12, Οκτωβρίου 2015

Μια θεολογική πρωτοβουλία διαλόγου η οποία προσέφερε Ορθόδοξες προσεγγίσεις και θεωρήσεις σχετικά με την αναπηρία, καλώντας τις εκκλησίες να ανανεώσουν την δέσμευσή τους για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του θέματος.

«Η συζήτηση σχετικά με την αναπηρία δεν αφορά σε κάποιο μέρος του πληρώματος της εκκλησίας, αλλά στην ίδια τη ζωή της εκκλησίας στο σύνολό της», σημείωσε ο κ. Nathan Hoppe, από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας. Και συνέχισε: «Επομένως, η αναπηρία πρέπει να αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα που σχετίζεται με την υγεία της εκκλησίας. Σε μια υγιή εκκλησία όλα τα μέλη προσεύχονται μαζί και εργάζονται από κοινού· σε καμιά περίπτωση δεν στρέφονται απαξιωτικά απέναντι σε άλλα μέλη».
Ο διάλογος, στον οποίο συμμετείχε ο Hoppe, έλαβε χώρα στο πλαίσιο διεθνούς συνδιάσκεψης που διοργανώθηκε από το Οικουμενικό Δίκτυο Υποστηρικτών της Αναπηρίας (Ecumenical Disability Advocates Network) του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών (ΠΣΕ), σε συνεργασία με την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου. Η διαβούλευση πραγματοποιήθηκε από τις 28 έως τις 30 Σεπτεμβρίου, 2015 στο Βόλο.
Ο Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος, στο σύντομο χαιρετισμό του κατά την έναρξη της συνάντησης, ανέδειξε «την Ενσάρκωση του Λόγου του Θεού, που προσέλαβε ολάκερη την ανθρώπινη φύση, ως μία από τις πηγές της μοναδικότητας και της αξιοπρέπειας κάθε ανθρώπου». Σ' αυτό το πλαίσιο, αναρωτήθηκε, πώς είναι «δυνατό για έναν Χριστιανό να υιοθετεί συνειδητά οποιαδήποτε απάνθρωπη στάση που απορρίπτει τον μοναδικό χαρακτήρα κάθε άλλου προσώπου;»
Σχολιάζοντας το 11ο κεφάλαιο της Α' Επιστολής προς Κορινθίους του Αποστόλου Παύλου, ο Καθηγητής της Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής του Βελιγραδίου, κ. Rastko Jovic, παρατήρησε ότι η αυθεντικότητα της ευχαριστίας (του κεντρικού γεγονότος στη ζωή της Ορθόδοξης Εκκλησίας) κρίνεται από την συμπερίληψη και συμμετοχή όλων των μελών της κοινότητας στο ευχαριστιακό δείπνο, και όχι από την ποιότητα της τελετουργίας ή την ποιότητα του άρτου και του οίνου. «Δεν υπάρχει ευχαριστιακή γιορτή, αν δεν υπάρχει αγάπη που να εκδηλώνεται στις σχέσεις των μελών του σώματος της εκκλησίας».
«Η εκκλησία είναι ένα σώμα με πολλά μέλη», δήλωσε η κ. Torill Edøy, συντονίστρια του EDAN για την Ευρώπη, προσθέτοντας ότι «όταν εξαιτίας του αποκλεισμού μερικά από τα μέλη της εκκλησίας ακρωτηριάζονται, είναι το ίδιο το σώμα της εκκλησίας που γίνεται ανάπηρο». Η Edøy τόνισε ότι η δημιουργία ενός περιβάλλοντος ευαίσθητου στις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία θα πρέπει να αποτελεί κοινό όραμα για τη φύση και την αποστολή των εκκλησιών.
Στο πλαίσιο της συνδιάσκεψης του Δικτύου στο Βόλο αναπτύχθηκε η Ορθόδοξη κατανόηση της δημιουργίας του ανθρώπου κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση του Θεού επί τη βάσει της πατερικής ερμηνείας.
Επίσης, κατατέθηκαν προτάσεις προς τις εκκλησίες ώστε να αναλάβουν δράση σε πρακτικό επίπεδο σε ζητήματα που σχετίζονται με την αναπηρία. Η προσβασιμότητα στα κτίρια, καθώς και η πρόσβαση στην θεολογία, η παροχή βοήθειας και η προσαρμογή σε ειδικές ανάγκες, ο καταρτισμός των κληρικών και των λαϊκών προκειμένου να συνεργαστούν με τα άτομα με ειδικές ανάγκες και η ενεργός συμμετοχή των ατόμων με αναπηρία στη ζωή της εκκλησίας βρέθηκαν στο επίκεντρο των συζητήσεων της συνάντησης.
Ο Δρ Samuel Kabue, συντονιστής του EDAN, σημείωσε ότι παρά τις ποικίλες προκλήσεις υπάρχει η δυνατότητα εισαγωγής προγραμμάτων σπουδών για την αναπηρία σε μια ποικιλία θεολογικών ιδρυμάτων ανά τον κόσμο, υπογραμμίζοντας παραδείγματα από την Αφρική, την Ασία και την Καραϊβική. Στην προοπτική αυτή σημείωσε ότι: «είναι εφικτή η εισαγωγή προγράμματος σπουδών που σχετίζεται με την αναπηρία στα Ορθόδοξα θεολογικά σεμινάρια, στις σχολές και ακαδημίες, είτε ως ξεχωριστό αντικείμενο μελέτης είτε ως θέμα που μπορεί να διδαχθεί σε συνδυασμό με τα βασικά μαθήματα ή προγράμματα των Ορθόδοξων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων».
Επιπλέον ο Δρ. Kabue τόνισε τη σημασία της θεολογικής συνάντησης με τους Ορθοδόξους θεολόγους, όπως επίσης και την ανάγκη συνέχισης και εμβάθυνσης του οικουμενικού διάλογου με θέμα την αναπηρία.

    Τέλος οι σύνεδροι της συνάντησης του Βόλου κατέθεσαν το θεολογικό προβληματισμό τους πάνω στα δυο επίσημα κείμενα του EDAN το A Church of All and for All (2003) και το The Gift of Being: Called to be a Church of All and for All (2014).

H αρχική ανάρτηση έγινε στην επίσημη ιστοσελίδα του ΠΣΕ.