«Επί δε τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον» (Λουκ. 5, 5).

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Tο σημερινό ευαγγελικό ανάγνωσμα, το πρώτο της περιόδου κατά την οποία θα διαβάζουμε το ευαγγέλιο του Λουκά, μας παρουσιάζει την κλήση τριών Μαθητών, του Πέτρου και των υιών Ζεβεδαίου, δηλ. του Ιακώβου και του Ιωάννη. Ο Ιησούς είχε ήδη ξεκινήσει το κήρυγμα του Ευαγγελίου στη Γαλιλαία, τον τόπο όπου μεγάλωσε, και πλήθη ανθρώπων προσέτρεχαν να Τον ακούσουν. Για τον λόγο αυτό, ζητεί από τον Σίμωνα, τον μετέπειτα Πέτρο, να χρησιμοποιήσει ως άμβωνα τη βάρκα του για να διδάξει το λαό. Για να ανταμείψει τον Πέτρο, ο Κύριος τον καλεί να ρίξουν πάλι τα δίκτυα για ψάρεμα. Ο Πέτρος, παρά τις αντιρρήσεις του, του λέγει: «επί δε τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον». Δηλ., αν και δεν είναι πιθανό να πιάσουμε ψάρια, επειδή το λέγεις εσύ, θα ρίψω το δίχτυ. Τελικά, δικαιώνεται η ανταπόκρισή του και η ψαριά είναι τόσο μεγάλη, που δεν τη χώρεσε η βάρκα του. Με αυτό το θαυμαστό γεγονός, ο Ιησούς καλεί τους Μαθητές να Τον ακολουθήσουν και να γίνουν αλιείς ανθρώπων.

Η κλήση των Μαθητών και η ολοπρόθυμη ανταπόκρισή τους είναι πολύ σημαντικό γεγονός, διότι πάνω στην εμπειρία και τη διδασκαλία των μετέπειτα Αποστόλων θεμελιώθηκε η Εκκλησία μας. Αυτών το κήρυγμα, που δεν είναι άλλο από το κήρυγμα του Χριστού, συνεχίζει να προσφέρει η Εκκλησία μας. Αυτό τον λόγο του Θεού θα προσφέρει μέσα από πολλές ευκαιρίες και κατά το νέο ιεραποστολικό έτος 2015-2016 η Τοπική μας Εκκλησία. Με την ευκαιρία της έναρξης του νέου αυτού κατηχητικού έτους επικοινωνώ σήμερα μαζί σας. Η σημερινή Ευαγγελική περικοπή μάς παρέχει την ευκαιρία να δούμε τις αναγκαίες προϋποθέσεις, ώστε να γίνει και η δική μας επαφή με τον λόγο του Θεού τόσο καρποφόρος όσο υπήρξε και η σημερινή συνάντηση του Ιησού με τους μαθητές.

Πράγματι, η στάση και η απάντηση του Σίμωνα αποδεικνύει την ετοιμότητα, τη θέληση και την προσδοκία του να εμπιστευθεί τον Ιησού. Αυτή η εμπιστοσύνη ήταν η προϋπόθεση για να δεχτεί το κάλεσμα και να ακολουθήσει τον Χριστό. Ο δε λόγος του Σίμωνα, «επί δε τω ρήματί σου χαλάσω το δίκτυον», έρχεται να μας φανερώσει ότι για να μπορέσουμε να ζήσουμε το θαύμα της συνάντησης με τον Λόγο του Θεού χρειάζεται να «χαλάσουμε», με τη σημερινή έννοια της λέξης, δηλ. να αλλάξουμε, να αποδομήσουμε, να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα στη ζωή μας. Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ενδεικτικά τρία τέτοια πράγματα, τρεις προϋποθέσεις, για να δεχτούμε το λόγο του Θεού.

Χρειάζεται, πρώτα, να χαλάσουμε τα δίκτυα της λογικής μας. Αυτό που ζήτησε ο Χριστός από τον Πέτρο έμοιαζε ολωσδιόλου παράλογο. Αφού όλη νύκτα δεν έπιασαν καθόλου ψάρια, πώς ήταν δυνατόν τώρα, την ημέρα, να βρουν ψαριά; Και όμως, ο Πέτρος ανταποκρίνεται. Η απρόσμενη αυτή προθυμία δεν πρέπει να θεωρηθεί ως μία φιλική διάθεση απέναντι στον Ιησού, αλλά ως μία έκφραση εμπιστοσύνης προς τον Διδάσκαλο, για τον οποίο σίγουρα πολλά είχε ήδη ακούσει και δει. Ο Πέτρος υπάκουσε στην «παράλογη», φαινομενικά, απαίτηση του Χριστού, γιατί είχε αγαθή προαίρεση πίστης και προσδοκία του Θεού. Στη δική μας ζωή τώρα, εμπιστευόμαστε πιο πολύ τη λογική μας, τις σκέψεις μας, παρά τον λόγο του Θεού. Έτσι, αμελούμε να μελετήσουμε την Αγία Γραφή ή να αξιοποιήσουμε πνευματικές ευκαιρίες. Έχοντας την αυτάρκεια του ορθολογισμού μας, δεν θεωρούμε απαραίτητο τον λόγο του Θεού. Ωστόσο, η ανθρώπινη λογική μας πολλές φορές δοκιμάζεται μέσα από ποικίλα γεγονότα. Ξεχνάμε, όμως, συχνά ότι ο Τριαδικός Θεός μας είναι Θεός άλλης λογικής, της «λογικής» του Σταυρού. Αυτή η «λογική» είναι θεμελιακά αντίθετη με τη λογική του κόσμου και ακόμη περισσότερο της εποχής μας. Σε αντίθεση με το πνεύμα της ευδαιμονίας και το ιδανικό της καλοπέρασης, η «λογική του Θεού» προτείνει την εγκράτεια και την εκούσια στέρηση ως δρόμο ελευθερίας, την αρρώστια ως ευλογία, τον αδόκητο θάνατο προσφιλούς προσώπου ως κέρδος. Για να δεχτούμε το λόγο του Θεού πρέπει να υπερβούμε και να «χαλάσουμε» τα δίχτυα της τετράγωνης λογικής μας.

Δεύτερον, θα πρέπει ίσως να αλλάξουμε τα σχέδιά μας. Ο Πέτρος και οι άλλοι Μαθητές είχαν, πιθανότατα, τα προσωπικά σχέδια για τη ζωή τους, όμως ζούσαν περιμένοντας τον Μεσσία. Και όταν συναντούν τον Χριστό, τα σχέδιά τους ανατρέπονται και η ζωή τους αλλάζει ριζικά. Τα αφήνουν όλα και Τον ακολουθούν. Και εμείς κάνουμε σχέδια για τη ζωή μας, για τα παιδιά μας και τους δικούς μας. Αυτό δεν είναι κακό. Τα σχέδιά μας εκφράζουν το θέλημά μας. Όμως, πόσο έτοιμοι είμαστε να αφήσουμε τα σχέδια και τη θέλησή μας, όταν αυτά ανατρέπονται από το σχέδιο του Θεού, είτε όταν αυτά έρχονται σε αντίθεση με το θέλημα και το λόγο του Θεού; Και όταν ακόμα αναγνωρίζουμε την αξία του λόγου του Θεού, αυτός δεν έχει μέσα μας αποτελέσματα, αν δεν εγκαταλείψουμε τον εγωιστικό μας προγραμματισμό. Η δεύτερη προϋπόθεση συνάντησης με το λόγο του Θεού, αποδοχής και εφαρμογής του, είναι να χαλάσουμε τα δίχτυα τα πλεγμένα με τα ατομικά μας σχέδια και τη θέλησή μας και να αφεθούμε με εμπιστοσύνη στο σχέδιο του Θεού.

Το τρίτο είναι να αναθεωρήσουμε τον τρόπο ζωής μας, τις συνήθειές μας. Ο Χριστός συνάντησε τους Μαθητές την ώρα της εργασίας τους, μέσα στην καθημερινότητά τους. Και εκείνοι «αφέντες άπαντα ηκολούθησαν αυτώ» (Λουκ. 5, 11). Από εμάς, όμως, ο Θεός δεν ζητεί να τα αφήσουμε όλα, ούτε να φύγουμε από την καθημερινότητά μας. Μπορούμε να συνεχίσουμε την καθημερινή μας ζωή, αρκεί να έχουμε, όπως οι Απόστολοι, προσδοκία Θεού, να φωτίζεται η ζωή μας από την πίστη μας. Για να γίνει αυτό, χρειάζεται αλλαγή τρόπου σκέψης και νοοτροπίας. Όσο δεν είμαστε διατεθειμένοι να αλλάξουμε τον τρόπο της ζωής μας, να χαλάσουμε κάποια δίχτυα των συνηθειών μας, τόσο ο λόγος του Θεού δεν θα μεταμορφώνει τη ζωή μας. Έτσι, μπορεί να ακούμε τον λόγο του Θεού, δεν προσπαθούμε, όμως, να τον εφαρμόσουμε διότι δεν θέλουμε να αλλάξουμε τρόπο ζωής.

Αγαπητοί μου,

  Ὁ Κύριός μας δεν είναι μόνο ο «εστώς Ιησούς παρά την λίμνην Γεννησαρέτ, τω καιρώ εκείνω». Είναι εστώς, παρών, πάντοτε, παρατεινόμενος στους αιώνες μέσω της Εκκλησίας Του, διδάσκοντας και καλώντας όλους μας. Αυτή την παρουσία του λόγου του Θεού στη ζωή μας θα διακονήσει και αυτή τη χειμερινή περίοδο το ποικίλο ιεραποστολικό έργο της Μητροπόλεώς μας, με τα Κατηχητικά σχολεία και τις Συνάξεις νέων για τα παιδιά μας, με τους Ενοριακούς Κύκλους Μελέτης της Αγίας Γραφής, με τις Ενοριακές Σχολές Γονέων, με τα Εσπερινά Κηρύγματα και πολλές άλλες δραστηριότητες. Ως Πνευματικός σας Πατέρας, σας καλώ, και τούτη τη χρονιά, και σας προτρέπω θερμά να αξιοποιήσετε αυτές τις ευκαιρίες πνευματικής οικοδομής. Είθε όλοι να δεχθούμε τον λόγο του Χριστού και να τον αφήσουμε να μεταμορφώσει τη ζωή μας, όντες έτοιμοι όλοι μας να αλλάξουμε την κοσμική λογική, ίσως τα βραχύπνοα σχέδιά μας και τις αμαρτωλές μας συνήθειες.

Εύχομαι σε όλους σας η νέα εκκλησιαστική χρονιά να είναι ειρηνική, εποικοδομητική και πνευματικά καρποφόρος.

Μετά θερμών πατρικών ευχών και της εν Κυρίω αγάπης,

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ

† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ