Ο Άγιος Νεομάρτυς Απόστολος ο Νέος γεννήθηκε στο χωριό Άγιος Λαυρέντιος. Απορφανισθείς σε νεαρή ηλικία, μετανάστευσε 15ετής στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργαζόταν σε κάποια ταβέρνα της Πόλης και ζούσε, παρά το νεαρό της ηλικίας του, χριστιανικά και μυαλωμένα. Εκεί στην Πόλη έφτασαν και  συμπατριώτες του από τον Άγιο Λαυρέντιο, για να διαμαρτυρηθούν την άδικη φορολογία. Όμως τρεις απ' αυτούς τούς έκλεισαν στη φυλακή. Υπερασπιζόμενος το δίκιο των συμπατριωτών του, που έσπευσαν να τον συναντήσουν εκεί, και συκοφαντούμενος ως υποκινητής της διαμαρτυρίας των συγχωριανών του, συλλαμβάνεται από τους Τούρκους και πιέζεται, αρχικά με ταξίματα και υποσχέσεις και στη συνέχεια βασανιζόμενος και με ύπουλο τρόπο να αλλαξοπιστήσει.

Ο Απόστολος μένοντας σταθερός στην πίστη του ομολογεί με θάρρος: «Εγώ Χριστιανός είμαι και από της αγίας μου πίστεως ουδέποτε παραιτούμαι».  Τον μεταφέρουν από κριτή σε κριτή και κάθε φορά του τάζουν διάφορα δελεαστικά, μήπως για το νεαρό της ηλικίας του κατορθώσουν να τον φέρουν με το μέρος τους. Για το λόγο αυτό μέχρι και ένα άλογο χρυσοστόλισαν, μήπως τον γλυκάνουν με αξιώματα και τιμές. Ο Άγιος όμως τους απαντά: «Σας διαβεβαιώνω ως τίμιος Χριστιανός, ότι με οποιονδήποτε θάνατο θέλετε να με θανατώσετε, χάριν του Χριστού μου θα τον δεχτώ προθυμότατα. Μην αργοπορείτε λοιπόν». Αφού λοιπόν τον βασάνισαν σκληρά, ο δήμιος έκοψε την αγία του κεφαλή κι έτσι έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου την 16η Αυγούστου του 1686, ημέρα Δευτέρα, εμπρός στα σκαλιά του Γενί τζαμί, σε ηλικία 19 ετών.

Το λείψανό του ρίχτηκε στο Βόσπορο, ενώ μόνο η Τίμια Κάρα του διασώθηκε από μερικούς χριστιανούς και παραδόθηκε στο Πατριαρχείο. Στα 1795 μεταφέρθηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την κωμόπολη του Αγίου Λαυρεντίου, και από τότε η μνήμη του τιμάται στη γενέτειρα και σε ολόκληρη τη Μαγνησία με ξεχωριστή μεγαλοπρέπεια στις 16 Αυγούστου, με επίκεντρο το μεγαλοπρεπή ναό του (στο μέρος όπου βρίσκονταν το σπίτι του) και με συμμετοχή χιλιάδων πιστών από πολλές περιοχές της Ελλάδος.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ΄

Θεῖον βλάστημα τῆς Θεσσαλίας, νέον καύχημα τῆς Ἐκκλησίας, ἀνεδείχθης νεομάρτυς Ἀπόστολε. ὑπέρ Χριστοῦ γάρ ἀθλήσας στερρότατα, τῆς εὐσεβείας τήν δόξαν ἐτράνωσας. Ἀλλά πρέσβευε Κυρίω τῶ σέ δοξάσαντι, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.