Στην Ιερά Μονή του Αγίου Λαυρεντίου στο ομώνυμο χωριό του Πηλίου χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, κατά τον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό της μνήμης του Μεγαλομάρτυρος Αγίου Λαυρεντίου του Αρχιδιακόνου, παρουσία του Γέροντος της Μονής Αρχιμ. Γρηγορίου Χατζηνικολάου, των Πατέρων του ιερού Μετοχίου της Αγίας Τριάδος Άνω Γατζέας και ευλαβών προσκυνητών.

Στο κήρυγμά του κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε συνοπτικά στον βίο του Αγίου και κυρίως στην κοινωνική και φιλανθρωπική δραστηριότητα που ανέπτυξε στη Ρώμη, ως Αρχιδιάκονος του Πάπα Σίξτου, καθώς είχε στην ευθύνη του και διαχειριζόταν τα όποια περιουσιακά στοιχεία της Εκκλησιαστικής κοινότητας της πόλης. Στη συνέχεια μίλησε για την διαχρονική προσφορά της Εκκλησίας στον χώρο της κοινωνικής μέριμνας, την  αξιοποίηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας, με χρηστό και κοινωφελή τρόπο, αλλά και τις κατά καιρούς
προσπάθειες της πολιτικής εξουσίας στον τόπο μας να λύσει το οικονομικό πρόβλημα της χώρας, απαλλοτριώνοντας, δεσμεύοντας ή καταπατώντας την δήθεν αμύθητη περιουσία της Εκκλησίας.

Στη συνέχεια επεσήμανε ότι το πρόβλημα της χώρας δεν θα λυθεί με την βελτίωση των οικονομικών μεγεθών, αλλά με την αξιοποίηση της αληθινής περιουσίας και της Εκκλησίας και της Ελλάδας, που δεν είναι άλλη, από την Ορθόδοξη παράδοση και ζωή. Χαρακτηριστικά σημείωσε ότι «Ο πλούτος της Εκκλησίας μας δεν είναι η γη, ούτε τα υλικά αγαθά. Ούτε υπάρχουν, ούτε μάς περισσεύουν και όσα έχουμε δεν μάς επιτρέπουν να τα διαχειριστούμε... Ο θησαυρός μας λέγεται Ορθοδοξία. Αυτός είναι ο πραγματικός πλούτος του τόπου, της Ελλάδας, που μπορεί μεν να χρεοκόπησε οικονομικά, αλλά όλοι γνωρίζουν
ότι δε χρεοκόπησε πνευματικά όσο κάποιοι θα ήθελαν γιατί έχουμε πλούτο άυλο και θεϊκό, την αλήθεια της πίστεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Βέβαια, θα πρέπει παραδεχτούμε ότι στην πράξη δεν είμαστε πάντοτε αυτοί που θα έπρεπε. Όντως, εκεί πολλές φορές υστερούμε και σφάλουμε γιατί, δυστυχώς, μάς έπεισαν ότι μπορούμε να ζήσουμε ως λαός, να χτίσουμε πολιτισμό ή Παιδεία χωρίς Θεό και ιδού η κατάντια μας. Μάς έπεισαν ότι μόνο η οικονομία σώζει τον άνθρωπο και ιδού τα αδιέξοδα. Όμως, δεν παύει να παραμένει η αλήθεια ότι έχουμε τον πλούτο της Ορθοδοξίας και εδώ είναι η μεγάλη ευθύνη όλων μας, να ξαναφέρουμε αυτόν τον πλούτο στις καρδιές των ανθρώπων που διψούν, όπως και άλλοι λαοί, που στρέφονται στην Ορθοδοξία, για να γευτούν το γάργαρο καθαρό νερό της αλήθειας που αυτή εκφράζει. Τί, πλέον, μπορεί να μάς ενώσει; Ούτε το νόμισμα, ούτε τα υλικά αγαθά. Μόνο η πίστη μπορεί να μάς κρατήσει ενωμένους. Αυτή είναι ο θησαυρός μας...»

Τέλος, ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε τις αδελφές της Μονής και τους πατέρες του ιερού Μετοχίου που κρατούν ζωντανή την Μοναστική παράδοση του τόπου μας, ενώ εξέφρασε την ικανοποίησή του για την ριζική και διαρκή ανασυγκρότηση και ανανέωση όλων των Ιερών Μονών της τοπικής Εκκλησίας και σε πνευματικό και σε κτιριακό επίπεδο.