Πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 16 Νοεμβρίου στο Πν. Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος έκτακτη κληρικολαϊκή Σύναξη για τον συντονισμό του Φιλανθρωπικού έργου της Τοπικής Εκκλησίας, εξ αφορμής της ολοένα κλιμακούμενης οικονομικής κρίσης. Της Συνάξεως προήδρευσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος και συμμετείχαν οι Εφημέριοι - Πρόεδροι των Φιλοπτώχων Ταμείων και των Ενοριακών Σπιτιών Γαλήνης και τα Μέλη των Δ/κών Συμβουλίων, οι Κυρίες που διακονούν στα Σπίτια Γαλήνης και στα συνεργεία του Εράνου της Αγάπης.

Πρώτος ομιλητής ήταν ο Πρωτ. Θεόδωρος Μπατάκας, Πρόεδρος του Φιλοπτώχου Ταμείου του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου και του Συλλόγου Συμπαραστάσεως Κρατουμένων «Ο Εσταυρωμένος», ο οποίος ανέπτυξε το θέμα «Η διακονία του «Εσταυρωμένου» και η συνεργασία με τα ενοριακά Φιλόπτωχα Ταμεία». Ο π. Θεόδωρος, μεταξύ άλλων, σημείωσε ότι «Οι κοινωνικές υπηρεσίες του Κράτους, εδώ και αρκετά χρόνια, δεν έχουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν επαρκώς στις έντονες παρακλήσεις για συμπαράσταση των εμπερίστατων πολιτών. Ιδιαιτέρως τα τελευταία χρόνια, η αδυναμία της Πολιτείας και στον τομέα της πρόνοιας έχει φθάσει σε ανησυχητικό σημείο. Συνήθως, οι κατά τόπους κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες ζητούν την άμεση βοήθεια και συμπαράσταση της Εκκλησίας, η οποία, σε πολλές περιπτώσεις, έχει αντικαταστήσει πλήρως την Πρόνοια του Κράτους...»

Στη συνέχεια ο π. Θεόδωρος παρουσίασε τους τρόπους και το εύρος δράσης του Συλλόγου Συμπαραστάσεως Κρατουμένων «Ο Εσταυρωμένος», αναλυτικά στατιστικά στοιχεία του έργου του κατά το έτος 2011, ενώ πρότεινε τρόπους καλύτερης και πιο αποδοτικής συνεργασίας του Συλλόγου και των ενοριακών Φιλοπτώχων Ταμείων.

Ακολούθησε ομιλία της Πρεσβυτέρας κ. Αντωνίας Βαλαμούτη - Παπαγεωργίου, Υπεύθυνης του Γραφείου Συμπαραστάσεως Οικογενείας, η οποία ανέπτυξε το θέμα «Προτάσεις για την αρτιότερη λειτουργία του Κέντρου Συμπαραστάσεως Οικογενείας και των Ενοριακών Φιλοπτώχων Ταμείων». Περιέγραψε τους τρόπους δράσης του Γραφείου, κατέθεσε προτάσεις για την καλύτερη συνεργασία των ενοριών μαζί του, ανέλυσε τις διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες των συμπολιτών μας, ενώ πολύ σημαντική ήταν η αναφορά της στην στάση της Εκκλησίας απέναντι στους αλλοδόξους και αλλοεθνείς αδελφούς. Επί του θέματος αυτού επεσήμανε: «Αναμφίβολα, όποιος ασχολείται με τις ανάγκες των άλλων δεν πρέπει να υπολογίζει την προέλευση του άλλου. Κάθε αδελφός πρέπει να βοηθείται, ανεξάρτητα από την πίστη, την εθνικότητα και τη φυλή, μόνο και μόνο επειδή βρίσκεται σε ανάγκη και είναι εικόνα του Θεού. Η φιλανθρωπία που προσφέρουμε πρέπει να έχει τις ρίζες της στην αγάπη του Θεού και να είναι μια αντανάκλαση αυτής της αγάπης. Μόνο αν γίνεται με αυτό το πνεύμα δεν θα έχουμε απαιτήσεις από τον εμπερίστατο. Θα συνεχίσουμε να προσφέρουμε τη βοήθειά μας ακόμα κι αν αυτός δεν αναγνωρίζει το καλό που του προσφέρουμε ή ακόμα κι αν μας προσβάλλει. Θα τον αγαπάμε πάντοτε όπως ο Θεός που δεν αποκλείει κανένα από την αγάπη Του...»

Ακολούθησε η απόδοση της Ανώτατης Τιμητικής Διάκρισης της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος, του Χρυσού Σταυρού μετά Διπλώματος, από τον Σεβ. Μητροπολίτη κ. Ιγνάτιο στην Κοινωνική Λειτουργό κ. Ειρήνη Παπακωνσταντίνου - Δουλγέρη, η οποία, επί 27 συναπτά έτη, είχε την ευθύνη του Γραφείου Συμπαραστάσεως Οικογενείας της Τοπικής Εκκλησίας και του συντονισμού του Φιλανθρωπικού έργου.

Στην προσφώνησή της η κ. Παπακωνσταντίνου ευχαρίστησε τα πρόσωπα εκείνα που την εμπιστεύθηκαν και την βοήθησαν στα έτη της διακονίας της και στήριξαν παντοιοτρόπως το έργο της και κατέληξε με τα εξής: «Θα ήταν παράλειψή μου να μην ευχαριστήσω τους συνανθρώπους μας που απευθύνονταν στο Κ.Σ.Ο. με κάποιο αίτημα, όλα τα χρόνια της εργασίας μου, δίνοντας εμπιστοσύνη στην εργασία μου και να τους ζητήσω συγγνώμη, εάν ορισμένες φορές, δεν ανταποκρίθηκα, ηθελημένα ή αθέλητα, λόγω φόρτου εργασίας ή έλλειψης μέσων και δυνατοτήτων στην εκπλήρωση των αιτημάτων τους...»

Η Σύναξη ολοκληρώθηκε με ομιλία του Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου, ο οποίος κατέθεσε προς την τιμωμένη την ευγνωμοσύνη της Τοπικής Εκκλησίας για την πολυχρόνια και καλλίκαρπη διακονία της στον κοινωνικό και φιλανθρωπικό τομέα. «Στο πρόσωπό της», σημείωσε, «είδα συνέπεια, επιστημονική γνώση και εμπειρία, ανιδιοτέλεια, τιμιότητα. Προσέφερε με μεθοδικότητα, υπευθυνότητα και ακρίβεια, ούτως ώστε να μην αδικηθεί κανείς. Και τα κατάφερε...»

Στην συνέχεια ο κ. Ιγνάτιος τόνισε ότι «βρισκόμαστε σε καιρό πολέμου, στον οποίο η Εκκλησία αντλεί τη δύναμή της από τον λαό της, από τα στελέχη της εθελοντικής διακονίας Της». Κάλεσε τα στελέχη να κοιτούν εκείνους που πραγματικά έχουν ανάγκη και όχι όσους εκμεταλλεύονται την ευαισθησία της Εκκλησίας και ανήκουν σε εγχώρια ή διεθνή κυκλώματα που τους χρησιμοποιούν. Ο Σεβασμιώτατος μίλησε για το έργο της Μητροπόλεως στον τομέα των συσσιτίων, των φυλακισμένων και αστέγων το οποίο χαρακτήρισε «πρότυπο, που λειτουργεί, πλέον, ως υπόδειγμα για όλη την Ελλάδα».

Στη συνέχεια κάλεσε τα ενοριακά στελέχη να απλωθούν στην ενορία, να δώσουν ελπίδα στους ανέργους, να ενισχύσουν το πνεύμα του εθελοντισμού και να αφιερωθούν στον επικείμενο Έρανο Αγάπης, με υπομονή και κατανόηση ακόμα και της αρνητικής στάσης ορισμένων ανθρώπων. Κατέληξε δε, λέγοντας ότι «είναι η ώρα της Εκκλησίας. Θα δώσουμε τα πάντα, όχι ασκώντας εξουσία, αλλά για να διακονήσουμε τον άνθρωπο. Αυτή είναι η πίστη μας στον Σταυρωμένο και Αναστημένο Χριστό»