής πριν από την εκδήλωση, θα τελεστεί Θεία Λειτουργία, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος και Αλμυρού,
κ. Ιγνατίου , στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου.
Υπό την αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού και από τον φορέα πολιτισμού της «ΜΑΓΝΗΤΩΝ ΚΙΒΩΤΟΣ , για την διάσωση του πολιτιστικού αποθέματος», διοργανώνεται μια μοναδική μουσικοχορευτική παράσταση με τίτλο:
«Γαλάζια πού ΄ναι η θάλασσα...»,
συνεχίζοντας τις συνεργασίες με πολιτιστικούς φορείς για τη διοργάνωση πολιτιστικών δραστηριοτήτων , στο πλαίσιο του θεματικού έτους 2015
"Μάγνητες και ο πολιτισμός της θάλασσας",
την Κυριακή 12 Ιουλίου 2015 και ώρα 12 μ.μ. στην κεντρική πλατεία «Αλωνάκι» του Κεραμιδίου.
Ηλικιωμένοι κάτοικοι του χωριού, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κεραμιδίου, ο Αθλητικός και εκπολιτιστικός Σύλλογος «Ορμίνιο» Πορταριάς και η Μουσική Σχολή Τραγουδάρα, θα μας ταξιδέψουν στην μεγάλη μουσικοχορευτική παράδοση του χωριού.
Την επιμέλεια της μοναδικής αυτής παράστασης έχουν οι εξαίρετοι μουσικολόγοι- δάσκαλοι Δημήτρης, Στέφανος και Αγλαΐα Τραγουδάρα, παιδιά του μεγάλου δασκάλου Αντώνη Τραγουδάρα και εγγόνια της «θρυλικής» γιαγιάς Αγλαιώς μιας μεγάλης μορφής όχι μόνο του Κεραμιδίου, αλλά και ολόκληρου του Πηλίου.
Ο Σίμωνας Καράς, ο Νέστωρας Μάτσας, ο Παναγιώτης Μυλωνάς και η Δόμνα Σαμίου, επισκέφτηκαν πολλές φορές τη γιαγιά Αγλαΐα Τραγουδάρα στο Κεραμίδι, για να αξιοποιήσουν ένα σημαντικό μέρος από τον τραγουδιστικό πλούτο του χωριού. Είναι γνωστό άλλωστε ότι το Κεραμίδι δεν είναι απλά το χωριό με τον μεγαλύτερο τραγουδιστικό πλούτο του Πηλίου, αλλά και ένα από τα σημαντικότερα χωριά της Ελλάδας στο κομμάτι αυτό.
Η εκδήλωση αυτή είναι ενταγμένη στον κύκλο των δράσεων που πραγματοποιούνται για το έτος 2015 από το φορέα πολιτισμού «ΜΑΓΝΗΤΩΝ ΚΙΒΩΤΟΣ» και το οποίο είναι θεματικά αφιερωμένο στη θάλασσα και στον πολιτισμό της.
Το υγρό στοιχείο συνυφασμένο με την ανθρώπινη ύπαρξη έχει τροφοδοτήσει διαχρονικά όλες τις μορφές της καλλιτεχνικής έκφρασης. Φέρει δικό του πολιτισμό και αξίες οι οποίες πάντα χαρακτηρίζουν τους ανθρώπους της θάλασσας, όπως η αέναη πάλη ενάντια στις αντιξοότητες, η αίσθηση απόλυτης ελευθερίας, η τιμή και η αξιοπρέπεια. Μεγάλο κομμάτι καταλαμβάνει και στο δημοτικό τραγούδι με πρωταγωνιστές τα νησιώτικα τραγούδια. Ωστόσο και σε περιοχές που βρισκόταν κοντά στη θάλασσα ή είχαν δημιουργήσει θαλάσσιους δρόμους λόγω του εμπορίου, υμνήθηκε η θάλασσα.
Μια τέτοια περιοχή είναι και το Κεραμίδι, ένα μικρό παραδοσιακό χωρίο, κτισμένο στο Βορειοανατολικό άκρο του Πηλίου σε υψόμετρο 350 μέτρων, μακριά από τα βλέμματα των πολλών και με ιστορικές αναφορές από τον Ηρόδοτο και το Στράβωνα που το τοποθετούν κοντά την αρχαία Κασταναία. Είναι νοτισμένο με την αρμύρα του Αιγαίου στα τρία επίνειά του, το Καμάρι, την Αγριελιά και τον Αϊ Γιάννη. Σ' αυτή την τόσο προικισμένη με φυσική ομορφιά γωνιά, δεν υπάρχουν εύφορες πεδιάδες ή άλλες πλουτοπαραγωγικές πηγές. Η θάλασσα υπήρξε και εξακολουθεί να είναι για πολλούς από τους κατοίκους του χωριού πηγή ζωής.
Αφιέρωμα στη θάλασσα λοιπόν μέσα από τραγούδια και χορούς ενός μικρού αλλά πλούσιου σε μουσική παράδοση τόπου, αφού το Κεραμίδι αποτελεί μια ιδιαίτερη περιοχή στην τοπογραφία και θεματολογία των δημοτικών τραγουδιών, που δεν συναντάμε στις περιοχές που συνορεύει γεωγραφικά και ειδικότερα στο Πήλιο. Στα τραγούδια του υπάρχουν επιρροές από την ηπειρωτική και νησιωτική Ελλάδα, αλλά ακόμη και από τη Μικρά Ασία, που ερμηνεύονται ιστορικά από την γεωγραφική και κοινωνική προέλευση των αρχικών οικιστών του χωριού αλλά και από τους εμπορικούς δρόμους που είχαν αναπτυχθεί παλαιότερα με τον αιγαιοπελαγίτικο χώρο.
Τα τραγούδια θα τραγουδηθούν , όπως κατά παράδοση γινόταν στο Κεραμίδι, με αντιφώνηση από ηλικιωμένους κατοίκους του χωριού, οι οποίοι θα μας κάνουν γνωστή μια μοναδική κληρονομιά.
Μέσα από τη θαυμαστή προσπάθειά τους και τη συμμετοχή τους και οι στίχοι θα επαναλαμβάνονται από την πενηνταμελή χορωδία της Μουσικής Σχολής Τραγουδάρα, αλλά και από τα μέλη των χορευτικών συγκροτημάτων των πολιτιστικών συλλόγων Κεραμιδίου και Πορταριάς, τα οποία στην συνέχεια θα παρουσιάσουν παραδοσιακούς χορούς του Κεραμιδίου όπως συρτό καλαματιανό, τσ' τρεις (όπως το ονομάζουν οι Κεραμιδιώτες) σταυρωτό (αργό), σε κυκλικό μεγάλο χορό.
Ένα μεγάλο μέρος των τραγουδιών της παράστασης, θα συνοδεύει παραδοσιακή ορχήστρα της Μουσικής Σχολής Τραγουδάρα, αποτελούμενη από βιολί, κλαρίνο, ακορντεόν, λαούτο, δηλαδή τα τέσσερα όργανα που συνόδευαν για πολλά χρόνια τα γλέντια, τους γάμους, τα πανηγύρια και τις εκδηλώσεις του χωριού.
Ως προς τον τρόπο που οι κάτοικοι του Κεραμιδίου συνέχονταν και διασκέδαζαν, είναι χαρακτηριστικό το απόσπασμα από το οδοιπορικό-βιβλίο του Απόστολου Γ. Κωνσταντινίδη ( εκδόθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, τον Απρίλιο του 1937).
«Η καλή μοίρα μας επεφύλασσε να παραστώμεν και εις πανημέριον οικογενειακήν διασκέδασιν έξω του χωρίου.........ένθα παρά την μοναδικήν κρίνην και κάτωθεν βαθυσκίων πλατάνων εθυσιάσθη ευτραφέστατος αμνός και κατηναλώθη σεβαστή ποσότητα οίνου.......Καθόλην την ημέραν επεκράτησεν αδιάπτωτος ευθυμία, ηγέρθησαν ευτράπελοι προπόσεις, ενώ τα άσματα και οι χοροί υπό το δεξιόν παίξιμο του βιολιού του περίφημου Κοκονίτσα διαδέχοντο άλληλα και άνευ διακοπής. Τοιούτον το χωρίον και οι κάτοικοι του Κεραμιδίου.»
Η διάδοση και η αξιοποίηση των πολιτιστικών αποθεμάτων κάθε τόπου, αποτελεί έργο σημαντικό, προκειμένου να διατηρηθεί, να αναδιαμορφωθεί και να επαναπροσδιοριστεί η πολιτιστική μας ταυτότητα και ειδικότερα η σχέση των νεότερων με την παράδοση και τις αξίες που εμπεριέχονται σ΄ αυτή.