Πηγή δημοσιεύματος: εφημερίδα "Η ΘΕΣΣΑΛΙΑ"

Η «Θ» βρέθηκε την περασμένη Τετάρτη στο Σπίτι Γαλήνης του Ιερού Ναού Μεταμόρφωσης, όπου συζήτησε με τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται εκεί, προκειμένου να υπάρχει ένα ζεστό πιάτο φαΐ στα σπίτια των απόρων

    «Προσφέρουμε τις μερίδες φαγητού στους άπορους που είναι καταγεγραμμένοι, αλλά έξω από την πόρτα βρίσκονται και άλλοι που έρχονται ξαφνικά, προφανώς, επειδή γνωρίζουν ότι δίνουμε φαγητό, και μας λένε: Δώστε μας φαΐ. Έχουμε ανάγκη. Ο κόσμος πεινάει, τα πράγματα έσφιξαν». Με αυτά τα λόγια εθελόντριες των Σπιτιών Γαλήνης του Βόλου περιγράφουν τις καταστάσεις ένδειας και απόγνωσης συμπολιτών που βλέπουν καθημερινά, την ώρα που επιτελούν σημαντικό έργο, ώστε περίπου 1.900 συμπολίτες να σιτίζονται αυτή τη στιγμή από τις Ενορίες της Μητρόπολης Δημητριάδος. Η κρίση πιέζει ακόμη και τους έχοντες να διαθέσουν κάποια τρόφιμα. Ωστόσο τα Σπίτια Γαλήνης αντέχουν, επιβιώνουν και αποτελούν το μεγαλύτερο καταφύγιο για άνεργους, ανασφάλιστους, οικογενειάρχες. Το ένα πιάτο δωρεάν φαΐ σε αυτή την εποχή που ζούμε, είναι τόσο πολύτιμο για πολλούς ανάμεσά μας.

    Χιλιάδες συμπολίτες αναζητούν ένα πιάτο φαΐ από τα Σπίτια Γαλήνης. Μάλιστα η κρίση που πλήττει τη χώρα τα τελευταία τρία χρόνια, έχει αυξήσει δραματικά τη ζήτηση.

    Ηλικιωμένοι, νέοι άνεργοι, οικογενειάρχες που υποαπασχολούνται και δεν μπορούν να καλύψουν όλα τα έξοδα του σπιτιού τους, αναγκάζονται να αναζητήσουν τη στήριξη των Ενοριών, τουλάχιστον για να καλύψουν το κρίσιμο κομμάτι της σίτισης.

    Στη Μητρόπολη Δημητριάδος λειτουργούν αυτή τη στιγμή 26 Σπίτια Γαλήνης. Η επέκταση της ένδειας έκανε πιο αναγκαία τη δημιουργία τέτοιων δομών στην τοπική Εκκλησία που αποτελούν και τον ακρογωνιαίο λίθο της κοινωνικής πρόνοιας που παρέχει στους πολίτες.

    Σύμφωνα με τα στοιχεία της Μητρόπολης, περίπου 1.900 συμπολίτες σιτίζονται από τα Σπίτια Γαλήνης. Κάποιοι βοηθιούνται εδώ και αρκετά χρόνια, ενώ το τελευταίο διάστημα έχουν προστεθεί και πολλοί άνεργοι, ανασφάλιστοι, άποροι.

    Κομβικός, όμως είναι και ο ρόλος των εθελοντών χωρίς τους οποίους τα Σπίτια Γαλήνης δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν. Υπολογίζεται ότι σε κάθε Σπίτι Γαλήνης χρειάζονται τουλάχιστον 25 γυναίκες που ανά πεντάδες να προσφέρουν βοήθεια στην παρασκευή και διάθεση του φαγητού.

    Για αρκετές από αυτές η ενασχόληση σε αυτόν τον τομέα, ήταν αφορμή για μεγαλύτερη κοινωνικοποίηση και αντίληψη των αξιών της αλληλεγγύης. Εξάλλου οι ίδιες προσφέρουν πολλά, χωρίς να προσδοκούν να πάρουν τίποτα. Αυτό που κερδίζουν, όμως είναι η ηθική ικανοποίηση ότι βοηθούν το συνάνθρωπο σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για την Ελλάδα.

    Η φορολογική δήλωση και ένας λογαριασμός ΔΕΚΟ είναι τα κυριότερα στοιχεία που ζητούνται από τους πολίτες για να ενταχθούν στα Σπίτια Γαλήνης. Αλλά πλέον έχουν αυξηθεί τόσο πολύ οι ανάγκες, ώστε τα δικαιολογητικά καταντούν μια τυπική διαδικασία.

    «Δίνουμε φαγητό, ακόμη και σε αυτούς που δεν είναι εγγεγραμμένοι στους καταλόγους. Υπάρχουν ημέρες που, όταν ολοκληρώσουμε τη διάθεση των μερίδων σε αυτούς που είναι εγγεγραμμένοι, περιμένουν έξω από το Σπίτι Γαλήνης και άλλοι συμπολίτες που γνωρίζουν για την προσφορά και ζητούν φαγητό. Και εξυπηρετούμε και αυτούς» τονίζουν εθελόντριες.

Διπλασιάστηκαν οι σιτιζόμενοι

   Η «Θ» βρέθηκε την περασμένη Τετάρτη στο Σπίτι Γαλήνης του Ιερού Ναού Μεταμόρφωσης, όπου συζήτησε με τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται εκεί, προκειμένου να υπάρχει ένα ζεστό πιάτο φαΐ στα σπίτια των απόρων.

    Καθημερινά το συγκεκριμένο Σπίτι Γαλήνης προσφέρει μέχρι και 150 μερίδες φαγητού έχοντας το μεγαλύτερο αριθμό σιτιζομένων μεταξύ των Σπιτιών Γαλήνης, με εξαίρεση βέβαια το Δος Ημίν Σήμερον, όπου καθημερινά οι μερίδες φαγητού ανέρχονται στις 230.

    Ο υπεύθυνος του Σπιτιού Γαλήνης κ. Απόστολος Κέκιας περιγράφει την έκρηξη της φτώχειας τον τελευταίο χρόνο, τονίζοντας πως πριν ένα χρόνο σιτίζονταν από το Σπίτι Γαλήνης 70 άτομα, ενώ πλέον έχουν διπλασιαστεί.

    Ο ίδιος τονίζει πως το 25% αυτών είναι ηλικιωμένοι, ενώ ένα ποσοστό 40% είναι νέοι άποροι και οι υπόλοιποι οικογενειάρχες που έμειναν άνεργοι ή εργαζόμενοι των οποίων έχουν μειωθεί τόσο πολύ οι αποδοχές τους, ώστε προσπαθούν να καλύψουν τη δαπάνη της σίτισης των παιδιών τους μέσα από το Σπίτι Γαλήνης, για να αντιμετωπίσουν άλλες υποχρεώσεις, όπως πληρωμή ενοικίου.

    «Ο κόσμος δεν έχει χρήματα και έρχεται εδώ για να εξυπηρετηθεί. Οι ενορίτες μας είναι αυτοί που δίνουν όλη τη βοήθεια σε τρόφιμα κυρίως, αλλά και χρήματα, για να ετοιμάζουμε το φαγητό» τόνισε ο κ. Κέκιας, ενώ πρόσθεσε πως συνδρομή υπάρχει και από τους επαγγελματίες της περιοχής, αλλά και τα δυο σούπερ μάρκετ.

    Την ίδια στιγμή η κρίση έχει επηρεάσει τη δυνατότητα διάθεσης τροφίμων από τους πιστούς. «Η μείωση των ατόμων που βοηθούν, μπορεί να αγγίζει ακόμη και το 50%, αλλά υπάρχουν και άλλοι που συνεχίζουν να προσφέρουν αυξάνοντας τα διαθέσιμα προϊόντα» τονίζεται.

    «Πολλοί έρχονται να πάρουν το φαγητό τους και κλαίνε. Ζουν με την αγωνία να εξασφαλίσουν κάθε ημέρα το φαΐ» αναφέρει ο ίδιος.

Να προσφέρουμε

   Οι εθελόντριες έρχονται καθημερινά στο Σπίτι Γαλήνης γύρω στις 8 το πρωί και αποχωρούν πέντε ώρες μετά. Άλλωστε εκτός από την παρασκευή του φαγητού, θα πρέπει να κάνουν και τη διάθεση των μερίδων. Οι σιτιζόμενοι έρχονται από τις 11 το πρωί μέχρι και τις 12.30 το μεσημέρι για να πάρουν τη μερίδα τους.

    «Το φαγητό ποικίλλει. Δύο φορές την εβδομάδα θα υπάρχει κρέας και ψάρι ή κοτόπουλο, αλλά και όσπρια, ζυμαρικά. Γενικά οι μερίδες είναι χορταστικές, ώστε να μπορούν να καλυφθούν και το βράδυ. Το ευχάριστο είναι πως παρά τη μείωση των προσφερόμενων ειδών, δεν έχει αλλάξει το μενού» τόνισε ο κ. Κέκιας.

    Μεγάλη είναι η συμβολή των εθελοντριών. Η κ. Πόπη Μπίκα τόνισε πως «η προσφορά μας είναι σημαντική. Για εμάς που ερχόμαστε εδώ, δεν μας κοστίζει τίποτα, αντιθέτως βοηθάμε τους συνανθρώπους μας. Προσφέρω στο Σπίτι Γαλήνης έξι χρόνια και αφορμή ήταν να βοηθήσω το συνάνθρωπο. Και αυτό που βλέπουμε, είναι πως αυξήθηκαν οι ανάγκες, καθώς οι άποροι είναι όλο και περισσότεροι. Όσοι έρχονται εδώ, αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης».

    Η κ. Πάτρα Πούλου ενεργοποιείται στο Σπίτι Γαλήνης εδώ και ένα χρόνο τονίζοντας πως δεν το μετάνιωσε, καθώς μπόρεσε να προσφέρει και να κοινωνικοποιηθεί. Μάλιστα πηγαίνει δύο φορές την εβδομάδα εκεί για να εργαστεί».

    Η κ. Ελένη Γαλανού μας λέει ότι πλέον έχει ελεύθερο χρόνο και νιώθει τη δύναμη να προσφέρει. «Οι μερίδες αυξάνονται κάθε ημέρα και μακάρι να μπορούσαμε να δώσουμε φαγητό σε περισσότερο κόσμο. Έρχονται καινούρια άτομα και μας λένε ότι χρειάζονται φαγητό. Και κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ικανοποιηθούν όλοι. Οι περιπτώσεις απόρων είναι πολλές. Άλλος κοιμάται σε αυτοκίνητο, άλλος σε παγκάκι εγκαταλειμμένος. Υπάρχουν και άπορες πολύτεκνες οικογένειες με πολλά παιδιά».

Απαιτεί δουλειά

    Στην αξία της φιλανθρωπίας, αλλά και της εργατικότητας εστιάζει η κ. Μάγδα Κορώνη λέγοντας πως «η αγάπη προς το συνάνθρωπο έκανε πολλές γυναίκες να ανοίξουμε την πόρτα και να βοηθάμε το συνάνθρωπο. Δέκα χρόνια εργάζομαι στο Σπίτι Γαλήνης και μέσα από τη συνεργασία προσπαθούμε για το καλύτερο. Μάλιστα, όποιος μπορεί και θέλει, μπορεί να προσφέρει, ακόμη και ένα κουτί σπίρτα να μας φέρει. Το έχουμε ανάγκη. Ο κόσμος φέρνει ζυμαρικά, όσπρια, καθώς έρχονται από τη λαϊκή αγορά της Τετάρτης, κρέατα. Είναι θέμα πορτοφολιού και αγάπης. Παράλληλα χρειαζόμαστε και άλλους εθελοντές. Εμείς εδώ δουλεύουμε και όποια θέλει να έρθει, θα πρέπει να έχει μέσα στην ψυχή της αγάπη και δύναμη για δουλειά».

    Η κ. Μάρθα Αλκοράλη είναι από τις νεότερες γυναίκες στο Σπίτι Γαλήνης. Η ίδια μας τόνισε πως πολλές φορές αναλαμβάνει και πηγαίνει το φαγητό στο σπίτι των μοναχικών απόρων ατόμων, καθώς δεν μπορούν να μεταβούν στο Σπίτι Γαλήνης. «Με υποδέχονται με αίσθημα ευχαρίστησης, γιατί αναγνωρίζουν την προσφορά» είπε η ίδια και κατέληξε «Είμαι πολύ ικανοποιημένη γι' αυτό που κάνω και θα συνεχίσω».

    Οι υπόλοιπες εθελόντριες του Σπιτιού Γαλήνης είναι οι εξής: Μαρία Συνατίκα, Ρίκα Πολύζου, Βασιλική Ζαράρη, Αποστολία Δημήτογλου, Ζωή Κοτινοπούλου, Ελβίρα Καναβού, Μίνα Τσιμπούρα, Αθηνά Κοματά, Ελένη Παπαχαραλάμπους, Ανέτα Παυλίδη, Αιμιλία Κέμου και Μαρία Κώστα.