Στην πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Αγίου Λαυρεντίου Πηλίου χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, κατά τον Μέγα Πανηγυρικό Εσπερινό (9/8), επί τη μνήμη του Αγίου Λαυρεντίου του Αρχιδιακόνου, παρουσία πλήθους προσκυνητών.

Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην εμπειρία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, την οποία βιώνουμε, αλλά και στην πρόγευση της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, την οποία προσμένουμε. Μίλησε για την ευφυή στάση του Αγίου Λαυρεντίου, «όταν ο αυτοκράτορας, μετά το μαρτύριο του Επισκόπου Ρώμης, του ζήτησε να προσκομίσει ενώπιόν του τα πλούτη της Εκκλησίας. Ήταν τότε που ο Άγιος οδήγησε στον αυτοκράτορα τους ενδεείς, τους ρακένδυτους, τους ασθενείς, τους αποσταμένους της ζωής, τους οποίους φρόντιζε η Εκκλησία και τους εξασφάλιζε τα προς το ζην, αποκαλύπτοντας, με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, ότι ο πλούτος της Εκκλησίας είναι οι άνθρωποι, ο λαός του Θεού. Η στάση του αυτή, βέβαια, τον οδήγησε στο Μαρτύριο. Από τότε η Εκκλησία πορεύεται με τον ίδιο τρόπο. Μεταδίδει στους πιστούς το φως της Μεταμορφώσεως μέσα από την εμπειρία των Ιερών Μυστηρίων, κυρίως της Μετανοίας και της Ευχαριστίας».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο κ. Ιγνάτιος μίλησε για τον πλούτο που διαθέτει η Εκκλησία: «για τους κοσμικούς πρόκειται για πλούτο υλικό, αλλά οι άνθρωποι είναι ο αληθινός της πλούτος. Ο μύθος διακινείται για να εξυπηρετήσει σκοπιμότητες, η αλήθεια, όμως, είναι οι άνθρωποι. Αυτό αποδεικνύεται ιδιαίτερα τούτη την κρίσιμη εποχή, όπου ζούμε μεγάλη κρίση, για τους κοσμικούς κρίση οικονομική, για τους σκεπτόμενους κρίση πνευματική και ηθική. Σ' αυτό το πλαίσιο η Εκκλησία καλείται να διαχειριστεί την παρουσία της, όχι για να επιδειχθεί, αλλά για να εργάζεται για την ενότητα και να θεραπεύει τις πολυποίκιλες ανάγκες των παιδιών Της. Αυτό το θαύμα που επιτελείται προκαλεί τους κοσμικούς, που στρέφουν και πάλι τα φαρμακερά βέλη τους κατά της Εκκλησίας, καθώς οι ιδεοληψίες τους εκτίθενται και οι πονηρές προσθέσεις τους για τον τόπο και τον λαό μας ανατρέπονται. Η Εκκλησία μας, όμως, συνεχίζει το έργο και την πορεία της, στα πρόσωπα των κληρικών μας, που δίνουν καθημερινά την μαρτυρία της πίστεως και θυσιάζουν τον εαυτό τους στη διακονία του λαού. Μάλιστα, με νέα δεδομένα, αφού το Κράτος αρνείται την μισθοδοσία των νέων Κληρικών μας, που οφείλει ύστερα από την, με πολλούς τρόπους, αρπαγή του 96% της Εκκλ/κής περιουσίας. Νέα στελέχη, όμως, συνεχίζουν να εισέρχονται στον Κλήρο και αυτό είναι θαύμα, αφού γνωρίζουν ότι δε θα έχουν την παραμικρή κρατική στήριξη, παρά μόνο την προστασία του Επισκόπου και του λαού μας. Η Εκκλησία μας, έτσι, πορεύεται με τις δικές της δυνάμεις, σε πλαίσιο ελευθερίας και αυτό έχει προκαλέσει τις αντιδράσεις των κοσμικών δυνάμεων, τον τελευταίο καιρό».

Στη συνέχεια, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο θαύμα της ανασυγκρότησης των Ιερών Μονών και του Μοναχισμού στην εποχή μας, γεγονός που βιώνεται, με θαυμαστό τρόπο, στην Τοπική μας Εκκλησία, όπου λειτουργούν περί τα 20 Μοναστήρια. «Ο Μοναχισμός είναι μια μαρτυρία ζωντανής Εκκλησίας». Μίλησε για την ανάπτυξη της ποιμαντική διακονίας στις ενορίες, στο νεανικό έργο, στις κατασκηνώσεις, στην εθελοντική προσφορά πλειάδος στελεχών, στην διάσωση της λειτουργικής γλώσσας, αλλά και στις πρωτοβουλίες στον χώρο του πολιτισμού. «Η Εκκλησία μας επιτελεί έργο σπουδαίο και μεγάλο, που θα καταγραφεί ως πολύτιμη προσφορά στο Γένος μας. Όσο κι αν προσπαθούν να μας φοβίσουν και να μας τρομοκρατήσουν, δε θα τα καταφέρουν. Η Εκκλησία είναι μάνα και η ενοποιός δύναμη αυτού του λαού και αυτό θα το σεβαστούν όλοι, γιατί στο τέλος μένει μόνο η αλήθεια. Η Ορθοδοξία είναι  μεγάλος μας θησαυρός κι αυτό δε θ΄ αλλάξει...».